Na chwałę! Na honor! - Fan Fiction - Harry-Potter.net.pl

O nie! Ta strona potrzebuje włączonej obsługi języka JavaScript!

Twoja przeglądarka nie obsługuje tego języka lub ma wyłączoną jego obsługę. Włącz wykonywanie kodu JavaScript w swojej przeglądarce internetowej, aby skorzystać ze wszystkich funkcji strony
lub skorzystaj z programu obsługującego język JavaScript, np. Mozilla Firefox, Apple Safari, Opera, Google Chrome lub Windows Internet Explorer w wersji wyższej niż 6.

Na chwałę! Na honor!

Podstawowe informacje:

Autor:

Anciol

Gatunek: Poezja

Ograniczenie wiekowe: b/o

Przeczytano 2013 razy.

Klechda o rycerzu z obrazu. Zwiera mądrość życiową.

Na chwałę! Na honor!

Pędzi, pędzi sir Cadogan na swoim bachmacie,

Kiedy zadem koń zarzuci trzęsą mu się gacie.

Dzwonią co i raz podkowy o cegły zamkowe,

Szczęściem, że jedzie na koniu (wczoraj dosiadł krowę).

Bowiem spieszyć musi rycerz na spotkanie z czasem,

Nie ma chwili do stracenia, miecz dzwoni za pasem,

Wyprostował swoją kopię, niczym do potyczki,

Niesie echo od zakonnic piskusie i krzyczki.

Kiedy minął zakonnice, wpadł prosto we krzaki,

Obserwują go zwodniki mrucząc: ,,kto to taki?”

Przemknął, niczym błyskawica, przez złotą pustynię,

Pokrzykują za nim trolle: ,,kara cię nie minie!”

Za zakrętem wpadł (niechcący) w kurnik pustelnika,

Ten pogonił go siekierą – Cadogan umyka.

-Na honor! Na chwałę! -Dumnie niesie echo.

-Strzeżcie się hultaje i ty skąpy klecho!

Pędzi, pędzi sir Cadogan na małym koniku,

Panny gdzieś tam znad potoku narobiły krzyku.

On nie baczy na trudności i ludzkie dorobki,

Wciąż tratuje i rujnuje garnki oraz skopki.

Wtem wbiegł zwierz w obraz właściwy – Cadogan hamuje.

Koń go zrzucił wprost na ziemię. Rycerz pojękuje.

Lecz się zrywa zaraz z gleby i dobywa miecza.

- Dam nauczkę ja ci łotrze! Wyłaźcie z alkierza!

Wygramolił się zza zasłon pastor nieco śpiący,

Wzrokiem najeźdźcę zlustrował, wydał odgłos drwiący.

- Już ci miły rycerzyku, będę ja się trudził.

Tyś mnie chyba bez powodu i sensu obudził.

- Ha! Nikczemny kundlu podły! – rzekł Cadogan mężny.

- Ja Ci kości porachuje! Dobądź waść oręży!

- Zali po co? Mocium panie? – pyta pastor śmiało.

- Boś popełnił grzech śmiertelny! Krwi mi Twojej mało!

Walczył klecha z Cadoganem i przegrał sromotnie.

Teraz wie, że kara spotka pijących samotnie.

Morał z tego bardzo tęgi, niegłupi i prosty,

Proś kompanów na biesiady, bo popalisz mosty.

Komentarze

Angelina Johnson dnia 17.11.2013 15:03

Za zakrętem wpadł (niechcący) w kurnik pustelnika,

Ten pogonił go siekierą - Cadogan umyka.

-Na honor! Na chwałę! - Dumnie niesie echo.

-Strzeżcie się hultaje i ty skąpy klecho!

No i tutaj już mi się nieco burzy rytmika. Tak się zawiesiłam na moment, czytając to.

Ogólnie wiersz jest świetny. Naprawdę, przebija hymn Blacków i staje się moim ulubionym wierszem spod Twojego pióra. Jest bardzo zabawny i ciekawy. Fajnie opisałaś jego przejażdżki przez inne obrazy, a końcówka wygrywa dla mnie wszystko. W życiu bym nie wpadła, że sir pogoni pastora, bo pastor się z nim nie napił, haha ;D Zapamiętam ten morał^^

Anciol dnia 17.11.2013 15:07

hahahaah dziękuję

Ostatnio dodawałam same smętne rzeczy i uznałam, że trzeba to zmienić. Ale pisanie wiersza humorystycznego to koszmar, nigdy nie wiesz, czy masz szansę kogoś rozbawić. Wyszedł długi, więc kilka razy faktycznie zaburzył mi się rytmicznie albo rym był niedokładny. Mam nadzieję, że jeszcze komuś się spodoba

fuerte dnia 17.11.2013 16:12

Moim zdaniem to chyba też najlepsza z Twoich prac. Też mnie wybił z rytmu fragment, który przytoczyła Angelina, ale mimo wszystko całość na plus. Nie wiem, może warto, żebyś spróbowała pisać więcej humorystycznych wierszy? Łapię, że to trudniejsze niż napisanie czegoś nostalgicznego, ale mam wrażenie, że wesoły wiersz bardziej przyciąga i chyba trafia do większej ilości ludzi.

Alette dnia 17.11.2013 20:58

Również wiersz mi się bardzo podobał. Jest bardzo pozytywny i świetnie oddaje charakterek rycerza. Padłam, jak przeczytałam początek. Potem w którymś momencie wypadłam z rytmu, ale nie wiem dokładnie, gdzie. Tak czy inaczej gratuluję ;p

Musa dnia 17.11.2013 22:04

Jak dla mnie spokojnie może być, ale też nie było doskonałe. Nieraz nie chciało mi się czytać ale czytałam dalej. No nie dałabym wybitny

Lossiril dnia 17.11.2013 22:34

Łaaał, Ann, najlepszy twój wiersz jak do tej pory ;D mnie ten wspomniany fragment nieszczególnie wybił z rytmu, ale

Morał z tego bardzo tęgi, nie głupi i prosty

niegłupi pisze się raczej razem, co ;>?

Anciol dnia 17.11.2013 22:36

O boziu jaki wstyd. Masz rację Loss. Kajam się i przepraszam wszystkich za moją dyslekcję, grafomanię i ignorancję!

Lapa15 dnia 22.11.2013 16:54

Ann, czytałam wszystkie Twoje wiersze i stwierdzam - ten najlepszy. Gry czytałam pierwszy raz, śmiałam się przy czytaniu każdej zwrotki. Gdy przeczytałam tytuł, myślałam, ze to będzie jakieś nudaśnie wierszysko, a tu proszę! Gratuluję! ;D Pisz dalej!

Malwkaaa dnia 19.12.2013 19:29

Świetny wiersz. Rozbawił mnie.
Fajnie się czyta. Mam zamiar przeczytać braciom

Daję W!

Upadly Aniol dnia 06.04.2014 15:06

Pustelnicy to pokojowo nastawione osoby

Gdzie tam z siekierą by się rzucił. Tego sir Cadogana jakoś niespecjalnie polubiłem. Wydał mi się taki infantylny i przestarzały - no, ale w końcu rycerzyk nie z tej epoki ^^. Podobał mi się bardzo. Dodatkowy plus za humor ;

Penelope dnia 23.01.2015 19:38

No a mnie się mniej pobada ten wiersz... Szerze przyznam, że momentami mnie nudził...
Ogólnie fajny pomysł na wiersz i wszystko jest dobrze, ale po prostu nie trafił w mój gust ;]

Katherine_Pierce dnia 11.03.2015 15:29

Podoba mi się. Taki zabawny i jest fajnie. W kilku miejscach wybiło mnie z rytmu, no ale to szczegół. Fajny pomysł, chyba pierwszy wiersz z taką tematyką

Nessa Laime dnia 12.03.2015 18:24

"Mocium panie" - i od razu skojarzenie z Zemstą

Osobiście wiersz bardzo mi się spodobał. Szybko i lekko się go czytało, a niektóre momenty były naprawdę zabawne.
Daję W.

Ana_Black dnia 12.03.2015 19:46

Styl, w którym napisany wiersz jest bardzo dobry. Uważam, że to jeden z najlepszych wierszy Anciola. Rozbawiło mnie w nim wszystko, czytając go cały czas się uśmiechałam, ale najbardziej rozbawiło mnie to:

- Ha! Nikczemny kundlu podły! r11; rzekł Cadogan mężny.

- Ja Ci kości pora****e! Dobądź waść oręży!

- Zali po co? Mocium panie? r11; pyta pastor śmiało.

Też pomyślałam o Zemście.

Pomysł bardzo fajny, wiersz świetnie ukazuje sir Cadogana. Jest zabawny, lekki i nie przynudza.

EmilyWright dnia 14.03.2015 12:48

Super

Wiersz jest zabawny lekki, taki...przyjemny

Chyba jeden z Twoich najlepszych wiersz. Moim zdaniem świetnie ukazuje Cadogana

Daję Ci W i życzę weny

Wioletta dnia 30.07.2016 21:04

w niektórych miejscach troche zazgrzytało, zmieniła się rytmika, ale fajnie opisany ten nasz sir Cadogan. masz różne wiersze, ten czytało mi się dosyć topornie, ale go skończyłam. nie był zły, był niezły.

Shanti Black dnia 31.12.2017 18:48

Ahahaha, uśmiałam się niezmiernie z tego wierszyka, Anciol propsuję

Wiersz bardzo mi się podoba, jest pozytywny i nie sposób się nie uśmiechnąć podczas czytania. Naprawdę dobry pomysł i dobra robota. Ogólnie w paru miejscach zazgrzytały mi rymy, coś nie pasowało. No i rytm też się zmienił, jednak nie wpłynęło to na płynność mojego czytania, bo wiersz jest bardzo zabawny i to jakby zakryło wszystkie mankamenty. Z tego co pamiętam, to czytałam już kilka wierszy Anciol, najbardziej zapamiętałam "Przysięgę Ślubną Malfoyów", która również mi się bardzo podobała

Anciol, wracaj i pisz wincyj

Krnabrny dnia 22.04.2018 07:35

To stanowczo będzie jeden z moich ulubionych wierszyków na stronie, a morał sprawił, że się żaśmiałem. Obiecuję się stosować do HPnetowych mądrości. Całość taka wesoła, humorystyczna, karykaturalna - naprawdę stworzyłaś świetny klimat, taki wiersz wprost na poranek, bowiem fantastycznie rozbudza. Brawo!

ania919 dnia 28.04.2018 16:52

Fajny wierszyk, napisany z humorem, doskonale oddaje charakter sir cadogana. Rymy zostały zachowane. Bardzo mi się podoba zarówno pomysł jak i wykonanie. Tylko po co tyle odstępu po każdym wersie... daję powyżej oczekiwań, życzę dalszej weny.

Aneta02 dnia 30.04.2018 18:22

Wiersz naprawdę mi się spodobał. Jest taki pozytywny i wesoły, że spowodował uśmiech na mojej twarzy. No i właśnie taki jest nasz dzielny rycerz Cadogan: roztrzepany i głupi jak but, ale barwny i rozweselający. Ten wiersz bez wątpienia stał się jednym z moich ulubionych, jeśli idzie o pozytywną poezję

Pod koniec gdzieś tam się rytm zagubił, ale każdemu się zdarza - to prawdziwe wyzwanie, by go utrzymać.

Dodaj komentarz

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Oceny

Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą oceniać zawartość strony
Zaloguj się lub zarejestruj, żeby móc zagłosować.