Mnie się wydaje, że Rowling słusznie potraktowała tak tę dziedzinę. Nie dlatego, że uważam, że historia to przedmiot zbędny, bo sama bardzo ceniłam w szkole, ale w przypadku czarodziejów ten przedmiot nie ma aż takiego znaczenia, jak współcześnie dla poszczególnych narodów. W Hogwarcie była masa ludzi z różnych stron świata, a może nie zapędzając się - Europy. Cała masa przybywała z Wielkiej Brytanii, wiadomo, bo do Hogwartu było najbliżej, ale nie wydaje mi się, żeby panowała jakaś rejonizacja.

Także wydaje mi się, że po pierwsze trudno uczyć historii, która byłaby ważna jednakowo dla wszystkich, w momencie kiedy dzieci różnych nacji uczestniczyły w zajęciach. No i kolejna sprawa - czarodzieje nie tworzyli żadnego narodu. Byli społecznością, więc istotne dla nich było uczenie się o paleniu czarownic na stosie albo o stosunkach czarodziejów z goblinami. Było kilka ważnych dat typu walka Dumbledore'a z Grindelwaldem, plus współczesność o zniknięciu Voldemorta.

Wydaje mi się, że głównie dlatego Rowling nie do końca miałaby pomysł, jak rozwiązać sprawę z historią. Zwłaszcza, że w Hogwarcie, w przeciwieństwie do naszego realnego świata, dużo uwagi przykładało się do umiejętności praktycznych. Na zajęciach ćwiczyło się rzucanie zaklęć, zamienianie przedmiotów w zwierzęta, odczytywanie układów planet, itd. Nawet na egzaminach oprócz teorii trzeba było się trochę wysilić i popisać się umiejętnościami praktycznymi. Więc w tym przypadku historia stanowiła jakiś tam dodatek, nie stanowiła tak mocno o tożsamości tych ludzi, tak jak to ma miejsce chociażby w naszym kraju. Nie twierdzę, że nie miała żadnego znaczenia dla czarodziejów, ale wydaje mi się, że przez to rozproszenie po świecie, miała jednak mniejszą siłę rażenia.

A co do samego Binnsa - wydaje mi się, że w Komnacie Tajemnic mógł odegrać faktycznie większą rolę. Bo ujawnienie przez niego tej tajemnicy było właściwie ze strony Rowling jedynie informacją, że jednak warto słuchać, nawet na najnudniejszych przedmiotach.