Przede wszystkim nie mylmy pojęć. Województwa nie składają się tylko z dużych miast czy w ogóle z miast. Wybory na wójta (prezydenta, burmistrza) to jest w ogóle coś innego, niż wybory do sejmików. Do sejmików głos oddają mieszkańcy całego województwa, nie tylko "stolicy" województwa. PiS nigdy nie miał dobrej passy w miastach wojewódzkich, więc to nie jest jakieś wielkie zaskoczenie. Natomiast z pewnością pokazuje różnice w głosowaniu przez miastowych i w głosowaniu przez mieszkańców mniejszych miast, miasteczek i wsi.

Co do mazowieckiego; postępowa, to tam jest głównie Warszawa, nic poza tym. Poza tym to jest tak wielkie województwo, że też trzeba inaczej na to patrzeć.

Premier Morawiecki ostatnio jeździł po Polsce i przekonywał, że nie ma Polski A i B. Chodziło mu oczywiście o zupełnie inne kwestie niż wyniki wyborów, no ale tak czy siak. Moim zdaniem trudno nie dostrzegać tego, że wschód Polski zawsze był bardziej konserwatywny. Chociaż też trzeba przyznać, że w żadnym z miast wojewódzkich w tamtym rejonie największej liczby głosów nie zdobywał nikt z PiS. Natomiast coś jest w tym, że wsie czy małe miasteczka na tych terenach bardziej rolniczych, czy po prostu biedniejszych i słabiej rozwiniętych zawsze głosują na jakąś konserwę. Dolnośląskie (przepraszam wszystkich ) też wbrew pozorom nie jest bogatym województwem i poza Wrocławiem i kilkoma większymi miastami też jest raczej konserwatywnie. Nie wspominając o stężeniu narodowców na metr kwadratowy.

W ogóle to głosowanie do sejmików to jest dziwna sprawa, bo rzadko kiedy wie się, na kogo się głosuje. I dużo głosów jest dziełem przypadku albo tego, że nam czyjeś nazwisko zapadnie w pamięci. Ja np. nie znałam ani jednej osoby, która startowała do sejmiku, więc oddałam głos po prostu losowo, na kogoś z listy partii, która jest mi jakoś tam najbliżej. Dlatego się wszyscy tak ekscytują tymi wynikami z sejmików, bo one pod względem "podobieństwa" oddawania głosów są najbliższe wyborom parlamentarnym. Tutaj chyba najbardziej wychodzi ta przynależność partyjna, bo tych ludzi się po prostu nie zna.

No z Biedroniem to na razie nie wiadomo co się jeszcze będzie działo. Na razie buduje struktury, a trudno stwierdzić, ile osób uda mu się zebrać do współpracy w skali całego kraju. W Warszawie na razie ma dwieście osób, ale co będzie dalej? Słyszałam, że spotkania z nim pękają w szwach, że są pełne sale. Fajnie. Ja mu ogólnie bardzo kibicuję, czego by nie robił, ale na razie trudno mi się odnieść do tego, co będzie reprezentować jego ugrupowanie. Poza tym mam ten problem, że wymyślił sobie hasło "ponad podziałami" a sam był (bo teraz na czas tworzenia struktur trochę ucichł) bardzo głośnym i aktywnym krytykiem nie tylko rządu, ale też właściwie swoich ludzi. Nie podoba mi się sposób, w jaki potraktował Barbarę Nowacką, a raczej słowa jakich użył. Bo jeżeli chce promować polityczną nomenklaturę bez mowy nienawiści, to powinien chyba jednak bardziej panować nad tym, jakich słów używa. Szczególnie wobec kobiet, skoro tak często podkreśla, że nasze dobro mu bardzo leży na sercu.

Nie wiem, niech próbuje, może wyjdzie z tego coś sensownego. Może się okaże, że to tylko wzmocni PiS przy następnych wyborach, bo jeżeli Biedroń ma komuś zabrać głosy, to zabierze je Koalicji Obywatelskiej, a ona ma największe szanse na nawiązanie jakiejkolwiek walki z PiS. Nawet jeśli się tak stanie, to i tak życzę mu, żeby jego ugrupowanie zdobyło jak najwięcej mandatów do sejmu, bo parlament bez lewicowej partii to jest jakiś żart. Jeżeli z mojego okręgu wystawi kogoś sensownego, nie wykluczam, że być może zagłosuję. Na razie trudno jednak coś konkretnego powiedzieć.

Z tego co wiem, zakłada ugrupowanie, na razie buduje struktury i będzie chciał startować (nie wiem czy sam, czy będzie wystawiał swoich ludzi) do PE i w wyborach parlamentarnych w przyszłym roku.

Obiecałam, że się wypowiem, więc to robię.

Po pierwsze, z Biedroniem ogólnie zgadzam się pewnie w większej ilości kwestii niż się nie zgadzam. Natomiast nie ukrywam, że ostatnio coraz więcej rzeczy mi w nim zgrzyta. No i problem Biedronia polega na tym, że on niestety w wielu kwestiach ma spore braki i to niestety wyszło w momencie przedstawiania programu.

Rozumiem, że chodzi o przekonanie masy ludzi do programu, a najlepiej sprzedają się hasła proste i trafiające od razu do głowy. Natomiast nie ogarniam przy tym, jak człowiek, który zapraszany na wywiady miał w niektórych kwestiach do powiedzenia ciekawe rzeczy, poparte merytorycznie, organizuje konwencję partii i robi dokładnie to samo co PiS. To znaczy wychodzi i mówi zrobię to, to i to, ale nie ma w tym nigdzie "jak". Biedroń chyba myśli, że jak poda kwotę potrzebną do wykonania jego obietnic, tj. 35 miliardów złotych, to wszyscy będą zadowoleni, no bo przecież wiadomo, ile to będzie kosztowało.

No otóż nie, nie wystarczy.

W każdym razie, ja nie mam, co do zasady, zastrzeżeń do tego, jakie on chce zmieniać sfery. Zdaję sobie sprawę, że to wszystko jest powtórzeniem tego, co proponowały czy też proponują nadal inne partie. Natomiast mimo tych poprzednich obietnic, dalej zapominamy o wykluczonych grupach, więc hasła o ludziach starszych (uważam akurat, że gwarancja tej minimalnej emerytury ma większy sens niż "nagradzanie" niepracujących matek za urodzenie czwórki dzieci), o osobach nieheteronormatywnych, najbiedniejszej części społeczeństwa zawsze będą nośne. Bo o tych grupach gada się przy okazji każdych wyborów i one po każdych wyborach znowu są zapominane i czekają do następnej kampanii, aż ktoś się nimi zainteresuje.

Dlatego ja bym się za bardzo nie czepiała tego, jakich grup dotyczą postulaty Biedronia i nie stawiałabym tez, że to są postulaty skrajne czy nie skrajne. Bo już prawica piszczy, że na dostępie do aborcji i związkach partnerskich wyborów się nie wygra. No może i się nie wygra, ale w końcu osoby zainteresowane tymi kwestiami mają możliwość wyboru. Bo podejrzewam, że w programie Koalicji Obywatelskiej też pojawi się kwestia związków partnerskich i za sprawą Nowackiej zapewne liberalizacji tego nieszczęsnego "kompromisu aborcyjnego". Tylko w tym momencie można sobie wyciągnąć wnioski z poprzednich kampanii i poprzednich wyborów i już w takim pojedynku do Biedroń staje się bardziej wiarygodny niż Schetyna i spółka.

Dalej, kwestia reformowania programu "500+" w taki sposób, żeby objął wszystkie dzieci, to też kosmos. Ale z drugiej strony Biedroń wyprzedza tym postulatem PiS, a przecież to ich program. Chociaż nie uważam, żeby wyborcy PiS w jakimkolwiek scenariuszu wyborczym mogliby w choć małym procencie przejść na głosowanie na ugrupowanie Biedronia.

Pozytywnie bym oceniła postulat powrotu do finansowania in vitro, który teraz też jest nośny, bo PiS mając większość w większości sejmików teraz te dotacje obcina. Opodatkowanie tacy w Kościele - też nie widzę w tym nic zdrożnego.

Ogólnie, podsumowując, Biedroń tworzy zaplecze pod to, żeby wejść do parlamentu. Na pewno ocenia realnie swoje możliwości i wie, że nie ma szansy wygrać. Natomiast ważne jest przy okazji tych wyborów, żeby wprowadzić w końcu lewicowe ugrupowanie do parlamentu, bo teraz ta liberalna światopoglądowo część społeczeństwa - wcale nie taka mała - nie ma tam żadnej reprezentacji.

No i znamienna jest bardzo głośna krytyka Biedronia i jego Wiosny przez Koalicję Obywatelską, której z pewnością nowa partia odbierze sporo głosów. Szczególnie od tych osób, którymi Platforma i te ościenne partie sobie wycierały mocno gębę w kampaniach politycznych, obiecując gruszki na wierzbie, a potem zapominając na długie lata o ich istnieniu. A wszystko to ze strachu przed utratą centrowego i konserwatywnego elektoratu. Więc cóż, niech teraz potrzęsą portkami przed utratą elektoratu lewicowego, którego sprawy są wiecznie przez nich poświęcane na rzecz dobrych stosunków z Kościołem.

Miałam chyba coś jeszcze napisać, ale nie mogę sobie teraz przypomnieć, więc najwyżej wyjdzie później w dyskusji.