L. NoLove - Fan Fiction - Harry-Potter.net.pl - Magiczny Świat Harry'ego Pottera

O nie! Ta strona potrzebuje włączonej obsługi języka JavaScript!

Twoja przeglądarka nie obsługuje tego języka lub ma wyłączoną jego obsługę. Włącz wykonywanie kodu JavaScript w swojej przeglądarce internetowej, aby skorzystać ze wszystkich funkcji strony
lub skorzystaj z programu obsługującego język JavaScript, np. Mozilla Firefox, Apple Safari, Opera, Google Chrome lub Windows Internet Explorer w wersji wyższej niż 6.

L. NoLove

Podstawowe informacje:

Autor:

Anciol

Gatunek: Poezja

Ograniczenie wiekowe: b/o

Przeczytano 2502 razy.

Wiersz powstał z myślą o Penelope i właśnie jej go dedykuję. Mam nadzieję, że nie rozczaruję fanów Luny.

Każdy ma lepsze i gorsze strony,
We mnie wciąż widzą te drugie.
I chociaż jestem tylko sobą,
Nie chwalą mnie za ,,tę Lunę".

Mam przyjaciół i wrogów,
Jest to równowaga całości.
Lecz czemu to tak oczywiste,
Że brak mi wciąż prostej miłości.

Nie umiem mówić otwarcie,
O moich zwyczajnych uczuciach.
Nie mam w tym ani doświadczeń,
Ani niezbędnego wyczucia.

A mam serce tylko jedno,
Co nie chce być wiecznie samotne,
Lecz nargle czy gnębiwtryski,
Bywają niewdzięczne okropnie.

Czy żałuje tego kim jestem?
Nie, wprost rozpiera mnie duma.
Może się znajdzie ten jeden.
Co pojmie jaka jest Luna.

Komentarze

Angelina Johnson dnia 17.03.2014 17:37

W sumie chyba mało kto się zastanawiał nad kwestią miłości, posiadania chłopaka przez Lunę. Zawsze jako bohaterka miała raczej za zadanie ubarwić wątki, ukazać, że nawet w świecie magii są istoty to niezrozumiałej fantazji. Przynajmniej w moim mniemaniu. Zatem ciekawe posunięcie, jednak za mało lunowate, jak dla mnie. Jako podmiot liryczny, prawdziwa Luna wychodzi dopiero tutaj:

Lecz nargle czy gnębiwtryski,
Bywają niewdzięczne okropnie.

I zwrotka zawierająca nargle czy gnębiwtryski (pozdrowienia dla naszego SA ;> ) podoba mi się najbardziej.
Mogłabym się jeszcze przyczepić do słów "mam przyjaciół i wrogów". W sumie Luna zawsze mi się kojarzyła z kimś, kto wrogów sam z siebie nie ma. Owszem, potem była przetrzymywana, ale to raczej ze względu na ojca i przyjaźń z Harrym. Sama w sobie była przez innych raczej traktowana jako niegroźny dziwoląg. Ale to już ot, taka dygresja.
Gratuluję Pene za dedykację!

Penelope dnia 17.03.2014 17:52

O dziękuje za dedykacje :*
Wiersz jak zawsze piękny! Dobrze oddałaś to jak inni postrzegają Lunę, jako dziwoląga, zapominając że ona również ma jakieś uczucia, tez pragnie miłości, itp.

Czy żałuje tego kim jestem?
Nie, wprost rozpiera mnie duma.
Może się znajdzie ten jeden.
Co pojmie jaka jest Luna.

Ta zwrotka najbardziej mi się podoba. Tak trosze opisuje mnie

Dzięki jeszcze raz Ann ;];]

_raven_ dnia 17.03.2014 18:02

Wiersz numer dwa (tak, jeszcze nie miałam czasu zajrzeć do tych starszych ;/ )

Przyczepię się dwóch rzeczy. Pierwszą już wzięła pod lupę Angelina, mianowicie fragment o wrogach. Zgadzam się z poprzedniczką, raczej nikt nie traktował panny Lovegood jak wroga. A ona, tym bardziej! Przecież nawet tego chowania części ubrań nie traktowała jak jakiś atak wrogów. Nie sądzę żeby ona znała takie słowo jak "wróg". No dobra, w czasie bitwy, wiadomo, każdy walczył z jakimś wrogiem, ale Luna żyła jakby ponad tym wszystkim - z nikim się nie kłóciła, nie toczyła jakichś bzdurnych wojenek.

Druga rzecz:

Nie umiem mówić otwarcie,
O moich zwyczajnych uczuciach.
Nie mam w tym ani doświadczeń,
Ani niezbędnego wyczucia.

Luna jest ostatnią osobą, o której można powiedzieć, że nie potrafiła mówić o uczuciach. Zawsze trafiała w sedno, opisując stan psychiczny osób, z którymi przebywała albo rozmawiała. Nawet jeżeli w Hogwarcie nie znalazła osoby, którą mogłaby pokochać, to absolutnie nie dlatego, że nie potrafiła mówić o uczuciach. Potrafiła mówić o wszystkim, a jej opinie bywały zaskakujące - nie tylko przez "dziwactwa", ale też właśnie przez nazwanie po imieniu tego, co czuła i co nie do końca potrafili określić inni.

Barlom dnia 17.03.2014 19:14

Wiersz jest ładnie stworzony i przyjemnie się go czyta.
Co do treści to mam ale do fragmentu "Nie umiem mówić otwarcie" o moich uczuciach. Nie wiem czy słusznie ale wydaje mi się, że Luna była właśnie zbyt bezpośrednia czasami, a dodając do tego gadanie o narglach i innych dawało ciekawe połączenie.
Na pewno wiersz mi się podoba. Twórz dalej.

Anciol dnia 17.03.2014 23:14

Trochę się wytłumaczę

,,O moich zwyczajnych uczuciach." - Kluczem jest słowo ,,zwyczajnych". Miałam na myśli to, że Luna nie potrafi mówić tak na prawdę o miłości i przyjaźni. Ona nigdy nie powiedziała, że się w kimś zakochała. Nigdy też nie ośmieliła się mówić, że ma przyjaciół. Mówiła coś w stylu ,,prawie jakbym miała przyjaciół". Była nieśmiała tylko i wyłącznie pod tym względem! Nie mogłaby powiedzieć facetowi, że na niego leci bo nawet nie miała doświadczenia w rozmowach o przyjaźni, zawsze mówiła wtedy coś słabego

Co do ,,wrogów". Oczywiście, że ich miała w końcu była członkinią GD i otwarcie walczyła z śmierciożercami. Nie sądzę żeby serio nie mogła tak o kimś powiedzieć

losiek13 dnia 18.03.2014 01:34

Bardzo ciekawe spojrzenie na Lunę. Podobnie jak w przypadku Bellatrix ukazujesz tę drugą stronę osobowości. Za to wyrazu podziwu. Inna sprawa, że mi to ciężko sobie uzmysłowić. Odnośnie charakteru Belli mam całkowitą jasność w swojej głowie, a Luna jest dla mnie jednak zagadką.

"O moich zwyczajnych uczuciach." Przecież Luna zawsze była skryta. Ona nikomu się nie zwierzała. Po prostu czasami palnęła coś, nie do końca zdając sobie sprawę z tego, jaką wywoła to reakcję. Anciol w komentarzu wyżej podała idealny przykład. Ja bym nie nazwał tego umiejętnością mówienia o uczuciach. Według mnie jest w tym coś takiego dziecięcego, powiedzianego mimochodem...

Aha, no i oczywiście Gnębiwtryski wygrały wszystko

Malwkaaa dnia 24.03.2014 19:04

Oczywiście wiersz idealny, jak zwykle z resztą. "UCZ MNIE MISTRZYNI!"

Oby tak dalej, czy co tam, ale o budyniu coś mogłaś wcisnąć! ;P

monciakund dnia 16.08.2014 17:05

Wiersz, jak zawsze, mistrzowski. Czyta się lekko, bardzo przyjemnie. Luna jest postacią bardzo ekscentryczną, natomiast w wierszu przedstawiłaś ją jako cichą oraz zagubione (przynajmniej ja tak odczułam). Ale i tak mistrzostwo.

Nieoryginalna dnia 14.12.2014 17:06

Może wiersz w niektórych kwestiach trochę sprzecza się z książkowym przedstawieniem Luny, mi jednak takie spojrzenie na tę postać bardzo się podoba. Nigdy nie myślałam o Lunie jako o osobie odrzuconej, choć faktycznie taka była - zarówno w wierszu, jak i w książce. Wizja Luny nie potrafiącej mówić o uczuciach skłoniła mnie do przemyśleń na temat tej postaci, czy to, że w Hogwarcie nie znalazła miłości, mogło od razu oznaczać, że po prostu nie potrafiła wyrazić swoich myśli?

EmilyWright dnia 23.01.2015 12:29

Nie spodziewałam czegoś takiego. Jestem pozytywnie zaskoczona. Jeszcze nigdy nie próbowałam patrzeć na Lunę z tej strony. Rzeczywiście w książce Lunka nie miała chłopaka, po prostu ubarwiała wątki.... Przyczepię się tylko do jednego : Nie wydaje mi się, aby panna Lovegood miała jakichś wrogów. Ale po za tym wiersz jest taki lekki i przyjemnie mi się go czytało.

Erudieth dnia 12.11.2015 18:39

Ja zawsze uwielbiałam Lunę. Potrafiła rozbawić mnie do łez tekstami o gnębiwtryskach, narglach, chrapakach krętorogich i swoimi teoriami spiskowymi. Ale nigdy nie patrzyłam na nią od takiej strony. Faktycznie, zaledwie kilkoro spośród tak wielu uczniów Hogwartu ją lubiło, a przynajmniej się z niej nie naśmiewało.
Więc dziękuję Ci za to, że dałaś mi nową perspektywę patrzenia na Lunę. Nagle aż mi się zrobiło jej żal.

Co do samej techniki wiersza - nie mam się do czego uczepić.

Wioletta dnia 01.08.2016 11:28

zupełnie coś nowego, a jednocześnie związanego z Luną. była specyficzną postacią. pogodną, zabawną i z pozoru bezpośrednią. jej pytania/stwierdzenia zawstydzały. a tak naprawdę ta osoba może mieć drugie dno.

ładne to było.

Nquus dnia 06.05.2018 22:51

Wiersz super nie ma się czego czepić, na szczęście, bo nie lubię krytykować. Zawsze Luna była w gronie moich ulubionych postaci, ale nigdy nie patrzyłem na nią od tej strony, a szkoda. Ciekawie przedstawiona postać, czekam na więcej twojej twórczości. Oceniam jak najbardziej na plus.

Dodaj komentarz

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Oceny

Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą oceniać zawartość strony
Zaloguj się lub zarejestruj, żeby móc zagłosować.

Wybitny!	50%	[2 głosy]
Powyżej oczekiwań	50%	[2 głosy]
Zadowalający	0%	[0 głosów]
Nędzny	0%	[0 głosów]
Okropny	0%	[0 głosów]

Logowanie

Nie masz jeszcze konta?
Zarejestruj się

Nie możesz się zalogować?
Poproś o nowe hasło

Facebook

Shoutbox

Musisz się zalogować aby wysłać wiadomość.

Wioletta [on]

Pan Śmierci
01.04.2023 22:25

właśnie widziałam, że dużo osób wystawia za pieniążki albo wysyła za koszty przesyłki .. ja osobiście wolę się wymienić czy komuś po prostu duble oddać.

Wioletta [on]

Pan Śmierci
01.04.2023 22:24

Anastazja Schubert, o ile Sam mi wyśle, i tak koleżanka da Hermionę to będzie mi brakować tylko Dumbledora.

Anastazja Schubert [off]

Pracownik departamentu
01.04.2023 22:22

dla mnie jednak trochę przesada, za 5 zł to ja mogę kupić całe jajko i mieć i zabawkę i słodycze. No chyba, że właśnie się ludzie wymieniają, to to rozumiem.

Anastazja Schubert [off]

Pracownik departamentu
01.04.2023 22:21

To mam nadzieję, że udało Ci się jednak wrócić do siebie na sucho!

Z kimś tu ze strony się zamieniałaś, nie? Dużo Ci jeszcze brakuje do całości?
W ogóle dużo osób sprzedaje te figurki po 5 zł/szt. *

Wioletta [on]