Przyszłam się wtrącić.



Też mnie zawsze zastanawiało, że absolutnie nikt nigdy nie zwrócił uwagi na ten idiotyczny podział. Naprawdę nie można było z kogoś zrobić nauczyciela idealisty, który walczy o to, żeby w szkole nikt nie napędzał sztucznych podziałów?

Ktoś wspomniał wcześniej o tym, że Rowling "inspirowała się" czasami, kiedy sama chodziła do szkoły. Faktycznie, cała konstrukcja nie tylko Hogwartu, ale i świata czarodziejów była taka, że to było strasznie konserwatywne i staroświeckie społeczeństwo. Z perspektywy czasu zaczynam sobie nawet myśleć, że cały ten świat magii to nie byłby świat, w którym chciałabym żyć. Wydaje mi się też, że podział na Slytherin i resztę świata w Hogwarcie miał duże przełożenie na to, że niektórzy uczniowie już w dorosłym życiu byli bardziej podatni na angażowanie się w klikę Voldemorta.

Nie wspominając o tym, że przesądzanie przez Tiarę o charakterze człowieka, kiedy ten człowiek ma jedenaście lat jest zupełnie idiotyczne. Są dzieciaki, u których już w tym wieku widać mocno popaprane zachowania, ale bez przesady. Na pewno nie dotyczy to większości. No i może właśnie spróbowanie wrzucenia takiego dzieciaka do innego domu niż stereotypowo do Slytherinu, bardziej wyszłoby mu na dobre.

Z jednej strony się zgadzam, a z drugiej cała ta niezdrowa rywalizacja była napędzana przez tysiące lat, więc to nie jest tak, że tylko Harry się do tego przyczynił. Chłopak miał po prostu do spełnienia ważną rolę w świecie czarodziejów i w sumie trudno się dziwić Dumbledore'owi, że wcisnął mu punkty za wypędzenie Voldemorta ze szkoły. Bardziej mnie denerwowało, że Rowling w sumie sama nakręcała akcję. Jak Harry dostawał punkty, to wszystko było super sprawiedliwe, ale jak coś przeskrobał i McGonagall zabierała mu 5 dych za włóczenie się po zamku, to już wszystko było mega niesprawiedliwe i biedny Harry.

Ogólnie nauczyciele w Hogwarcie byli o kant tyłka rozbić. Taki Snape np. zabierał uczniom innych domów punkty dla zabawy i z nudów, a oni potem wściekli za wszelką cenę próbowali je nadrobić. I tak się kręciło.

To niby jest logiczne wytłumaczenie, ale z drugiej zauważcie, że jednak "wgląd Tiary" w przyszłość dziecka był mocno stereotypowy. Zwłaszcza, że jak pisałam wcześniej, mam wrażenie, że Tiara umieszczając jakiegoś dzieciaka o niezbyt przyjaznych predyspozycjach w innym domu niż Slytherin, dawałaby mu jednak trochę inne szanse na to, że nie skończy jako Śmierciożerca. Oczywiście tu też się posługuję trochę stereotypem, że Ślizgoni to przyszli poplecznicy Voldemorta, ale wydaje mi się, że większe zróżnicowanie charakterów w domach byłoby z korzyścią dla uczniów i ich przyszłego, dorosłego życia.

Co do Snape'a, to myślę, że to nie był zwyczajny, wredny nauczyciel, jakiego każdy z nas pewnie spotkał na jakimś szczeblu edukacji. Snape to nie była "kosa", tylko sfrustrowany facet, który swoje prywatne żale wyładowywał na uczniach. Mam wrażenie, że tak bardzo był wściekły, że każdy jedzie po Slytherinie, że znęcanie się nad uczniami z innych domów stanowiło dla niego jakąś zemstę. Chociażby przez to nie nadawał się na wychowawcę. Nie wystarczy być mistrzem w jakiejś dziedzinie, żeby to czyniło człowieka dobrym nauczycielem.