Valerie Adams przyszła na świat 25 sierpnia 1977 roku. Kiedy miała 9 lat, jej rodzice się rozstali, a dziewczyna zamieszkała z matką. Po jakże zaskakującym odkryciu, że Val potrafi czarować, każdy z rodziców zachował się inaczej: ojciec oddalił się od córki, a reakcja matki była zupełnie pozytywna. Eve, w przeciwieństwie do Clifforda, chętnie słucha o świecie magii, zaklęciach, eliksirach czy meczach quidditcha.
Adams podoba się w Hogwarcie, magia już jej nie zadziwia, lecz nadal zachwyca. Nie ma tam jednak wielu przyjaciół, kandydaci do tych ról zwykli rezygnować dosyć prędko, zapewne przez brak cierpliwości. Lerie bowiem jest zamknięta w sobie i bardzo nieufna. Niespecjalnie lubi ludzi i zawsze spodziewa się po nich najgorszego. Nie wynika to z jakichś traumatycznych przeżyć, raczej z obserwacji. Chociaż dobrze czuje się we własnym towarzystwie, często doskwiera jej samotność, ale nieśmiałość z podejrzliwością są raczej kiepskimi cechami, jeśli chce się kogoś bliżej poznać.
Niestety (czy też stety) nie potrafi okazywać uczuć. Nie powie nawet, że dana osoba budzi jej sympatię, jeśli ona nie zrobi tego pierwsza, a i wtedy Puchonce z trudem to przychodzi.
Lepiej niż z ludźmi dogaduje się ze zwierzętami. Uwielbia prawie wszystkie, a szczególnie psy. Posiada trzyletniego kundelka i szczura, którego tuż przed rozpoczęciem piątej klasy zakupiła w Magicznej Menażerii.
Val ma całą gamę zainteresowań, od fotografii po języki obce, a szczególnie lubi czytać oraz pisać. W historie, które tworzy bądź poznaje, angażuje się całą sobą, potrafi siedzieć nad nimi godzinami i godzinami o nich opowiadać. W czasie wolnym robi tyle różnych rzeczy, że nigdy się nie nudzi, wręcz przeciwnie - narzeka na małą jego ilość. Chętnie się uczy, także przedmiotów szkolnych. Nic więc dziwnego, że zdaniem niektórych powinna trafić do Ravenclawu. Dziewczyna cieszy się jednak z przydziału do Hufflepuffu. Do Puchonów przekonuje się szybciej niż do uczniów innych domów, zwłaszcza Slytherinu, o którym ma bardzo złą opinię. Winę można zrzucić na maniaków czystej krwi, gdyż najwięcej jest ich właśnie wśród Ślizgonów.
Przez wspomnianą już miłość do książek Valerie często porównuje sytuacje z prawdziwego życia do tych z fikcji. Niczym nowym nie jest w jej przypadku doradzanie komuś na podstawie losów bohatera, używanie powiedzonek zaczerpniętych z powieści. To jedna z najczęstszych bywalczyń szkolnej biblioteki, gdzie zawsze zachowuje się cicho, a książki traktuje z wielkim szacunkiem. Zdobywa tym przychylność pani Pince.
Dziewczyna do wszystkiego podchodzi bardzo poważnie, jest perfekcjonistką i posiada wyjątkowo nikłe poczucie humoru. W stosunku do innych wykazuje się ogromną cierpliwością, ciężko wyprowadzić ją z równowagi, chociaż, prawdę mówiąc, większość emocji po prostu trzyma w sobie. Później pozbywa się tych negatywnych poprzez pisanie lub narzekanie. Narzekać potrafi - i to jak! Ma przez to opinię wiecznie niezadowolonej, choć potrafi też się cieszyć z małych rzeczy. Docenia piękno tego świata i niekiedy zachwyca się z pozoru zwyczajnymi drzewami czy chmurami na niebie.
Jest wrażliwa i trochę za bardzo przejmuje się opinią innych. Raczej sztywna, można nawet powiedzieć wyniosła. Ciężko jej się pogodzić z odmiennymi punktami widzenia, czasami narzuca innym własną wolę (ileż to już razy próbowała przekonać ojca do abstynencji czy patrzyła nieprzychylnie, gdy ktoś krytykował jej ulubioną książkę). Przez lata trzymania w sobie emocji stała się dosyć zgorzkniała.
Choć pod pewnymi względami nie przypomina typowego ucznia swojego domu, ma sporo puchońskich cech: pracowitość, niechęć do konfliktów, lojalność, jest też zawsze miła i gotowa pomóc. Czasami dokuczają jej wyrzuty sumienia w związku z nieufnością i małą wyrozumiałością.
Nigdy by się do tego nie przyznała, ale jest z niej wielka romantyczka, która marzy czasem o przybyciu księcia na białym koniu. Nie w sensie dosłownym - królewicze na białych koniach są przecież strasznie przereklamowani.
***
Ciekawostki
~ Jej ulubiony przedmiot to starożytne runy, a najmniej lubi zielarstwo.
~ Nie przepada za zimą, okropny z niej zmarzluch.
~ Uwielbia większość kolorów, ale najbardziej niebieski.
~ Jej matka jest malarką, lecz Valerie nie posiada talentu ani nawet zamiłowania do jakiejkolwiek formy rysunku. Czasem tylko żałuje, że nie potrafi przedstawić własnego wyobrażenia danej postaci książkowej.
~ Od śmierci dziadka Lerie, która nastąpiła, gdy dziewczyna miała siedem lat, Puchonka może widzieć testrale.
~ Ma świetny kontakt z matką, niestety z ojcem dosyć trudno jej się dogadać.
~ Do drużyny quidditcha dołączyła w marcu 1991 roku, a funkcję kapitana sprawuje od września.
~ Ma lekką obsesję na punkcie czystości, boi się zarazków i unika sytuacji, w których mogłaby się pobrudzić (nie dla niej bitwy na jedzenie). Bardzo dba o porządek, jej rzeczy są zawsze idealnie poukładane.
~ Co potwierdziła postać przybrana przez bogina, Valerie najbardziej ze wszystkiego przerażają choroby.
Ścigająca i kapitan drużyny quidditcha Hufflepuffu
Ścigająca i wicekapitan drużyny pomarańczowych
Prefekt Hufflepuffu w roku szkolnym 1991/1992
Ścigająca i kapitan drużyny akromantul |
Prorok Niecodzienny
Anastazja Schubert
Klaudia Lind
gordian119
Nicram_93
Sara Wer
Valerie Adams
![[on]](../../infusions/shoutbox_panel/sh_online.png "Online")
![[off]](../../infusions/shoutbox_panel/sh_offline.png "Offline")
Wioletta
