Sekrety Zakazanego Lasu - Fan Fiction - Harry-Potter.net.pl

O nie! Ta strona potrzebuje włączonej obsługi języka JavaScript!

Twoja przeglądarka nie obsługuje tego języka lub ma wyłączoną jego obsługę. Włącz wykonywanie kodu JavaScript w swojej przeglądarce internetowej, aby skorzystać ze wszystkich funkcji strony
lub skorzystaj z programu obsługującego język JavaScript, np. Mozilla Firefox, Apple Safari, Opera, Google Chrome lub Windows Internet Explorer w wersji wyższej niż 6.

Sekrety Zakazanego Lasu

Podstawowe informacje:

Autor:

Finnigan

Gatunek: Poezja

Ograniczenie wiekowe: b/o

Przeczytano 2239 razy.

Kilka słów przestrogi dla odwiedzających to miejsce

Hogwart początkiem jest rozstajów, do miejsc niewielu znanym,
jednak największą grozę budzi Las zwany Zakazanym.

Strzeż się, jeśli tam wejdziesz, bo nie wiesz co cię tam spotka,
lecz pewne jest tylko jedno, że wiele dziwów napotkasz.

Centaurów nieufna gromada, na rasę ludzką się boczy,
więc lepiej nie mieć z nimi spotkania w cztery oczy.

W innej części Lasu gdzie akromantul siedziba,
mieszka stary Aragog, co końca lat swych dożywa.

Są też i jednorożce, stworzenia nad wyraz magiczne,
jednak bardzo płochliwe, mimo, że sympatyczne.

Można dojrzeć testrale, mimo niewielu przypadków,
bo ich widok dostępny, jest tylko dla śmierci świadków.

Do miejsca tego trafił nawet olbrzym co Graupem się zowie,
ale o jego życia losach Hagrid ci więcej opowie.

Jeśliś jest pewny swojej odwagi, by bez ochrony tam wstąpić,
dobrze zastanów się młody śmiałku, czy warto tak postąpić.

Komentarze

Alette dnia 31.08.2014 17:02

Ja napiszę pierwsza, a co! (w końca sama dodałam)

Ogólnie podoba mi się ten wiersz, jest jak taka opowiastka dla dzieci czy tam pierwszorocznych uczniów Hogwartu o Zakazanym Lesie, który pełen jest niebezpieczeństw i innych. Ogólnie ja chyba w ogóle wolę tego typu twórczość, jeśli idzie o poezję - to mi się kojarzy z balladami Leśmiana. No ale może tylko mi.

W każdym razie czekam na kolejne ; )

Zireael dnia 31.08.2014 17:09

Ciekawy pomysł na wiersz. Niby przestroga, a jednak po części opis stworzeń zachęca do odwiedzenia Zakazanego Lasu. Bardzo podoba mi się opis Testrali. Ode mnie to tyle. Czekam na nexta. Daję ci kolejne W ^^

fuerte dnia 31.08.2014 19:49

Nie jestem szczególną fanką wierszy, więc żadnego profesjonalnego komentarza nie napiszę ; p. W każdym razie przyjemnie się czyta tę opowieść, rymy się całkiem-całkiem pokrywają, nie są zbyt wymyślne, więc to na plus. Także to, że nic nie jest wciśnięte na siłę i nie ma właściwie żadnego niepotrzebnego wyrazu.

Ale...

Jednej rzeczy nie wybaczę i muszę ją wytknąć, bo to jest elementarna sprawa.

Tutaj

mimo, że

NIE MA przecinka. "Mimo że, mimo iż" to spójnik. Dlatego błagam, bo to jest naprawdę podstawa podstaw : (.

Treściowo fajnie, co już wyżej napisałam, więc na tym kończą się moje uwagi ; ).

Nieoryginalna dnia 31.08.2014 20:02

Mi się ten wiersz podoba - rymy, mimo że proste, podobają mi się, w taki łagodny, powiedziałabym wręcz beztroski sposób opisujesz Zakazany Las. Wiersz jest jakby przestrogą, jednak, jak zauważyła Julietta - zachęca potencjalnych śmiałków do odwiedzenia go ^^

Ana_Black dnia 31.08.2014 20:03

Wiersz fajny, lekko się czyta (w końcu napisałeś krótki wiersz, miła odmiana po długich.

) O przecinku w "mimo że" nie napiszę, bo już fuerte o tym napisała. Zresztą nawet tego nie zauważyłam, gdy czytałam.

Ale przyczepię się do czegoś innego:

Można dojrzeć testrale, mimo niewielu przypadków,
bo ich widok dostępny, jest tylko dla śmierci świadków.

Mogę się mylić, ale ten przecinek po "dostępny" jakoś mi nie pasuje. Ode mnie masz W.

ania potter dnia 01.09.2014 09:48

Fajny wierszyk,ciekawy....

Można dojrzeć testrale,mimo wielu przypadków,
bo ich widok dostępny,jest tylko dla śmierci świadków

Fajna zwrotka

Ode mnie W

Smierciojadek dnia 01.09.2014 12:06

Ja chyba wolę Twoje bardziej poważne utwory - ten jest raczej rymowanką. Aczkolwiek jest w porządku, rymy nie są wymuszone, całość czyta się płynnie. Choć, tak jak mówię, brakuje mi tutaj drobnej refleksji.

Teodora dnia 01.09.2014 13:28

Wg mnie poezja wychodzi Ci dużo lepiej niż proza

Jedynie "boczące się centaury" mi nie pasują.
Zwrotki o akromantulach i testralach są bardzo dobre.

Penelope dnia 11.09.2014 19:41

Mój ulubiony fragment:

Do miejsca tego trafił nawet olbrzym co Graupem się zowie,
ale o jego życia losach Hagrid ci więcej opowie.

Strasznie mi się to spodobało, takie dodanie kogoś jeszcze, kto może dopełnić to, o czym mówi podmiot liryczny. No super normalnie

Christina dnia 16.10.2014 18:15

Podoba mi się. Przypomina mi trochę bajkę dla dzieci. bardzo fajne, pomysłowe rymy, mimo że w jednym miejscu chyba się zgubiły. Ale nieważne ;D
Razi mnie nieco powtórzenie, ale tylko troszeczkę

EmilyWright dnia 07.01.2015 18:30

Fajny wiersz, lekko i przyjemnie mi się czytało. To brzmiało jak taka przestroga, którą babcia opowiada wnukom, idącym do Hogwartu. Świetny pomysł i świetnie zrealizowany. Daję W.

Wioletta dnia 04.08.2016 14:02

ostatnio wydawało mi się, że już pojęłam Twoje wiersze i Twój styl. jednak chyba nie do końca. zrozumieć, zrozumiałam. nie jest ten wiersz zly, robi za taką przestrogę. rymy były, albo i nie. zgrzytało w tekście. ogólnie średnio.

Dodaj komentarz

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Oceny

Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą oceniać zawartość strony
Zaloguj się lub zarejestruj, żeby móc zagłosować.