Mrrau ; * <3

Puchonka przydzielona do Slytherinu




***

Slytherin przyjmuje takich,
Co mają czystą krew,
Co mają więcej sprytu
Od uczniów domów trzech.
***

A może w Hufflepuffie,
Gdzie sami prawi mieszkają,
Gdzie wierni i sprawiedliwi
Hogwarta szkoły są chwałą.
***

Dom: Slytherin
Różdżka: leszczyna, 12 1/4 cala, odłamek smoczego kła
Ulubiony przedmiot: Obrona przed czarna magią
Ulubiony nauczyciel: prof. Remus Lupin
Patronus: Lis
Animag: Wilczyca
Metamorfomag
***

Członkini FunClubu Remusa Lupina

***


***

Kilka słów wyjaśnienia, co do mojego ślizgoństwa:
Po pierwsze- to, że ktoś jest Ślizgonką i fanką swojego domu nie znaczy wcale, że wielbi Draco Malfoya.
Po drugie-to, że jestem Ślizgonką nie znaczy, że mam aspiracje na jadka
Po trzecie i najważniejsze- jestem Puchonką o ślizgońskich zachowaniach, takie przypadki też się zdarzają, więc nie wyobrażajcie sobie, że jestem niewiadomo jak "zła" (albo, że się za taką uważam)...
Koniec wywodu, dziękuję za uwagę
***

Gdzie skarb Wasz, tam i serce Wasze...
***

Things we lose have a way of coming back to us in the end. If not always in the way we expect...
***


Pochylę się nad różą, choćby na moich oczach mial spłonąć las...
Bo wszystko jest niczym, a coś może być wszystkim...

Zawsze inna, zawsze taka sama...

Chciałabym wszystkim zakomunikować, że jestem dziewczyną ;]

********

"Snape milczał przez chwilę, patrząc na niego, a potem wychrypiał:
- Więc ukryj ich gdzieś. Ukryj ją... Ich wszystkich. W jakimś... bezpiecznym miejscu. Błagam.
- A co mi dasz w zamian, Severusie?
- W zamian? - Snape wytrzeszczył oczy na Dumbledore'a (...) - Wszystko.

********

"Szpiegowałem dla ciebie, kłamałem dla ciebie, narażałem dla ciebie życie, a wszystko to robiłem, by zapewnić bezpieczeństwo synowi Lily. A teraz mówisz mi, że hodowałeś go jak świniaka na rzeź...
- To bardzo wzruszające, Severusie - (...) - A więc w końcu dojrzałeś do tego, by przejmować się losem tego chłopca?
-Jego losem? - wykrzyknął Snape. - Expecto patronum!
Z końca jego różdżki wystrzeliła srebna łania. Wylądowała na podłodze, przebiegła przez pokój i wyskoczyła przez okno. Dumbledore patrzył, aż jej srebrna poświata zniknęła w ciemności, a potem odwrócił się do Snape'a. Oczy miał pełne łez.
- Przez te wszystkie lata?...
- Zawsze.