Od Harry'ego do Syriusza - Fan Fiction - Harry-Potter.net.pl

O nie! Ta strona potrzebuje włączonej obsługi języka JavaScript!

Twoja przeglądarka nie obsługuje tego języka lub ma wyłączoną jego obsługę. Włącz wykonywanie kodu JavaScript w swojej przeglądarce internetowej, aby skorzystać ze wszystkich funkcji strony
lub skorzystaj z programu obsługującego język JavaScript, np. Mozilla Firefox, Apple Safari, Opera, Google Chrome lub Windows Internet Explorer w wersji wyższej niż 6.

Od Harry'ego do Syriusza

Podstawowe informacje:

Autor:

alekskot

Gatunek: Poezja

Ograniczenie wiekowe: b/o

Przeczytano 2332 razy.

Harry do Syriusza, po jego śmierci.

Kamienny łuk pośrodku sali stoi,
a w nim znikasz ty.
Poruszyć się nie przystoi,
lecz z oczu ciekną łzy.
Śmierć cię zabrała,
w sali swojej.
Ona na ciebie czekała,
ja wiem swoje.
Teraz jesteś z przyjaciółmi,
z Lily i Rogaczem.
Obecnie ja skończę z twoimi nieprzyjaciółmi,
mijając się z płaczem.

Komentarze

Christina dnia 25.09.2014 13:40

Dodałam tylko dlatego, że będąc na studiach widziałam wiersze, które zawierały w sobie trzy linijki.

Nie odczuwam jakiś większych emocji, gdy to czytam. Może dlatego, że śmierć Syriusza jakoś mnie nie poruszyła.
Są rymy, co dla mnie zawsze jest wielkim wyczynem, bo ja nie potrafię ogarnąć dwóch słów z taką samą końcówką...

ulka_black_potter dnia 25.09.2014 13:47

Za dużo tej śmierci Syriusza w utworach i trochę mi się już to przejadło (tak, tak - czytam to wszystko chociaż nie komentuję).

Ona na ciebie czekała,
ja wiem swoje.

Strasznie nie fajne to zdanie. "Ja wiem swoje" - ueh, niet. Totalnie nie pasuje.

Mam tak samo jak Christina. Nie odczuwam nic w związku z tym wierszem.Jest bardzo, bardzo blady. Szkoda :/

Ana_Black dnia 25.09.2014 14:09

Ech, chociaż Syriusz to moja ulubiona postać i czytając o jego śmierci ryczałam jeszcze jak Harry demolował gabinet Dumbledore'a (podkreślam - czytając, podczas oglądania filmu zrobiło mi się tylko smutno, bo płakać to można tylko z żalu do twórców za to, że tak sztucznie to zrobili), to czytając ten wiersz w ogóle nie odczułam emocji. Dla mnie to po prostu sztywne. Niby jest o łzach, ale to za mało. Przecież Harry po śmierci Syriusza był tak przygnębiony, że zdemolował gabinet Dumbledore'a i miał ochotę rozwalić jego samego, a emocje (okrojone niemal do zera) w tym wierszu w ogóle nie umywają się do tego, co on czuł w książce. Może gdyby to było dłuższe, to wzbudziłoby we mnie więcej emocji. Zgadzam się z Ulką, to "Ja wiem swoje" kompletnie nie ma sensu. To brzmi jakby Harry wiedział, że Syriusz zginie (jakby wiedział, to by nie pozwolił, żeby do tego doszło), a on przecież nie zajarzył od razu, że on umarł, po tym jak wpadł za zasłonę.

Finnigan dnia 25.09.2014 16:39

No trochę to naciągnąłeś zbyt dosłownie, nie jest to aż tak porywający wiersz, kilka niejasności jest tu zawartych, bo przedstawiłeś Harry'ego jako jasnowidza, który wie, że Syriusz umrze, ostatnie wersy brzmią jakbyś chciał pokazać Pottera jako superbohatera, którym raczej nie był.

Smierciojadek dnia 26.09.2014 11:49

A ja mam raczej pozytywne zdania nt. tego wiersza. Podoba mi się to, że jest taki lakoniczny, tematyka jest lekko napomknięta, nie rozwodzisz się bez celu nad jego śmiercią. Właśnie to, moim zdaniem, tworzy specyficzny klimat tego utworu. Nie jestem nim może oczarowana, ale podoba mi się, tak po prostu.

Nieoryginalna dnia 26.09.2014 19:12

Według mnie też może być. Faktycznie, też nie towarzyszyły mi większe emocje, ale to raczej przez długość wiersza. Strasznie trudno się wczuć, ledwo co zaczynam czytać, przed oczami miga mi zakończenie. Ogólnie rymy jednak ciekawie dobrane, wszystkie - według mnie - pasują do siebie

Powodzenia w dalszym pisaniu.

EmilyWright dnia 03.01.2015 14:34

Nie wzruszyłam się, a chyba powinnam, bo lubiłam Syriusza i jego śmierć bardzo mnie poruszyła. Po za tym zauważyłam kilka zgrzytów. Daję Z.

Penelope dnia 25.01.2015 23:44

Ładnie, nastrojowo, wzruszająco. Bardzo dobry wiersz, przypadł mi do gustu. Pisz takich więcej. Szkoda tylko, że taki krótki, bo chwiałoby się więcej i więcej. Aczkolwiek osoba w żałobie nie zawsze wiele mówi...

Katherine_Pierce dnia 11.03.2015 15:09

Niby ładnie i okej, ale zupełnie mnie nie poruszył ten wiersz. A śmierć Syriusza, w książce dla mnie była jednym z najboleśniejszym doświadczeń. Czytając teraz ZF omijam ten fragment bo za każdym razem ryczę. A tu... zero emocji.

ania potter dnia 05.05.2015 16:05

Niby jest okej, są rymy, wszystko, ale niestety mnie to nie porusza. Przy książce w tym momencie płakałam, tak, przyznaję się, ale ten wiersz jest taki, taki sztywny. To jest największa wada w wierszu, że jest taki króciutki. Zaczynam czytać, a widać już zakończenie :/

BlueAri dnia 30.08.2015 23:20

Cóż, wiersz całkiem niezły, oprócz tego że rytmu nie łapię.
Ale... dla mnie śmierć Syriusza jest tak strasznie poruszająca, a to mnie nie poruszyło praktycznie wcale. Może mało wrażliwa jestem...

Wioletta dnia 04.08.2016 18:05

jak na wiersz po śmierci Syriusz, brakuje mi tutaj uczuć. Harry bardzo to przeżył, a tutaj wcale nie ma nic co mogłoby poruszyć. było to "suche".. zabrakło klimatu i jakichś emocji. liczyłam, że się wzruszę, ale niestety nie było przy czym.

Aneta02 dnia 04.11.2018 12:35

Nie podoba mi się ten wiersz, ponieważ nie zawiera żadnych emocji; równie dobrze mógłby nie być wierszem. Ot tak, zwykły kawałek tekstu pozbawiony uczuć. Harry odczuwał rozpacz, ciężar w całym ciele, niemoc, szok i ból. Czy czuć to w tej pracy? Niestety nie.
Jak dla mnie jest co najwyżej na Zadowalający, żeby nawet nie niżej :/ Przykro mi, bo sądziłam, że w końcu znalazłam dobry wiersz.

Dodaj komentarz

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Oceny

Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą oceniać zawartość strony
Zaloguj się lub zarejestruj, żeby móc zagłosować.