W moim odczuciu film jest po prostu zlepkiem niewiele mających ze sobą wspólnego scen. Przeszkadzało mi ciągłe skakanie między lokalizacjami, bo liczyłam na więcej akcji w Brazylii - szczególnie że tak bardzo ją zapowiadali przed premierą filmu, te kilka lat temu.
Rozczarował mnie również Grindelwald Madsa. O wiele bardziej podobała mi się ta postać odgrywana przez Deppa, miała więcej koloru i osobowości. Jak dla mnie Mads zagrał tutaj dokładnie tak samo jak w "Na Rauszu". Dodatkowo mylił się z postacią Vogla (czy jak tam nazywał się ten Niemiec), nie wiem, czy był to celowy zabieg producentów.
Cały film jest oderwany od rzeczywistości. Odniosłam wrażenie, że nakręcili więcej, ale potem powycinali sceny, przez co mamy co mamy. O, w wyborach wygrał Grindelwald? Super. O, kilka minut później okazuje się, że Grindelwald "sfałszował" wybory ożywiając zwierzę i wygrywa kto inny? Ci sami ludzie akceptują ten fakt niewzruszeni. No nie.
Mam również zastrzeżenia co do tytułu. Liczyłam na jakieś flashbacki do przeszłości Dumbledore'a, więcej wątków odnośnie jego relacji z Gellertem. Tutaj też nic. Może ktoś mi powie co było tymi tajemnicami? Bo ja nie rozumiem.

Film ratuje tylko muzyka. Aż mi się ciepło zrobiło jak poleciały motywy znane z potterowych filmów.

No tajemnice Dumbledore'a są jakby główną osią filmu? Po pierwsze, to że Dumbledore i Gellert się kochali - jakby najważniejsze, bo Dumbledore nigdzie nie ogłosił, że dlatego nie jedzie na solo, a wszyscy od niego tego oczekiwali. Po drugie, historia z Arianą - tutaj jakby trzeba wyłączyć wiedzę na ten temat z Insygniów Śmierci. Po trzecie, totalnie bez sensu, że Aberfort miał syna? To są w sumie tajemnice Dumbledore'ów.

Minerwa będąca już nauczycielką w Hogwarcie

Co do Madsa w roli Grindenwalda - nie pasuje mi. No nie mogłam się przestawić na innego aktora. I tak samo jak monciakund mi też strasznie się mylił z tym Niemcem i na samym początku filmu byłam przekonana, że to on. Bardzo podobał mi się wątek z powrotem do Hogwartu oraz wprowadzenie nowej bohaterki Lali (?) nie pamiętam dokładnie jak się nazywała. Bardzo mnie ujęło to szczęśliwe zakończenie dla Quennie i Jackoba!
Co do samego tytułu to ja faktycznie nie widzę tych tajemnic Dumbledore'a jako przewodniej ścieżki filmu. Chociaż może dla osoby, która nie do końca odnajduje się w Uniwersum tajemnicą będzie miłość Albusa i Gellerta i śmierć Ariadny. Co mnie zaskoczyło to fakt, że Credence jest synem Aberfortha.

Byłam bardzo otwarta na nowego Grindelwalda i niestety mnie rozczarował... Facet był zupełnie nieprzekonywujący w swojej roli, po prostu nie widziałam tam Gellerta, a ja mam trochę słabość do tej postaci.
Przez jakieś 3/4 filmu miałam wrażenie, że to początek i że dopiero zasiewane są nasiona jakichś wątków, które zostaną rozwinięte później... a tu nagle koniec filmu. To trochę popsuło odbiór.
Akceptuję wybrnięcie z sytuacji "Credence to rodzina Dumbledore'a", nigdy nie przestałam wierzyć, że Grindelwald kłamał o braterstwie, ale ujawniony w filmie stopień pokrewieństwa jest do przyjęcia
Jedną z najbardziej absurdalnych scen była dla mnie scena przedstawienia Lally Hicks (profesorki, która zwerbowała Jacoba), ponieważ cały wysiłek "dobrej strony" jest skierowany na to, żeby Grindelwald nie ujawnił świata czarodziejów, po czym widzimy otwartą magię na środku mugolskiej ulicy Nowego Jorku, no troche porażka.

Początek mocny, scena z tym pościgiem mi się podobała, późniejsze zabicie go przez Grindelwalda też, ale nie rozumiem dlaczego mając Newta praktycznie bezbronnego, zwolennicy (nie pamiętam czy mieli jakieś imiona) G. nie postanowili go zabić. Mordowanie dzieci? git. Mordowanie potencjalnego przeciwnika? po co.

Dalej nie do końca pamiętam co się działo, szczerze przyznaję
Jakoś na początku była jeszcze scena z wprowadzeniem tej nowej postaci od zaklęć, to całkiem w porządku było, gdyby nie to, że tak bardzo na widoku się działo. Ogólnie dobór aktorów jest według mnie dobry i działa na korzyść serii, ale do tego jeszcze wrócę później.

Oburzyło mnie to, że gdy Lally(?) przemieściła się do pociągu gdzie była reszta "drużyny", to działało to jak teleportacja, wylecieli z kominka jak przy sieci fiuu, a babka mówi, że to świstoklik. Po co takie coś ?

Później ich planem był brak planu i to chyba tyczyło całego filmu, bo było to giga chaotyczne.
Po co Jacobowi była różdżka? W sensie później Lally rzuciła zaklęcie tak, by ludzie myśleli, że to Jacob czaruje, ale po co była cała ta scena, jaki był profit, bo nie rozumiem Jak ktoś wie, to może mi wytłumaczyć, bo nie wiem w jakim celu Kowalski miał być uznany za zamachowca Grindelwald się chyba ani razu do tego nie odniósł, cała reszta też poza sceną, gdzie Jacob się tym chwali. Chyba że miało to po prostu przerwać całą imprezę.

Ogólnie to spotkanie wydaje mi się bez sensu całkiem, pozwolili Grindelwaldowi wziąć udział w wyborach, a zostało to rozciągnięte do nie wiadomo czego. Kojarzy mi się jeszcze, że były w ogóle dwa spotkania tam, ale zlewają mi się w jedno, to piszę jak o jednym Ale nie myliłem Vogla z Grindelwaldem, więc nie wiem trochę skąd to się wzięło wszystkim.

W międzyczasie Tezeusz zostaje zamknięty w jakiejś złej dziurze, po całkiem bezsensownej próbie aresztowania. Co to miało być? Wysoko postawiony gość rzuca się na grupę morderców i prosi o poddanie się, no bez jaj. Później cała akcja w dziurze spoko, chociaż mantikora trochę odbiega od mojego wyobrażenia o niej

Totalnie nie wiem czy walka Dumbledore'a z Credencem była przed czy po, ale bardzo mi się podobały efekty. To, że później okazało się, że ta walka nie miała faktycznie miejsca i Albus rozwalił Credence'a zanim się zaczęła było jeszcze
lepsze I pamiętam że na początku tej sceny coś było takiego, że zapamiętałem, że Albus opluł Credence'a. Tak dosłownie. Muszę sobie przypomnieć co się tam dokładniej stało jak już będzie w internecie film.

Gdzieś tam w czasie jeszcze było zamawianie iluś walizek do "skopiowania". Czemu nie można było zrobić tego zaklęciem? Znowu mi coś umknęło czy zapomnieli o tym, że mają różdżki? Ale sam wątek z walizkami fajny, też z siedmioma Potterami się kojarzył.

W finałowej walce też mi się efekty podobały, ale uważam, że rozwalenie tego małego-zdalnego wiertła było nieco tandetne. Zaklęcia się zderzyły pod ukosem, a nie czołowo, więc to nie była walka. Ale teraz możecie zderzać już sobie zaklęcia jak wam się podoba.

No i przejście Queenie na stronę G. mogło być jednym z najlepszych wątków w całej serii, a zostało oplute. Zmienimy ją na kilkadziesiąt minut z główną złą ze 101 dalmatyńczyków, ale później będzie znowu dobra żeby Jacobowi nie było przykro. Serio, to miało tyle potencjału, a wszystko się poszło walić. Najgorsza była jednak scena ślubu na końcu. Serio? Babka pomaga najgroźniejszemu czarnoksiężnikowi wszechczasów, zapewne przyczyniając się do mnóstwa zgonów, ale decyduje, że jednak jej się nie podoba, postanawia wrócić i nikt nie ma nic przeciwko, żadnych wątpliwości. Nic, zero, null.

Chociaż chyba tam śluby niewiele znaczą. Tezeusz był chwilę przed ślubem w poprzedniej części. Leta Lestrange, pamiętacie w ogóle tę postać? Zero żałoby, zero czegokolwiek, jej imię pojawia się chyba raz przez cały film. Drugą taką perełką jest Yusuf Kama, postać całkowicie nijaka. Pojawia się tylko dlatego, że nie ma co z nim zrobić, a zabić było chyba szkoda. Jedna scena gdzie rozwala kilku złych gości i już będzie git? Otóż nie. Nie mówiąc o tym, że w poprzedniej części pojawił się tylko po to żeby narobić syfu z wątkiem narodzin-śmierci-zamiany bobasów. Bo jakby ktoś za bardzo ogarniał, to by doszedł do wniosku, że był to wątek zbędny i całkowicie gówniany

Ogólnie ta seria cierpi na tragiczne zarządzanie bohaterami. Myślę, że Yusuf Kama, Leta Lestrange i Lally mogliby być złożeni w jedną postać i też by to dobrze wyszło, po prostu część pustych akcji z ich udziałem by się wycięło. Taki Flamel się pojawił w poprzedniej części na chwilę, mrugnięcie okiem do fanów i pożegnanie go. I było spoko. Podobnie z nauczycielami w HP - zmiana co roku i nara. Później się będą pojawiać co jakiś czas, ale nie na pierwszym planie.

Ale wiem dlaczego produkcja zajęła 4 lata - żeby wszyscy zapomnieli o wątku Nagini. Przyznajcie się, też zapomnieliście.

Zapomniałem też o wątku "Tajemnic Dumbledore'a". Jakby Grindelwald nie skłamał, że Credence jest bratem Albusa tylko że go Dumbledorzy zostawili bo są bucami, to by Credence się nie czepiał, że został okłamany. Po co było to kłamstwo w ogóle o braciach? Nie czaję.

Jeszcze odnośnie Grindelwalda, spodziewałem się, że bardzo mi będzie psuła seans zmiana aktora, ale wyjątkowo dobrze było według mnie. Co prawda zmieniliśmy Grindelwalda z takiego porywającego tłumy lidera na złowieszczego, samotnego dowódcę, ale obie wersje mnie przekonują. Szkoda że dostajemy je wymieszane z filmu na film, no ale nie mamy nic innego. Może przez to, że w pierwszej części też mieliśmy innego Grindelwalda, to mnie to aż tak nie ruszyło.


Dokładnie. Totalnie bez sensu to było. Jak dla mnie film mógł się skończyć tak, że Grindelwald byłby wybrany. Jakby cały film dążył do umocnienia jego pozycji, a tu nagle pobite gary, trzeba było nie oszukiwać to byśmy cię wybrali. Nie kupuję tego. No i to że mówili jak to osoby wybrane przez Qilina są wyjątkowe, tak rzadko się to dzieje itd., a sobie Qilin podchodzi do dwóch osób, które akurat się w jednym miejscu zebrały.

Po co Jacobowi była różdżka? W sensie później Lally rzuciła zaklęcie tak, by ludzie myśleli, że to Jacob czaruje, ale po co była cała ta scena, jaki był profit, bo nie rozumiem Jak ktoś wie, to może mi wytłumaczyć, bo nie wiem w jakim celu Kowalski miał być uznany za zamachowca Grindelwald się chyba ani razu do tego nie odniósł, cała reszta też poza sceną, gdzie Jacob się tym chwali. Chyba że miało to po prostu przerwać całą imprezę.

Otóż - Jackob jako mugol wkracza do Hogwartu, a później na te wszystkie magiczne spotkania i moją teorią jest to że 1). Albus nie chciał żeby ktokolwiek z osób niewtajemniczonych wiedział, że Jackob jest mugolem. Pewnie sprowadziłoby to na niego spore problemy, że wprowadza go do zamku i wtajemnicza w te wszystkie sprawy i różdżka prawdopodobnie miała na sobie jakieś zaklęcia, które sprawiły, że nie działłaby na niego te wszystkie antymugolskie zaklęcia nałożone na Hogwart ( dlatego miał się z nią nie rozstawać o czym został poinformowany). 2). Na tych wszystkich magicznych spotkaniach Jackob miał się nie wyróżniać, dlatego też Lally(?) sprawiła, że wyglądało tak jakby Jackob rzucał zaklęcia.

Największym plusem tej części jest pokazanie Hogwartu, przy akompaniamencie mojej ukochanej melodii, aż miałam gęsią skórkę i marzyłam, by bohaterowie już stamtąd nie wychodzili
Podobała mi się scena ucieczki w niemieckim Ministerstwie, ten moment w zwolnionym tempie z bieganiem po kartkach. Była też scena, która mnie zmroziła i podeszło mi jedzenie go gardła, a mianowicie kiedy Newt ratował brata z "więzienia" i ten wielki stwór wypluwał flaki, a te małe kraby je zjadały bleeee, ciekawe co małe dzieci na to .
Czy coś jeszcze...chyba nie.

Wracając jednak do Tajemnic Dumbledore'a. Miałem trochę wrażenie, że oglądam kolejne Gwiezdne Wojny od Disneya, a mianowicie film, na który tak naprawdę nie było specjalnego pomysłu, byle go wydać. Pomysł na fabułę? Brak pomysłu, co w pewien sposób zapowiadają na początku sami bohaterowie.

Bohaterowie są bardzo źle napisani, są tak sztuczni, że naprawdę ciężko się kimś bardziej zainteresować. Wątek Quennie i Jacoba moim zdaniem w dużej mierze zmarnowany. Newt jak to on, zawsze miałem mieszane uczucia co do niego, może to wina aktora. O reszcie w ogóle ciężko wspominać, może jeszcze Hicks wybija się trochę na tle reszty. Reszta słabiutko.

Credence również dla mnie zmarnowany. Nie ukrywam, odetchnąłem z ulgą, że to jednak nie zaginiony brat Albusa, ale jako syn Aberfortha jest dla mnie dalej bardzo naciągany. Po prostu mi osobiście nie pasuje do Aberfotha, jego charakteru i roli w kwestii Ariany przedstawionej w Insygniach Śmierci. Trochę ten wątek psuje mi postrzeganie tej postaci. Ale to i tak trochę lepsze od tego na co się zanosiło

Jeśli chodzi o Mikkelsena... Słabo, w porównaniu do Deppa bardzo słabo. Taki nijaki w całym filmie. Jeśli chodzi o sam wygląd to jestem na tak, bo charakteryzacja Deppa jako Grindelwada nigdy mi się nie podobała, ale sama gra jak i okazywany charakter oraz potęga, tu zdecydowanie wygrywa Depp i szkoda dla serii, że został wyrzucony (po czasie dodatkowo okazuje się, że bezpodstawnie).

Sam wątek więzów krwi dla mnie średni, a dodatkowo samo rozwiązanie go w końcówce filmu tym bardziej nie do końca sensowne. Jakoś mi to nie pasowało. Trzeba zerwać te więzy i już. Nawiązanie do związku Grindelwalda i Dumbledore'a przemilczę, bo po prostu ja jestem już zdecydowanie zmęczony poprawnością polityczną wstawianą na siłę w filmach. Udaję, że tych wątków nie słyszałem, nie widziałem, dla mnie to po prostu niesmaczne, wstawione... bo wypada, bo Rowling kiedyś tak wymyśliła, żeby się podlizać pewnym grupom.

Nadmiar efektów specjalnych, które są aż do przesady. Jedni to lubią, drugich jak mnie to rozkłada na łopatki i żenuje. Voldek w takim wypadku to nikt w porównaniu do niektórych postaci z tej serii.

No i oczywiście jak to u Rowling, jak zwykle brak konsekwencji w wielu przypadkach w odniesieniu do serii HP. Tak na szybko wspomnę tylko o McGonagall i Pokoju Życzeń.

Ale może czas w końcu na plusy. Nie ma ich wiele, ale przede wszystkim sceny w Hogwarcie. Miło robiło się na serduszku, a jeszcze w połączeniu z muzyką z HP, zapierało dech w piersiach. To zdecydowanie najlepsze momenty tego filmu.

Podsumowując, bo na dokładniejszy opis, trzeba by poświęcić jeszcze więcej czasu; film jest słaby, niemniej mimo wielu wad wymienionych powyżej, jest delikatnie lepiej niż w części drugiej. Ogólnie natomiast utwierdza w przekonaniu, że cała seria Fantastycznych Zwierząt jest dość marna i nie ma na nią za bardzo pomysłu. Dla mnie osobiście to taki dodatek jak Przeklęte Dziecko, nie wpisujące się w mój osobisty kanon. Czy jeszcze kiedyś obejrzę? Na pewno, w końcu to jednak w jakiejś mierze fragment magicznego świata, ale przy serii HP te filmy nawet nie stały.