Myślę sobie, że pod względem wielości wprowadzonych wątków "Czara Ognia" wprowadziła dużo świeżości do serii. Podobało mi się, że dowiedzieliśmy się o nowych szkołach, bo też wcześniej się po prostu nie zastanawiałam nad tym, że może być coś poza Hogwartem. Turniej Trójmagiczny też spoko, natomiast uważałam zawsze, że te zadania były ostro przegięte i trochę nie rozumiałam, jak to możliwe, że w cywilizowanym świecie, w XX wieku dzieci biorą udział w zadaniach, które mogą pozbawić je życia. No, ale pod tym względem Rowling zawsze miała skłonność do przesady.

Na pewno nie podobał mi się wątek kłótni Rona i Harry'ego. Jasne, to musiało w końcu nadejść, ale mimo wszystko jakoś nie pasowała mi do Rona ta zazdrość. Trzeba jednak przyznać, że Rowling w tym temacie była przynajmniej konsekwentna, kiedy uznała, że Ron powinien znowu strzelić focha w "Insygniach".

Najmocniejsza była chyba historia Moody'ego-Barty'ego Croucha Juniora. Ścięło mnie to odkrycie, ale może nie powinnam się mocno dziwić, skoro czytałam tę książkę pierwszy raz jako siedmio czy ośmioletnie dziecko .

Po pierwsze, rozumiem koncept, że to miały być trudne zadania. Ale jeśli spojrzeć na to, co uczniowie robili na lekcjach - nawet ci będący na szóstym czy siódmym roku - to dla mnie trochę śmieszne było, że nagle wszyscy znają nie wiadomo jakie zaklęcia i uroki. Przecież Harry walczył z Voldemortem Expelliarmusem i Drętwotą, uczniowie w szkole mieli problem na Transmutacji (oprócz Hermiony) a tam nagle jakieś transmutowanie się w psa, rekina, cuda na kiju. Dla mnie to było trochę niewiarygodne.

Po drugie, zgadzam się, że drugie zadanie było najgorsze. Szczególnie pod tym względem, że bliscy byli uwięzieni. W książce w pewnym momencie ktoś mówi Harry'emu, po tym jak uratował siostrę Fleur, że przecież organizatorzy by tych "zakładników" wyciągnęli. No cóż, przy takiej otoczce jaką miał turniej, że to nie są przelewki, to zawodnicy mieli prawo się obawiać, że ci ludzie tam po prostu zostaną w razie ich niepowodzenia w zadaniu.

Ogólnie zgadzam się z Nicramem, że udział Pottera to był durny pomysł. Wiem, że trzeba było go wplątać w udział, ale tak szczerze mówiąc, długo nie lubiłam tej części właśnie przez ten turniej i całe tło dookoła. Byłam dzieckiem i to małym, kiedy to czytałam, ale już wtedy nie wierzyłam co Dumbledore wyrabia, uznając, że Harry absolutnie powinien wziąć udział. Chore.