Moim zdaniem wszyscy powinniśmy zachować ostrożność. Nie chodzi o zamykanie się, ale wciąż głupotą dla mnie jest pakowanie się w jakiś dziki tłum. Poza tym widzę co się dzieje w sklepach, nawet u mnie w głupiej windzie w pracy, gdzie ludzie po prostu mają totalnie gdzieś maseczki i zachowanie odległości. Do windy mogą wchodzić 2-3 osoby, w pomieszczeniach dalej powinno się mieć tę maseczkę, jeżeli nie można zachować odstępu, a nikt się do tego nie stosuje. Ludzie niby te maseczki gdzieś tam mają, ale noszą je na brodzie, a nie zasłaniają gęby. W sklepach w kolejce każdy się na siebie ładuje, bo po co zachować odległość. A zwróć komuś uwagę, to jest wielka obraza majestatu albo podchodzi jeszcze bliżej, żeby zrobić na złość.

Dlatego w kontekście powyższego znoszenie obostrzeń i teksty premiera, że "nie ma co się bać wirusa" to jest w ogóle jakiś śmiech na sali. Ludzie są debilami i sami nie potrafią się w żaden sposób przypilnować w pewnych kwestiach. Jak ktoś się pakuje do sklepu bez maseczki albo grzebie gołymi łapami w warzywach, to powinien wylatywać raz-dwa-trzy. To samo przy niezachowywaniu dystansu.

No i przyszła druga fala. Czuję potrzebę wypowiedzenia się znowu w temacie, bo już naprawdę męczą mnie wszechobecne teorie spiskowe o tym, że koronawirusa nie ma. Także uwaga, będzie wjazd na koronasceptyków, jak ktoś ma słabe nerwy, to nie musi czytać.

Bawi mnie szczerze stanowisko koronasceptyków co do istnienia wirusa, jego rzeczywistego zagrożenia. No bo przecież niska śmiertelność, no bo przecież na grypę umiera więcej osób, bo przecież koronawirus to bujda, a rządy chcą nam założyć kaganiec i wprowadzać bez protestów nowe podatki i robić inne jeszcze rzeczy. Bawią mnie też, wyrastające jak grzyby po deszczu, poradniki, jak nie zapłacić mandatu za nienoszenie maseczki albo jak obchodzić przepisy ustanowione w tym zakresie. Zgadzam się, że pod kątem prawnym panuje ogromny chaos w regulowaniu obostrzeń. Zgadzam się, że nie można ich wprowadzać rozporządzeniem. To wszystko jest prawda. Tylko, że no właśnie - co z tego?

Co z tego, że to nie ma umocowania, co z tego, że te regulacje są bez sensu, bo do knajpy można iść posiedzieć, ale na siłownię już iść nie można. Takie mam poczucie, że ci wszyscy koronasceptycy zarzucają pozostałym, że ślepo wierzą w nakazy państwa, a mam wrażenie, że to oni zupełnie poważnie traktują te regulacje. Albo odwołują się do nich i wykorzystują je na swoją modłę. Bo to obywatelskie nieposłuszeństwo ma z tego wynikać - regulacje są bez sensu i bezprawne, więc ja nie będę nosić tej maseczki, bo mi przecież parują okulary. A to, że parują mi okulary jest wartością nadrzędną nad zdrowiem i życiem mojego dziadka albo starszej pani, którą mijam między alejkami w Lidlu.

I wreszcie zastanawiam się, jakim trzeba być egoistą i jakim krótkowzrocznym człowiekiem, żeby nie widzieć, że takie działania zamykają nas na jeszcze dłużej. Bo gdybyśmy wszyscy stosowali się do zaleceń lekarzy - nie czekając wcale na nowe przepisy - i zachowywali te podstawowe środki bezpieczeństwa i ostrożności, to nie byłoby takiego bałaganu, jaki jest teraz. Gdybyśmy, jako społeczeństwo uznali, że zdrowie i życie ogółu jest nadrzędne, to może więcej osób protestowałoby przeciwko otwieraniu szkół, które są teraz prawdziwą wylęgarnią koronawirusa i unieruchamiają całe rodziny w codziennym życiu. Może gdyby zdrowy rozsądek wygrywał nad tą po prostu dziką wręcz walką z noszeniem maseczek i rękawiczek, to może w szpitalach teraz byłyby miejsca dla chorych - na cokolwiek.

I to mnie właśnie doprowadza do szału - że na własne życzenie mamy teraz drugą falę covidu, która nas prawdopodobnie uziemi na większość czasu w domu na dobrych kilka miesięcy. A wszystko przez całą rzeszę dekli, dla których noszenie maseczki i mycie rąk jest tak uciążliwe jak wykopaliska w kamieniołomach. No i żeby nie było - też przez nieodpowiedzialne zachowanie rządu, który jak zwykle obudził się, jak już było pozamiatane.