Patronus - Fan Fiction - Harry-Potter.net.pl - Magiczny Świat Harry'ego Pottera

O nie! Ta strona potrzebuje włączonej obsługi języka JavaScript!

Twoja przeglądarka nie obsługuje tego języka lub ma wyłączoną jego obsługę. Włącz wykonywanie kodu JavaScript w swojej przeglądarce internetowej, aby skorzystać ze wszystkich funkcji strony
lub skorzystaj z programu obsługującego język JavaScript, np. Mozilla Firefox, Apple Safari, Opera, Google Chrome lub Windows Internet Explorer w wersji wyższej niż 6.

Patronus

Podstawowe informacje:

Autor:

_raven_

Gatunek: Poezja

Ograniczenie wiekowe: b/o

Przeczytano 2439 razy.

Moje marzenia i nadzieje,
Przyobleczone w srebrną mgłę,
Cokolwiek złego się w życiu dzieje,
Mój wilczy przyjaciel przy mnie jest.

Zawsze mnie broni oraz wspiera,
Chociaż jest tylko splotem energii.
Lecz gdy się zło do ataku zbiera,
On odważnie do walki pędzi.

Rozjaśnia mrok, odgania lęki,
Pociesza, gdy jest w życiu źle.
Gdy czarne myśli dobre przysłaniają,
Mój wilk-patronus przy mnie jest.

A gdy już nic nie pozwala wierzyć,
Gdy duszę mą chce porwać zło,
Resztki miłości, dobrych przeżyć
Siły dodają - zjawia się on.

Nadzieja umiera, pojawia się pustka,
Zostaje tylko życia kres,
Błękitny obłok na pomoc rusza,
Mój wilk-patronus wciąż przy mnie jest.

Komentarze

Angelina Johnson dnia 12.10.2014 22:41

Podoba mi się. Czasami odczułam w nim nutkę takie dziecka, jakby dopiero co uczeń wyczarował Patronusa i się nad nim zachwycał. W innym momencie widziałam tam doświadczonego aurora, który docenia pracę swojej zjawy. W ogóle w niektórych momentach ten wiersz był tak osobisty, że czułam się jakby czytała czyjś pamiętnik. Podoba mi się to, że w co drugiej zwrotce praktycznie powtarza się ostatni wers.
Wiersz godny uwagi

Slizgonka dnia 13.10.2014 15:16

Zacznę może od tego że wiersze w dziewięćdziesięciu przypadkach na sto omijam szerokim łukiem - bo jakoś tak ta forma mnie nie przekonuje.

Podoba mi się - jakoś tak wyjątkowo. Ale, ale, zacznę od tego co mi się nie podoba. Wersy. Znaczy nie wersy, sylaby. 9, 8, 10, 9, 9, 10, potem jakieś 11, 12 nawet... Troszkę źle mi się to czytało za pierwszym razie, nie mogłam złapać rytmu. I drugi/czwarty wers w każdej zwrotce - ale to już inna kwestia.
Ogólnie mi się podoba, jest taki, faktycznie, aż osobisty w niektórych fragmentach. To 'wilk przyjaciel' z drugiej strony jest bardzo dziecinne, ale pasuje, nadaje taką fajną nutkę temu tekstowi. Powtarzany wers też coś takiego fajnego nadaje tekstowi.
A ostatnia zwrotka mnie kupuje całkiem, tak :-:

Alette dnia 13.10.2014 18:48

Podoba mi się, bo jest rymowany i jakoś tak płynnie się go czyta. Również odebrałam go jako taki osobisty, jakbym zajrzała do jego duszy. Z resztą same patronusy są właśnie "osobiste" (och, co za elokwencja, hm hm hm), w końcu dotyczą wspomnień, wewnętrznych przeżyć danej osoby.

Odebrałam podmiot liryczny jako osobę smutną, mimo właśnie tego patronusa. Oczywiście on ogólnie pojawia się w sytuacjach kryzysowych, ale tutaj odniosłam wrażenie, że ten bohater jest ze swoim wilkiem bardzo blisko, a więc dosyć często go wzywa.

No i tyle z mojej strony, żadnej konstruktywnej krytyki nie będzie, bo ja się na wierszach nie znam

ania potter dnia 14.10.2014 08:20

Podoba mi się.Ma dużo rymów.to nie jest wiersz biały.Bardzo dobrze że zrobiłaś wiersz z rymami.twkj pierwszy wiersz a już wypadł ekstra.Trochę problemów z interpunkcją ale to nie ważne raven.Brawo!!!
Daję W

TheWarsaw1920 dnia 14.10.2014 13:07

Oj rejwen, rejwen! Ładnie jest mieć aż takie problemy z interpunkcją?

Straszny jest ostatnia strofa o pustce, bo brzmi on jakby był o śmierci (ale to samo w sobie jest straszne). Szkoda jest, że w prawdziwym życiu nie mam takiego patronusa, ale dobra, bo już odchodze od tematu. Daję W za całokształt i order uśmiechu.
wiewiorkajulia.pl/wp-content/uploads/2012/05/order-usmiechu-news-280x230.jpg

wiewiorkajulia.pl/wp-content/uploads/2012/05/order-usmiechu-news-280x230.jpg

Smierciojadek dnia 14.10.2014 17:55

Bardzo przyjemny wiersz. Na pierwszy rzut oka wydaje się być taką prostą rymowanką, ale po dokładnym przeczytaniu można zauważyć, że jest niezwykle przemyślany, ciut osobisty, może trochę nostalgiczny. To po prostu kawał dobrej roboty, mogłam się odprężyć przy czytaniu, całość wyszła naprawdę spójna.

_raven_ dnia 14.10.2014 18:47

Soł. Ten wierszyk (nie nazywam go wierszem, bo to zbyt duże słowo) powstał przez przypadek, zupełny przypadek

Pierwsze zdanie mi się kołatało po głowie, więc stwierdziłam, że spróbuję dalej. Wyszło to, co wyszło, nie znam się na poezji, więc bardzo się cieszę, że podjęliście się analizy, bo to pozwoliło mi dostrzec w tym jakiś sens.

Nie sposób nie zgodzić się ze Ślizgonką, dziękuję za wskazanie błędów i niedociągnięć. Pewnie Twoich uwag nie wykorzystam, bo nawet jeśli coś jeszcze kiedyś stworzę, to pewnie też nie będzie trzymało poziomu

ale mam obiekcje do komentarza Ani.
Gdzie tu są błędy interpunkcyjne? I to jeszcze w liczbie mnogiej? Ja wiem, że mam problem z interpunkcją, ale czytam i czytam, i nie widzę - możesz mi wskazać, co jest nie tak?

No. Dziękuję.

Finnigan dnia 14.10.2014 19:25

Nie jest tak zle jak by sie moglo wydawac, choc Ania troche wyolbrzymila wlasne uwagi, ale to nic, moglas pominac przecinek, po slowie pociesza, i tak jakos nie jestem przekonany to tych powtorzen o wilku patronusie.

ania potter dnia 15.10.2014 18:59

Raven nie obraź się ale trochę jest powtórzeń i zapomniałaś przecinka.Pomyliłam się w tamtym komentarzu wpisując że jest KILKA.Przepraszam za problem.
Nie zwracaj na mnie uwagi

alekskot dnia 15.10.2014 19:09

Podoba mi się ten wiersz,zwłaszcza ostatnia zwrotka.Nie mam nic do zarzucenia,wypominać nie będe(nie bież do siebie Aniu) i daję W.

Czarna Wdowa dnia 15.10.2014 19:15

Łał. Bardzo fajny wierszyk. Poczytałabym inne Twoje, ale ni ma

Mam nadzieje, ze jeszcze coś naskrobiesz z kategori wiersze

Ja błedów nie zauważyłam,ale ja się nie znam, więc...

Jak z początku pojawił się na stronie to stwierdziłam, ze to pewnie jakis powazny wiersz czy cos. Dopiero przed chwilą dowiedziałam sie, ze to Twój wiersz i prosze!
Wierszyk <33 Humorystyczny, który leciutko się czyta...Rymowany

_raven_ dnia 15.10.2014 22:40

Aniu, ja się nie obrażam, jestem otwarta na każdą sugestię, przyjmuję krytykę (ale konstruktywną), bo dobrze jest korzystać z wiedzy i umiejętności innych, uczyć się na błędach. Tylko że Ty nie wskazałaś mi, w którym miejscu brakuje przecinka, więc nadal nie wiem, gdzie Twoim zdaniem popełniłam błąd. Najpierw piszesz o błędach interpunkcyjnych (w liczbie mnogiej), potem zmieniasz to na jeden, ale dorzucasz powtórzenia. Postaraj się, aby Twoje komentarze były jednak bardziej przemyślane. Wiersz może się nie podobać, ale ja tu nadal nie widzę błędów, a już na pewno nie interpunkcyjnych. Powtórzenia - tak, co druga zwrotka kończy się podobnym wersem, ale to celowy zabieg. Chociaż fakt, nie każdemu musi się podobać.

@My name Laura, no i raczej nie będzie, nie jestem uzdolniona w tym kierunku. Zresztą nie pociąga mnie tworzenie poezji, to powstało przez przypadek, natchnienie spłynęło w niedzielne popołudnie, dość niespodziewanie

Ale jak coś jeszcze mi się we łbie pojawi, to na pewno się podzielę, bo fajnie czytać Wasze opinie - wszystkie

A jeszcze lepiej analizy - dzięki nim dostrzegłam głębię w tym czymś!

Lapa15 dnia 26.10.2014 21:00

Od razu mówię, że ten wiersz o teraz należy do moich ulubionych wierszyków na stronie. Jednym słowem - jest świetny.
Bardzo fajnie zaczęłaś wiersz. Pierwsza wzrotka jest moim zdaniem taka dość tajemnicza. Choć wiemy, że wiersz będzie o patronusie, pierwsze cztery wersy wprowadzają nas w głębię tego wiersza, co bardzo mi się podoba. Poznajemy formę patronusa.
Druga zwrotka opisuje wilczego przyjaciela. Również bardzo mi się podoba.
Zdania typu Mój wilk-patronus przy mnie jest całkowicie mnie urzekły. Były poprotu świetne. Nadawały taki fajny, niepowtarzalny klimat temu wierszowi.
Raven, miej więcej nagłych przypłyów weny, bo naprawdę wiersze wychodzą ci świetnie, przynajmniej ten. Oczywiście, W. Naprawdę, wiersz jest SUPER.

Barlom dnia 03.11.2014 22:15

Czasem zdarzało mi się gubić rytm, głównie w co czwartym wersie, ale poza tym muszę przyznać, że przyjemnie się to czytało. Nie mogę powiedzieć, by ten wiersz jakoś mnie porwał, ale na pewno jest miły.
Tak więc źle nie jest, ale też bez fajerwerków. Jest dobrze.

Nedelle dnia 05.11.2014 21:09

Ja też czasem gubiłam rytm, ale wiersz super. Czasem tak, czasem siak. Prawie wszystko do siebie pasuje. Cały tekst był przemyślany, podoba mi się to. "Łapaj" ocenę W!
PS: Super opis! "

EmilyWright dnia 03.01.2015 13:41

Fajny wiersz, lekko i przyjemnie się go czyta. Nie zauważyłam zgrzytów. Daję zasłużone W.

Katherine_Pierce dnia 22.01.2015 20:43

Wiersz ogólnie mi się podoba. Jest taki dokładny, delikatny i czyta się tak super płynie :O)
Najmocniejszym punktem tego wiersza jest ten super optymizm, nadzieja jaka z niego bucha

no po prostu aż człowiekowi się lekko na serduszku robi <3
Jakbym kiedykolwiek miała brać udział w konkursie recytatorskim to chciałabym wyrecytować ten wierszyk

Penelope dnia 25.01.2015 23:33

Bardzo dobry wiersz. Jest taki lekki i optymistyczny. Ma dobry rytm przez co szybko się czyta. Idealnie przedstawiłaś to, czym jest patronus. Bardzo podoba mi się Twoja wizja. Pisz więcej, bo bardzo dobrze Ci idzie ;]

Wilena Romus dnia 07.02.2015 14:13

Czasami gubiłam trochę rytm, ale wiersz mimo to fajnie się czytało. Szczególnie podobają mi się dwie ostatnie zwrotki i ten zwrot "wilk - patronus". Bardzo podoba mi się klimat utworu. Wydaje mi się być smutny, ale jednocześnie przepełniony ogromną nadzieją i optymizmem. Jakoś tak lżej na duszy się robi przy czytaniu

Krnabrny dnia 12.07.2015 14:44

Podobają mi się powtórzenia koncówki w co drugiej zwrotce, a także to, że opisałeś patronusa kogoś nieznanego z "Harry'ego Pottera." Niebanalnie opisujesz patronusa co też jest plusem, a co do tego, że w niektórych momentach ten wiersz był taki jakiś osobisty, prywatny to się zgodzę z Ang, ogólnie zasłużone W.

Wioletta dnia 04.08.2016 18:27

ten wiersz ma dla mnie idealna długość. uwielbiam utwory w tej długości. bo mnie nie męczą. ten wiersz był dobry. cieszę się, że nie było to patronusie głównego bohatera. pięknie wyszło, nie oklepane. brawo!

potterekking dnia 05.12.2016 14:49

Bardzo podoba mi się twój wiersz i wyobraźnia. Widzę, że opisujesz swojego wymarzonego patronusa, takiego jakiego byś chciał. Ja myślę, że moim patronusem też byłby wilk, bo jest taki szybki, mądry i groźny. Ładnych też rymów użyłeś, ale nie do końca, coś mi trochę tam nie grało. W zasadzie wiersz spodobał mi się.

Kornelie_1999 dnia 22.12.2016 14:01

Podoba mi się twój wiersz. Jest taki lekki i... miło się go czyta. Do tego ma jakiś taki... dziecięcy klimat, co mi się bardzo podoba. Daje zasłużone W

Dodaj komentarz

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Oceny

Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą oceniać zawartość strony
Zaloguj się lub zarejestruj, żeby móc zagłosować.