Zło w ciemności się czai - Fan Fiction - Harry-Potter.net.pl

O nie! Ta strona potrzebuje włączonej obsługi języka JavaScript!

Twoja przeglądarka nie obsługuje tego języka lub ma wyłączoną jego obsługę. Włącz wykonywanie kodu JavaScript w swojej przeglądarce internetowej, aby skorzystać ze wszystkich funkcji strony
lub skorzystaj z programu obsługującego język JavaScript, np. Mozilla Firefox, Apple Safari, Opera, Google Chrome lub Windows Internet Explorer w wersji wyższej niż 6.

Zło w ciemności się czai

Podstawowe informacje:

Autor:

Bad wolf

Gatunek: Poezja

Ograniczenie wiekowe: b/o

Przeczytano 2528 razy.

***

Niech onieśmieli cię mój blask,
bo nie okaże ci moich łask.

Gdy los na drogę ci mnie dał,
w zamyśle śmierci dla ciebie chciał.

Choć się starał czarodziejski rząd,
nie odpędzi mnie nigdy stąd.

Bo po to głoszona jest ta wieść,
bym bezkarnie strach mógł nieść.

Unikaj więc nieznanych dróg,
bo spotka cię największy wróg.

Gdy jednak będziesz przede mną stać,
radzę ci z duszą się pożegnać.

Bowiem chociaż zdrowy tyś był,
jako roślinka od dziś będziesz żył.

Uważaj więc jak zbliża się noc,
bo na tobie wykorzystam swą moc.

Dementor - tak mnie zwą,
a tych, którzy z tego drwią,
spotka surowa kara.

Komentarze

Katherine_Pierce dnia 31.12.2014 14:18

Mój kochany Wilczku

czemu ja nie wiedziałam, że z Ciebie taka poetyczna dusza? Bardzo mi się podoba <3
Tylko ostatni wers taki z tyłka wzięty

przydałby się cztery wersy na koniec żeby ładnie zrymować.
Ale poza tym jednym drobiazgiem podoba mi się bardzo i daję W.

Angelina Johnson dnia 31.12.2014 14:18

Ogólnie mi się podoba. Szału co prawda na mnie nie zrobiło, ale rzadko która poezja mnie porywa ;D Ogólnie przypomina mi to taki wierszyk jakiegoś złego, kuszącego charakteru z bajek dla dzieci. Mam sentyment do takich opowiadań, także traktuję ten wiersz na plus. Niestety zgrzytało mi strasznie, niezmiernie wręcz to:

Gdy jednak będziesz przede mną stać,
radzę ci z duszą się pożegnać.

Jakby Ci się udało wymyślić lepszy rym, to pisz śmiało i zmienimy, bo ten drugi wers jest za krótki i jakiś taki wymuszony...
Ale ogólnie ładnie i sympatycznie

Nedelle dnia 31.12.2014 14:50

Nie wiedziałam, tak jak Katherine_Pierce, że jesteś poetką! Mimo, iż nie spadłam z krzesła z wrażenia, i tak gratuluję ci udanego wiersza. Jak widać też wybrałaś ten jakże ciekawy temat o dementorze.

Jedyne, to czego się przyczepię, to to, co zgrzyta Ang.

Bad wolf dnia 31.12.2014 15:31

Tylko ostatni wers taki z tyłka wzięty przydałby się cztery wersy na koniec żeby ładnie zrymować.

Właśnie uznałam, że to takie oderwanie, zaznaczenie końca i takie tam. Następnym razem będzie inaczej, zobaczysz

Jakby Ci się udało wymyślić lepszy rym, to pisz śmiało i zmienimy, bo ten drugi wers jest za krótki i jakiś taki wymuszony...

Jasne, w razie czego wyślę sówkę ^^ W ogóle albo mi się wydaję, albo trafiłam tak idealnie, że to pierwszy ff jaki dodałaś po powrocie :o

Ana_Black dnia 31.12.2014 15:56

Podoba mi się ten wierszyk. Nic mi nie zgrzyta, taka trochę rymowanka dla dzieci. Nic mi nie zgrzyta, tylko do jednego się przyczepię:

Niech onieśmieli cię mój blask,
bo nie okaże ci moich łask.

Gdy pojawia się dementor wokół robi się ciemno, a sam dementor też nie jest jasny. Więc nie bardzo może onieśmielać blaskiem.

Penelope dnia 31.12.2014 17:46

No wiersz mnie nie powalił i z tego co pamiętam pisałaś lepsze. Może właśnie dlatego, że spodziewałam się czegoś wow czuję taki niedosyt?

W ogóle albo mi się wydaję, albo trafiłam tak idealnie, że to pierwszy ff jaki dodałaś po powrocie

Odpowiem za Ang = tak

Niech onieśmieli cię mój blask,
bo nie okaże ci moich łask.

Podobnie jak Anie nie podoba mi się ten fragment.

Ogólnie wiersz może być, jest pomysł i to całkiem niezły.

Bad wolf dnia 01.01.2015 14:42

Gdy pojawia się dementor wokół robi się ciemno, a sam dementor też nie jest jasny. Więc nie bardzo może onieśmielać blaskiem.

Tutaj bardziej chodziło mi o to, że dementor, jak wiadomo, dawał uczucie smutku, braku szczęścia i takie tam. Chciałam tu przedstawić, aby te czynniki, ten "blask" tego stworzenia onieśmielił człowieka tak bardzo, że ten nie byłby w stanie prosić o litość. Dementor jakby przedstawia żeby człowiek czuł się tak nieśmiały w towarzystwie kogoś wyższego, że byłby posłuszny, nie wyrywał się, nie czarował i takie tam. Dziwny sposób przedstawienia, rzeczywiście mogłam to inaczej sformułować.

dobrosia1 dnia 01.01.2015 14:45

Jestem z ciebie dumna, Bad. Nie dość, że zdobyłaś punkciki, to jeszcze w jakim stylu i za co! Bardzo mi się podoba, wiem, że coś takiego trudno jest napisać. Jedno mi tylko nie pasuje: Ta pierwsza zwrotka, to:

Niech onieśmieli cię mój blask,
bo nie okaże ci moich łask.

Nie wydaje mi się ona dobrym początkiem. Trochę jak środek wiersza, a nie początek. Ale tak to jest okay, daję PO!

EmilyWright dnia 01.01.2015 16:52

Zakończenie trochę takie... niedopasowane i w jednej strofie coś mi zgrzytało. Po za tym fajny wiersz. Dam PO i życzę weny.

fuerte dnia 02.01.2015 13:41

Wiersz nie jest szczególnie skomplikowany, ale uważam, że całkiem dobrze odnalazłaś się w tej prostocie. Szósty i siódmy wers faktycznie są kulawe, ale reszta trzyma poziom. W moim przypadku pojawił się element zaskoczenia, bo nie od razu zgadłam, że piszesz o dementorze; początkowo pojawił mi się w głowie Czarny Pan. Zakończenie mi się podoba, bo tym, że nie postawiłąś na rymy zaakcentowałaś, że naprawdę nie warto zadzierać z dementorem. Dla mnie więc brak rymów był strzałem w dziesiątkę, bo rymowanym ostrzeżeniem raczej mało kto by się przejął. Brawo!

Wilena Romus dnia 03.01.2015 21:28

Pierwsze dwa wersy mnie nieco zniechęciły, ale dalej było coraz lepiej. Fajny pomysł na opisanie dementorów, kojarzy mi się trochę z taką przepowiednią-ostrzeżeniem i skutecznie przeraża wizją spotkania z demonem. Końcówka według mnie jak najbardziej udana. Takie nagłe urwanie pogłębia uczucie strachu, więc akurat w tym wierszu jak najbardziej pasuje.

Izka Potter dnia 03.01.2015 21:32

****isty wierszyczek!!!

Na początku podsuwa się myśl,że t jest zupełnie kto inny niż to wychodzi na końcu.

Uwielbiam takie wiersze.

Gratuluję pomysłu!!

Czekam na podobne tego typu twoje wiersze.przynajmniej mam taką nadzieję,że jeszcze jakiś napiszesz.

Nieoryginalna dnia 11.01.2015 14:11

Podoba mi się ten wiersz, jest taką przestrogą, ostrzeżeniem. Choć rymy czasami mnie zniechęcały, wynagrodziła to końcówka, która - według mnie - wyszła naprawdę świetnie. Mam nadzieję, że napiszesz jeszcze jakiś wiersz, bo ten może i mnie nie zachwycił, jednak przypadł mi do gustu i przyjemnie się go czytało ;D

Erudieth dnia 23.01.2015 17:36

Wiersz jest bardzo dobry. Fajnie czasami coś takiego przeczytać - w podręcznikach nigdy nie było (i raczej nie będzie) utworów o tej tematyce. Niestety...

Nathaira Malfoy dnia 22.02.2015 11:29

A mi się bardzo wiersz podoba! Ale zgodzę się że ten ostatni wiers jest taki jakby... wymuszony. Chociaż właśnie z tego końca dowiedziałam się o kogo chodzi : P A no i życzę weny. No i daję W.

Nessa Laime dnia 31.03.2015 15:33

Mi się spodobało, aczkolwiek ostatnia linijka trochę mi tu nie pasuje. Ogólnie wszystko jest w porządku, masz fajny styl pisania.
Daję P.

Zireael dnia 31.03.2015 16:39

Moja siostrzyczka jest poetką

Wierszyk, ładny i muszę powiedzieć, że napisałaś go w bardzo dobrej atmosferze. Udało ci się zachować ten mrok i ciemność, jakie niosą za sobą Dementory. Strasznie mi sie podoba druga zwrotka. Naprawdę bardzo fajny wiersz, czekam na więcej takich ^^

BumSzakalaka dnia 26.04.2016 20:19

Od razu mówię, że nie jestem specjalistką od poezji. Coś mi tutaj ciągle zgrzytało. Przypuszczam, że były to głoski, których "równą" liczbę było mi trudno określić. W każdym razie kręciło się coś koło 7-9. O ile dobrze liczyłam

I rymy, ale tylko w jednym miejscu. A mianowicie:

Gdy jednak będziesz przede mną stać,
radzę ci z duszą się pożegnać.

Nie to, że jest jakoś tragicznie. Tragicznie by było gdyby rymów w ogóle nie było, po prostu jakoś mi to zbytnio nie pasuje.

Only Dream dnia 08.05.2016 21:55

Wiersz całkiem fajny, chociaż może bez rewelacji. Znów gdzieś tak od połowy wiedziałam, kto jest podmiotem lirycznym. Nie zmienia to faktu, że całkiem zgrabnie ujęłaś w tym wierszu naturę dementorów. Taką mroczną i niewdzięczną.
Nie jestem zbyt wielką fanką poezji, ale całkiem dobrze się ten wiersz czyta, pomimo, że w pewnych miejscach trochę zgrzyta i rymy nie są dopasowane

Shanti Black dnia 08.05.2016 23:31

Zgrzytało mi trochę i ostatni wers mi nie pasuje, bo ni ma rymu

Ale fajny pomysł, żeby podmiotem lirycznym był dementor. Cóż, nie miałam jeszcze okazji przeczytać nic z perspektywy tych bardzo nieprzyjaznych ludziom, zakapturzonych, wysysających duszę stworków, więc podoba mi się oryginalność :>

Wioletta dnia 04.08.2016 20:57

ogólnie nie lubię takich przerw. nie podoba mi się układ wiersza. zaburzał mi on czytanie. nie było rewelacji, ale nie było też źle. zgrzytało mi miejscami niestety. całkiem ciekawy pomysł, wykonanie też nie najgorsze.

Marcus Clinton dnia 29.06.2017 23:55

Na początku dużo rymów, które zaczęły mnie lekko denerwować w połowie. Ostatnie zdania już nie rymowane i wyszło z tego coś co nie wiem jak opisać

niby bardzo mi się podoba, bo jednak czegoś takiego nie czytałem tutaj lub jeszcze nie dobrnąłem, ale czuję lekki niedosyt. Znowu to budowanie napięcia, bo tym razem nie wiedziałem o kogo chodzi, ale jednak czegoś mi brakło

Aneta02 dnia 02.10.2018 15:58

Gratuluję doboru ciekawego tematu, który w sumie otwiera nam drogi w każdym kierunku. Liryka ce****e się głównie emocjonalnością, a dementor jest ku temu idealnym tematem, gdyż jest mocno powiązany z uczuciami. No i samo czytanie o takich przerażających stworach przyprawia o dreszcze, ale... Tutaj niestety tak nie było. Już dawno nie czytałam wiersza, który miałby ta niedopracowany rytm. Co chwilę coś mi zgrzytało i przeszkadzało w czytaniu.
Jednak widzę, że to nie jest Twoje jedyne fanfiction, więc z pewnością zabiorę się za inne

Takoizu dnia 13.03.2019 09:32

Bardzo podoba mi się Twój wiersz! Jest na prawdę bardzo tajemniczy i świetnie się go czyta. Podoba mi się, że wiersz jest przedstawiony jako opowieść Dementora. I muszę przyznać, że miałam niemałe zaskoczenie jak przeczytałam końcówkę!

Jedynym wersem który mi troszkę nie leży:

Gdy jednak będziesz przede mną stać,
radzę ci z duszą się pożegnać.

.

Ale poza tym jest świetnie!

Dodaj komentarz

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Oceny

Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą oceniać zawartość strony
Zaloguj się lub zarejestruj, żeby móc zagłosować.