*** - Fan Fiction - Harry-Potter.net.pl - Magiczny Świat Harry'ego Pottera

O nie! Ta strona potrzebuje włączonej obsługi języka JavaScript!

Twoja przeglądarka nie obsługuje tego języka lub ma wyłączoną jego obsługę. Włącz wykonywanie kodu JavaScript w swojej przeglądarce internetowej, aby skorzystać ze wszystkich funkcji strony
lub skorzystaj z programu obsługującego język JavaScript, np. Mozilla Firefox, Apple Safari, Opera, Google Chrome lub Windows Internet Explorer w wersji wyższej niż 6.

***

Podstawowe informacje:

Autor:

Pomyluniaczek

Gatunek: Poezja

Ograniczenie wiekowe: b/o

Przeczytano 2438 razy.

Taka tam poezja :) Jakby co, proszę się nie czepiać, że nie ma rymów, bo to biały wiersz;)

Idę przez Zakazany Las
Samotnie,
Oglądając się niepewnie za siebie.
Nie słychać śpiewu ptaków.
Trwa cisza
Zimna i przejmująca.
Gałązki
Pod moimi stopami
Łamią się z trzaskiem
Jak kosteczki małego ptaszka.
Coraz ciemniej.
Słyszę szelest
Za moimi plecami.
Coś się czai
Gdzieś w ciemności.
Podchodzi do mnie centaur
I szepcze:
"Ten las zasnął"
Ale to nie sen.
To śmierć.

Komentarze

ulka_black_potter dnia 23.05.2014 10:01

Gałązki
Pod moimi stopami
Łamią się z trzaskiem
Jak kosteczki małego ptaszka.

O losie, hahahahahahahahahah. Ten wiersz jest taki wzniosły i patetyczny, a tu beng, kosteczki małego ptaszka. Ukryty komiczny talent, jak u mnie!

Co do całości to może być. Chociaż mnie podoba się najbardziej ta część z kosteczkami;p

Smierciojadek dnia 23.05.2014 13:11

Nastrój tego wiersza jest naprawdę świetny. Trochę mroczny, trochę tajemniczy. Ale tak zostało już zauważone, kosteczki małego ptaszka trochę nie pasują. Wyszło to dość komicznie.

Hermiona Jean Granger dnia 23.05.2014 14:24

Mi tam się bardzo podobało. Najlepsza jest zdecydowanie końcówka. Wszystko opisane bardzo zgrabnie. W pierwszym momencie przeszedł mnie dreszczyk

Jak dla mnie to zdecydowanie zasłużone W

Czarna Wdowa dnia 23.05.2014 21:18

Świetny wiersz! Miło się czytało

Najbardziej poruszyła mnie końcówka

Jak dla mnie to to jest doskonałe odzwierciedlenie Zakazanego lasu

taki tajemniczy oraz mroczny

Angelina Johnson dnia 23.05.2014 21:36

Ja ogólnie średnio lubię białe wiersze, tym bardziej zbudowane tak dziwnie. Ale Twój mimo tego nawet mnie ujął. Czuć, że wczułaś się, pisząc to i przelałaś swoje przemyślenia na kartkę. Wbrew pozorom to nie taka prosta sprawa. Końcówka może spowodować lekkie ciarki, tym bardziej, że wcześniej nic takiego się nie pojawia. W sumie od początku jest napięcie, nie wiadomo o co chodzi, nie wiadomo kto to jest, czemu idzie, kogo spotyka, co się dzieje. Fajne

Nieoryginalna dnia 24.05.2014 17:48

To ja odwrotnie do Angeliny - bardzo lubię białe wiersze, szczególnie zbudowane tak dziwnie ._.
Dlatego też ten bardzo mi się spodobał. Dobrze oddałaś atmosferę Zakazanego Lasu a ja poczułam się, jakbym tam była naprawdę. Jeśli chodzi o te "kosteczki małego ptaszka" - teraz jak na to patrzę to wygląda to przynajmniej dziwnie, jedank po raz pierwszy patrząc na wiersz w ogóle mi to umknnęło - po prostu, zbyt bardzo spodobał mi się ten wiersz, by zwracać uwagę na takie szczegóły.

EmilyWright dnia 17.01.2015 13:45

Nie przepadam za białymi wierszami, ale ogólnie jest okej. Nie mam się do czego przyczepić.

Penelope dnia 25.01.2015 12:57

Baaardzo podoba mi się ten wiersz ;] Jest taki tajemniczy i klimatyczny. A końcówka wymiata, w sumie nie spodziewałam się czegoś takiego... Zaskoczyłaś mnie i to bardzo na plus. Ogólnie wiersz krótki, ale jakoś to nie przeszkadza. Bardzo ładnie ;]

Nedelle dnia 12.07.2015 14:38

Zacznę od tego, że nie jestem przyzwyczajona do wierszy białych, mimo to nic do nich nie mam. Ogólnie twój mi się bardzo podobał, pewnie przez tę, jak ja to nazwę, otoczkę tajemniczości

PS. Ale porównanie z tymi kosteczkami małego ptaszka

Biedactwo...

lilcia dnia 21.10.2015 21:24

Piękny wiersz, a że biały, tym lepiej ^^. Brak rymów mi w ogóle nie przeszkadzał, czytało się płynnie i nie zostałam wybita z rytmu. No i to zakończenie... Będę ryczeć