***** *** (Wiwat HJP) - Fan Fiction - Harry-Potter.net.pl

O nie! Ta strona potrzebuje włączonej obsługi języka JavaScript!

Twoja przeglądarka nie obsługuje tego języka lub ma wyłączoną jego obsługę. Włącz wykonywanie kodu JavaScript w swojej przeglądarce internetowej, aby skorzystać ze wszystkich funkcji strony
lub skorzystaj z programu obsługującego język JavaScript, np. Mozilla Firefox, Apple Safari, Opera, Google Chrome lub Windows Internet Explorer w wersji wyższej niż 6.

***** *** (Wiwat HJP)

Podstawowe informacje:

Autor:

Nquus

Gatunek: Poezja

Ograniczenie wiekowe: +13

Przeczytano 635 razy.

Wiersz trochę zainspirowany spotkaniem w Krakowie

Bohaterowie: Harry Potter, Hermiona Granger, Lord Voldemort .

I zgasło słońce nad Hogwartem
Przykrył je ze świtem mroczny znak
Za prawdy źródło Potterwartę
Bo innych dzisiaj przecież brak

Najwyższym celem i rozkazem
To czego żąda Czarny Pan
On niesie nam płacz i zagładę
Bo Anglią rządzi srogi klan

Jednego przyjaciela ma
- U jego boku pełza zwierz
Ważniejszy nań jest od człowieka
Więc mugolaku weź się strzeż

I ministerstwo już Cię ściga
Prędko chce poznać status krwi
Jeśli zaś ktoś z tobą trzyma
To z jego życia także drwi

Imienia jego nie wymawiaj
Bo na nim tabu ciężar tkwi
Zwiastuje imię to kłopoty
A dla nas ważny jesteś ty

Ty nie widziałeś tej szpetoty
Nie tknęła ona oczu twych
Będą i martwi i sieroty
Co nie poznają rodzin swych

Lecz dzień przyniesie w końcu Harry
Że słońce pozna nowy wschód
A krew przelana przez ofiary
Postawi wolność nam u wrót

I wznieśmy różdżki za tych wszystkich
Co ramie w ramię z nami stali
I honor od nas nim tak bliskim
Co za nas życie swe oddali

I nie dopuśćmy nigdy więcej
By podłość i sadyści wzięli górę
Nie dajmy rządzić władzy nędznej
Zawsze za sobą stańmy murem

Komentarze

Anastazja Schubert dnia 23.08.2021 00:43

Bardzo podoba mi się ten wiersz. Jest emocjonalny, dobrze napisany pod względem stylistycznym, czyta się go i można wyczuć atmosferę tej walki z Voldemortem. Daję piątkę z plusem.

Mam tylko problem z nawiązaniem do spotkania w Krakowie. Osiem gwiazdek w tytule wydaje się być oczywiste, bo to padło w rozmowie, ostatnia strofa również kojarzy mi się z tym, co zostało powiedziane. Natomiast reszta jest dla mnie czysto fandomowa i nie umiem sobie tego jakoś skojarzyć ze spotkaniem. Może jak jeszcze ktoś spróbuje zgadnąć to autor potem uchyli nam rąbka tajemnicy i powie czy coś jeszcze się tu pojawia, albo czy moje domysły są prawdziwe

louise60 dnia 28.08.2021 09:50

Jak dla mnie mógłbyś wrzucać więcej takich dzieł, bo marnujesz talent. Choć mam nadzieję, że faktycznie piszesz tylko nie wysyłasz tutaj do nas. Wszystko co związane z HP ma moją aprobatę i z Twoim wierszem nie jest inaczej. Głęboki i dający do myślenia, choć całkowicie nie kojarzy mi się z Waszym internetowym spotkaniem. Z drugiej strony nie wiem też, co się na nim działo :robaczek:

ania919 dnia 29.08.2021 13:44

Też mi się podoba ten wiersz. Pomysł fajny i wykonanie dobre. Rymy są zachowane, rytm też, dzięki czemu czyta się płynnie. I w fajny sposób pokazałeś jak wyglądał świat w czasiach rządów Voldemorta. Na spotkaniu nie byłam więc nie wiem w jaki sposób się zainspirowałeś. Pięć gwiazdek domyślam się co może oznaczać

Klaudia Lind dnia 31.08.2021 18:04

Nie mam zdolności jeśli chodzi o interpretację wierszy, to znaczy ogólnie wiem o co w nim chodzi, ale wiem też że w wierszach często drugie dno, więc dla pewności przeczytałam go kilka razy

Bardzo ładnie piszesz, masz ciekawy, poetycki język, zdania brzmią bardzo ładnie, budujesz nimi atmosferę i oddziałujesz na czytelnika. Jest plastycznie i emocjonalnie, co mi się podoba Nie brzmi to jak rymowanka dla dzieci, ale jak poważna sztuka, gratuluję

Aneta02 dnia 01.10.2021 22:35

Jednego przyjaciela ma
- U jego boku pełza zwierz
Ważniejszy nań jest od człowieka
Więc mugolaku weź się strzeż

Ta strofa wiersza zdecydowanie podoba mi się najmniej. Rozumiem, że potrzebny był rym, ale nazywanie potężnego, magicznego węża ,,zwierzem" jakoś nie godzi mi się w wizją. To był gad. I to ''weź się strzeż" psuje mi nieco klimat wiersza.

Co ramie w ramię z nami stali

Ramię.

Poza tym wiersz uważam za ciekawy. Czuć w nim pewnego rodzaju podniosłość i mam wrażenie, że bunt. Widzę pewność w słowach, więc podmiot liryczny wie, do czego dąży. Wie, czego chce. Dobra robota!

ClaraOswinOswald dnia 13.10.2021 12:16

Bardzo ciekawy wiersz, przekonujący o swoich wartościach. Jest poważny, można stwierdzić że rządzi się patosem, jednak nie jest na tyle ciężki, aby nie można go było przeczytać na jeden raz. Sam fakt tego że rymy nie są banalne, przekaz jest jasny, nie używasz niezrozumiałych słów, nie opowiadasz wszystkiego na obkrętkę. Podoba mi się to ale muszę poprzeć osobę wyżej, trzecia zwrotka zupełnie mi tu nie pasuje, zabiera całemu wierszowi ten blask, wytrąca z równowagi.

Dodaj komentarz

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Oceny

Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą oceniać zawartość strony
Zaloguj się lub zarejestruj, żeby móc zagłosować.