Szkoła Magii i Czarodziejstwa w Hogwarcie posiadała przez cały okres swojego istnienia wielu dyrektorów. Jedni sprawowali swoją rolę długo i sumiennie, inni okazali się nie być trafionym wyborem. Jedno jest pewne - każdy z nich miał inną osobowość oraz historię. Poniżej zaprezentuję tych z dyrektorów o których udało mi się zdobyć informacje.

Były dyrektor szkoły. Nie wiadomo o nim zbyt wiele. Ma portret przywieszony na Wielkich Schodach oraz drugi w gabinecie aktualnego dyrektora.

Były dyrektor szkoły. Uczył się w Hogwarcie, został przydzielony do Ravenclawu. Miał dużo portretów na Wielkich Schodach i gabinecie dyrektora.

Były dyrektor szkoły, autor książki Ciemne moce: Poradnik samoobrony, która była używana jako podręcznik podczas lekcji Obrony przed Czarną Magią. Gdy umarł, jego portret zawisł w gabinecie dyrektora.

Zmarła w 1503 roku. Piastowała swój urząd na początku XVI. Prawdopodobnie uczęszczała do Hogwartu za czasów kadencji Phillidy Spore. Po ukończeniu szkoły ona zajęła miejsce dyrektora. Po jej śmierci zastąpił ją Ambrose Swott. W szkole rozwieszono kilka jej portretów, między innymi w gabinecie dyrektora.

Uzdrowicielka w Szpitalu Świętego Munga, w latach 1741-68 była dyrektorką Szkoły Magii i Czarodziejstwa w Hogwarcie. Jej portret pomógł w sprawie ataku na Arthura Weasleya. Zmarła nie wcześniej niż w 1768 roku.

Kolejny były dyrektor, który najprawdopodobniej ukończył szkołę, a potem postał jej dyrektorem. Jego miejsce zajął Everard. Po śmierci wywieszono jego dwa portrety. Jego nazwisko zostało wyryte na ścianie szkoły. Być może był duchem mieszkającym w Hogwarcie, ponieważ pojawił się na mapie Huncwotów.

Jeden z najbardziej zasłużonych dyrektorów. Jego sława jest tak wielka, że jego obraz przywieszono nawet w Ministerstwie Magii. Umarł przed 1995 rokiem.

Zmarł w 1926 roku. Pochodził z rodu Blacków. Miał czterech synów: Syriusza, Fineasza, Cygnusa oraz Arkturusa. Jego portret wisiał w gabinecie dyrektora. Jak każdy były dyrektor, był zobowiązany do pomocy teraźniejszemu dyrektorowi, ale niechętnie wypełniał ten obowiązek. Mimo tego, wielokrotnie pomógł Dumbledore'owi doradzając mu. Fineas nie lubił swojej pracy z powodu postawy młodych ludzi, którzy myśleli, że prawda leży zawsze po ich stronie. Syriusz Black uważał go za najmniej lubianego dyrektora w historii Szkoły Magii i Czarodziejstwa.

Zmarł w '91 lub '92 roku. Był sławnym magizoologiem. Autor książki Fantastycznie stworzenia i jak ich znaleźć, za którą otrzymał Order Merlina II klasy. Był głównym twórcą rejestru wilkołaków.
We wczesnej młodości Newton okazywał zainteresowanie magicznymi zwierzętami. Być może dlatego, że jego matka prowadziła hodowlę hipogryfów. Należał do Hufflepuffu.
Został pracownikiem w Ministerstwie Magii w departamencie poświęconym magicznym stworzeniom. Po śmierci jego imię widniało na mapie Huncwotów.

Zmarł w 1992 roku. Poprzednik Albusa Dumbledora, następca Newtona Scamendera. Uczył się w Hogwarcie. Wiadomo, że na pewno nie trafił do Slytherinu. Po ukończeniu nauki był nauczycielem transmutacji. Gdy został dyrektorem, naukę w Hogwarcie rozpoczął Tom Riddle. Dippet nadał mu miano prefekta i przekazał mu nagrodę za zasługi dla szkoły. Riddle, podczas rządów dyrektorskich Armanda, otworzył Komnatę Tajemnic i oskarżył o to Hagrida. Potwór Bazyliszek zabił w tamtym czasie uczennicę Martę, przez co szkołę prawie zamknięto. Za czasów swojej kadencji zaprosił też Albusa Dumbledore'a do pełnienia stanowiska profesora transmutacji.
Po śmierci został umieszczony na kartach czekoladowych żab.

Zmarł w '97 roku. Trzymał w swoim biurze feniksa Fawkesa. Pomagał Harry'emu w pokonaniu Voldemorta, często nie w bezpośredni sposób. Był zdecydowanie największym czarodziejem XX wieku, posiadaczem czarnej różdżki - jednego z insygniów śmierci. Został odznaczony Orderem Merlina I klasy. W przeciwieństwie do większości dyrektorów, trafił na karty Czekoladowych Żab jeszcze za życia. Znany był z dokonań alchemicznych, przy których pracował razem z Nicolasem Flamelem, wynalazł 12 sposobów użycia smoczek krwi. Jego patronusem był Feniks.
Uczęszczał do szkoły w Hogwarcie, został przydzielony do Gryffindoru. Na początku swojej kariery uczył transmutacji. Za jego kadencji nauczycielskiej do szkoły uczęszczał Tom Riddle. Tylko Dumbledore dostrzegł drzemiące w nim zło.
Albus założył Zakon Feniksa, którego zadaniem była walka z poplecznikami Voldemorta.
Wraz z Minerwą McGonagall oddali Harry'ego wujostwu po śmierci jego rodziców.
Za czasów, gdy był już dyrektorem, Komnata Tajemnic została ponownie otworzona. Szkole po raz kolejny groziło zamknięcie. Na szczęście nikt nie zginął.
Dumbledore nie znosił obecności dementorów. W czasie, gdy Syriusz Black uciekł z Azkabanu dementorzy wtargnęli na mecz quidittcha. Dyrektor wściekł się wtedy jak nigdy, chociaż z natury był bardzo spokojnym i pogodnym człowiekiem.
Bardzo ważną osobą dla Dumbledore'a był Harry Potter. Gdy prawie nikt nie uwierzył mu w odrodzenie Czarnego Pana, Dumbledore trzymał jego stronę. To samo działo się w przypadku wyrzucenia nazwiska Harry'ego z Czary Ognia - nikt nie wierzył w jego niewinność, początkowo nawet jego przyjaciele, natomiast Dumbledore wierzył. Udzielał młodemu czarodziejowi prywatnych lekcji i stał za nim murem do samej śmierci.

Przez krótki czas była nieprawowitym dyrektorem Hogwaru. Była starszym podsekretarzem Ministra Magii. Na piątym roku uczyła w szkole Obrony Przed Czarną Magią, jednak uczniowie nie otrzymywali od niej wskazówek dotyczących zastosowania praktycznego. Oprócz tego Umbridge za swojej krótkiej kadencji ustanowiła mnóstwo nowych zakazów. Spędzanie czasu w szkole stało się udręką. W tym czasie powstało zgrupowanie kilkunastu uczniów o nazwie ' Gwardia Dumbledore'a". Podczas spotkań grupy, Harry uczył innych obrony przez złymi czarami - wszystkiego tego, czego powinna nauczać Umbridge. Stosowała na uczniach niedozwolone kary, w tym eliksiry zmuszające ich do mówienia prawdy.
Gdy Dolores odkryła tajne zgrupowanie, Hermiona skłamała jej o tajnej broni Dumbledore'a ukrytej w Zakazanym Lesie. Tam Dolores zaatakowała grupka centaurów i na tym jej kariera dyrektora Hogwartu zakończyła się.

Zmarł w '98 roku. Był czarodziejem półkrwi i szpiegiem Dumbledore'a. Przez rok uczył obrony przed czarną magią, wcześniej eliksirów. Jako nauczyciel był bardzo ostry i oschły, niestety bardzo często niesprawiedliwy. Był bardzo charakterystyczną postacią. Sprawiał wrażenie wroga Harry'ego. Dopiero, gdy umarł, wyszło na jaw, że jego działania nigdy nie były kierowane przeciwko Potterowi. Severus był śmierciożercą, aczkolwiek nie był do końca oddany Voldemortowi. Snape uczył się w Hogwarcie, trafił do Slytherinu, którego w późniejszym czasie stał się opiekunem.
Za czasów młodości kochał się w Lily - przyszłej matce Harry'ego Pottera. Między młodym Snape'em, a Jamesem Potterem dochodziło do licznych spięć.
W '96 roku Severus złożył wieczystą przysięgę, której złamanie powoduje śmierć. Przyrzekł strzec Dracona Malfoya oraz kontynuować dzieło Czarnego Pana. Spełnił obietnicę zabijając Albusa Dumbledore'a, którego śmierć i tak była w tajemnicy planowana.
Voldemort po przejęciu kontroli nad ministerstwem nad Ministerstwem nadał Severusowi tytuł dyrektora Hogwartu. Dumbledore przewidział to i Snape przysiągł, że będzie chronił uczniów Hogwartu za wszelką cenę.
Snape zmarł z rąk Voldemorta, gdyż ten myślał, że Severus był wcześniejszym prawowitym właścicielem Czarnej różdżki. Aby różdżka była mu posłuszna, musiał zabić wcześniejszego posiadacza. Voldemort jednak znacznie się pomylił, gdyż to Malfoy rozbroił Albusa i to jemu różdżka była podwładna.
Snape umierając uronił łzy, w których ukryte były jego wspomnienia. Wtedy Harry dowiedział się całej prawdy.

McGonagall w swojej karierze nauczycielskiej pełniła funkcję nauczyciela transmutacji. Była także opiekunką domu Gryffindoru, wicedyrektorką i dyrektorką. Przez krótki okres pełniła funkcję dyrektora jeszcze przed Snape'em, potem została przez niego zastąpiona. Po jego śmierci automatycznie znów stała się dyrektorem Szkoły Magii i Czarodziejstwa.