Zacznę od tego, że uwielbiam czytać i za swoją pierwszą książkę w tym roku zabrałem się 1 stycznia. Dostałem 3 książki pod choinkę i miałem zamiar je wszystkie przeczytać w ciągu tygodnia. Na pierwszy rzut poszła:
Ilona Felicjańska r11; rCała prawda o..r1; r11; książka mną lekko wstrząsnęła. Miała wszystko. Prawdę, uczucia, przerażenie. Jest napisana w formie wywiadu. Wiadomo zaczyna się od najmłodszych lat byłej modelki, aż do czasów współczesnych. Najbardziej co mnie uderzyło to moment, kiedy opowiadała o relacjach z mężem. Zmuszanie do czynności łóżkowych swojej żony to lekka przesada. No, ale jeśli mówiła prawdę to wychodzi na to, że jej facet był tyranem. Oczywiście najbardziej interesował mnie jej problem z alkoholem. Wypadek, potem strata praw do dzieci. Zastanawiało mnie co prawdziwa matka czuję, gdy ktoś odbiera jej ukochanych synów. Jednak książka jako tako nie porywa. Przeczytałem raz i mi starczy. Dowiedziałem się tego co chciałem i raczej to zapamiętam. Ale książkę zostawię sobie na pamiątkę, bo jest z autografem.

Kolejna pozycja zaraz po Ilonie to:
J.K.Rowling r11; rTrafny Wybórr1; r11; długo zastanawiałem się nad kupnem tej książki. Rowling to jednak autorka książek mojego dzieciństwa. Bałem się cholernie i w sumie dobrze, że się bałem. Książka nie porywa, miałem ochotę ją odrzucić po kilku stronach, ale ja nie z tych. Uwielbiam czytać i zawsze wracam do tych książek, których nie dokończyłem. Nie jestem zbytnio zachwycony tym dziełem, ale to tylko moje zdanie. Fabuła może i trafiona tylko troszkę mdła. Wiem, że to nie książka o magii, ale czy powieść dla dorosłych musi być mniej zaczarowana?
Następne wybrane pozycję będę rzucać przypadkowo

Harry Potter i Przeklęte Dziecko r11; Joanne Kathleen Rowling, Jack Thorne, John Tiffany
Nie wierzę, że nie czekaliście na opis tej książki. Będzie krótki, bo nie ma się nad czym rozwodzić. Pierwsze strony jakoś zbytnio mnie nie zdziwiły. Syn wielkiego Pottera wcale nie jest tak genialny jak jego ojciec. Wręcz przeciwnie. Jest ofiarą losu, a co najgorsze zaprzyjaźnia się z synem odwiecznego wroga Harryr17;ego. Nierealne? Nie w tej książce. Tutaj wszystko jest realne, nawet zmieniacz czasu dzięki któremu przemieszczamy się w czasie o kilka lat. Dobrze czytacie. O kilka lat! Nie godzin. To już jest absurd absurdów. Jedyne co w tej książce jej dobre to, to że się szybko czyta. Choć zdążymy się milion razy pogubić kto jest kim. Kto umarł, a kto dalej żyje. No i pani z wózkiem. Wygrała wszystko. Pociąg do Hogwartu jedzie zapewnie szybciej niż 100km/h. Ale kobiecie, która sprzedaje słodycze to nie przeszkadza. Chodzi sobie po dachu i jeszcze gada z uczniami. Przecudownie. I to ciągłe przeskakiwanie z jednego aktu do drugiego. Można się zgubić już po 5 stronach. Jestem zawiedziony. Wydałem 25 zł na chłam. Bo tylko tak można to nazwać. A jeśli znajdę obrońców tejże książki r11; zabiję.

Cała seria Alex Kavy r11; Wybaczcie, ale nie chce mi się wymieniać wszystkich tytułów i opisywać ich po kolei. To jakieś 11 książek, zależy jak liczyć ostatnią, bo kupiłem ją oddzielnie i nie wliczała się do serii. Zacznę od tego, że to jedna z moich ulubionych pisarek choć imię i nazwisko może lekko zmylić. Dla tych, którzy nie orientują się co piszę Pani Alex to już wyjaśniam. Mianowicie kryminały. I to nie byle jakie. W każdej kolejnej części autorka czymś nas zaskakuje. Do pisania thrillerów trzeba mieć wrodzoną zdolność i ona to ma. Nie piszę byle jak, ona szuka. Jej książki porywają. Jesteś na stronie 53, kończy Ci się trzeci rozdział, ale chcesz więcej. Pomimo tego, że musisz iść spać, bo rano trzeba wstać to i tak zagłębiasz się dalej. Niektóre części są ze sobą powiązane dlatego warto czytać je od początku. Wiadomo jak w każdej podobnej książce musi być wątek miłosny, ale akurat u niej ich tak rażąco nie zauważać. Bohaterką wszystkich jest jedna i ta sama policjanta, więc nie pogubimy się w postaciach. Czasami co 3-4 część wyklucza obecność pani władzy, ale bądź co bądź nie mąci nam to w głowie.

Cała seria Tess Gerritsen. Cykl z Jane Rizzoli i Maurą Isles r11; 11 książek. (Chciałem opisać je wszystkie po kolei, ale odpuściłem bo bym was zanudził) r11; Uwielbiam serię książek, oczywiście jeśli nie są mdłe. Choć Tess na co dzień jest lekarzem to jednak pisarka z niej niezła. Fabuła każdej z książek jest ciekawa, a intrygi zręcznie prowadzone. Każda z nich prowadzi do końcowych wniosków. Nie macie jednak tego wyłożonego jak na tacy. Trzeba się nad nimi zastanowić. Każdy z morderców przez nią przedstawiony to inteligentny typek. No i zbrodnie również nie są przypadkowe. I co najważniejsze, bo chyba zapomniałem dodać to nie są zwykłe kryminały. To książki trochę wpadające w medycynę. Jak już wspomniałem Tess jest lekarzem i w niektórych przypadkach cięcia są szczegółowo wyjaśnione. Ostatnia 11 część to jednak pewien niedosyt. Gdybym miał wybór skończyłbym serię na 10 części. A tak przeczytałem i już wiem, że rozczarowanie pozostanie. Nie ze względu na styl pisarski, ale na zaskakujące zaskoczenie.

Trylogia Tolkiena r11; książki do których wracam bardzo często. Uwielbiam świat przedstawiony w jego opowieściach. I choć Hobbit mnie tak nie porywa to już Władca Pierścieni tak. Najtrudniej jest mi się zawsze przebić przez pierwsze strony. Potem idzie gładko i wchodzę w nią jak nóż w masło. Czytając te książki kolejny raz i kolejny i kolejny co rusz dostrzegam podobieństwo do świata Pottera. Nie wiem czy Rowling czerpała inspirację od Tolkiena, ale już sam opis Gandalfa przypomina mi troszkę Dumbledora. Ale wracając do Trylogii to napiszę tylko super, mega!
Oczywiście wróciłem również do HP, ale wiadomo, że każdy kocha te książki

Przeczytałem w tym roku również kilka biografii piłkarskich osobistości. M.in.: Wayne Rooney, Sir Alex Ferguson x 2, Ryan Giggs, David Beckham, Roy Keane, Eric Cantona, Leo Messi, Cristiano Ronaldo, Gigi Buffon, Alex del Piero, Rio Ferdinand,P Pique, Puyol.
I kilka książek Beaty Pawlikowskiej. Mogę wam je opisać, ale gdy zacząłem to stwierdziłem, że to prawie jak praca magisterska. Jeśli dobrze liczę to przeczytałem w tym roku jakieś 52-53 książek i za chwilę będę kończyć 54