Feniks - Fan Fiction - Harry-Potter.net.pl - Magiczny Świat Harry'ego Pottera

O nie! Ta strona potrzebuje włączonej obsługi języka JavaScript!

Twoja przeglądarka nie obsługuje tego języka lub ma wyłączoną jego obsługę. Włącz wykonywanie kodu JavaScript w swojej przeglądarce internetowej, aby skorzystać ze wszystkich funkcji strony
lub skorzystaj z programu obsługującego język JavaScript, np. Mozilla Firefox, Apple Safari, Opera, Google Chrome lub Windows Internet Explorer w wersji wyższej niż 6.

Feniks

Podstawowe informacje:

Autor:

Wilena Romus

Gatunek: Poezja

Ograniczenie wiekowe: b/o

Przeczytano 3583 razy.

***

Ptak powstały z popiołu,
Magią przepełniony,
Feniks – symbol słońca,
Ptak złotoczerwony,

Który gdy zapłacze,
Najgorsze rany goi,
A swym lamentem,
Smutki wnet ukoi.

Najdostojniejszy z ptaków,
Silny jak stado koni,
Gdy taka potrzeba:
Zawalczy, obroni.

Niesamowite stworzenie
Równych niemające,
Gdy nadchodzi koniec,
We własnym ogniu płonące,

By potem się odrodzić,
Życia być symbolem
I cały świat owiewać
Swej magii kolorem.

Już nam nie zaśpiewa,
Już nie wstanie z popiołu,
Bo ktoś się pomylił,
I wrzucił go do rosołu.

Komentarze

Only Dream dnia 25.04.2016 18:10

Hahaha

Ang miała rację - końcówka wprost fenomenalna

Wiersz czyta się fajnie. Lekko, rytmicznie. Naprawdę ładnie opisałaś feniksa. Tak dostojnie, magicznie. No i nic nie przebije końcówki.

Spoiler ::

[spoiler]Taki wspaniały, majestatyczny ptak, a skończył w rosole

Kawał świetnej roboty

Alette dnia 25.04.2016 18:12

Naprawdę zasłużyłaś na swojego awardsa, jesteś mistrzem poezji ;p Nie znam się szczególnie na temacie, ale to zakończenie jest tak przewrotne, że umarłę

No bo wszystkie takie podniosłe, myślałam ... ech, znowu jakieś patetyczne coś, co mnie nie wzrusza... ale jednak - WZRUSZYŁAŚ MNIE.

Spoiler ::

Zmarnowali feniksa. Chociaż jak on się z popiołu odradza, to ciepło mu nie straszne - może się i zupy powstanie

Sam Quest dnia 25.04.2016 19:10

To dopiero groteska

Miałam dziś odczucia podobne do Al, już było tak wzniośle i patetycznie, a tu taki przewrotny koniec. W sumie ten wiersz na bardzo smutny przekaz. Możesz być kimś wyjątkowym i potrafić to czego nie umieją inni, a i tak spotka Cię żałosny koniec.
Wszyscy umrzemy

No i zdecydowanie udowodnilaś, że Twój awards niebiest od czapy

ania919 dnia 25.04.2016 20:27

Zakończenie jest wprost genialne

Zresztą cały wiersz jest doskonały, czyta się go przyjemnie, wszędzie rymy i rytm się zgadzają. Temat dobrze dobrany i doskonałe wykonanie. Bardzo mi się podoba jak piszesz. Daję oczywiście W i życzę weny

blad logiczny dnia 25.04.2016 21:06

Genialny wiersz, poważny dostojny, magiczny i nagle takie prostackie zastosowanie, coś jak napalić, w piecu bezcennym rękopisem

. To chyba mógłby zrobić tylko jakiś wyjątkowo tępy mugol. Choć pewnie nigdy by mu się to nie udało. Ale humor rewelacyjny.

Angelina Johnson dnia 26.04.2016 11:04

Nudny, beznadziejny i w ogóle dno... żartuję! Uwielbiam takie wiersze! Czytając go pierwszy raz myślałam sobie - o Boże, ale ta Wilena się zrobiła patetyczna, to takie zupełnie nie w moim stylu, jak ciężko mi jest z takimi wierszami (oczywiście nie znaczy to, że patetyczne wiersze są złe, po prostu mi nie podchodzą^^). A tu się okazuje, że Wilena wystrychnęła swojego czytelnika na dudka. Od razu wyobraziłam sobie Faweksa, te dumne, niesamowite stworzenie Dumbledore'a, który kończy tak... jak tutaj. Jejku, makabrycznie zabawne!

ulka_black_potter dnia 26.04.2016 11:05

Za pierwszym razem przeczytałam tylko początek i pomyślałam sobie, "Boże, wiersz jak milion na stronie, nie czytam dalej". Ale teraz dotrwałam do końca i nawet pojawił się uśmiech na mojej twarzy, haha. Śmieszy mnie to zakończenie, ale gdyby nie ono to wiersz nie podobałby mi się. Jako całość świetnie, serio

Nie wyobrażam sobie feniksa sama wiesz gdzie, szkoda mi by było zrobić z nim sama wiesz co

BumSzakalaka dnia 26.04.2016 17:37

No nie ma co, zabawnie i niesamowicie, połetko

Nie dziwię się, że dostałaś Awardsa za Władcę Rymów, szczerze na niego zasłużyłaś.

Spoiler ::

Tak go wychwalasz, wychwalasz, a na sam koniec piszesz prawdę, co dzieje się z każdym kurczakiem

Muszę dać WYBITNY, nie ma innej opcji

Animag37 dnia 26.04.2016 22:54

Rytmicznie jest w porządku, układ rymów nietuzinkowy, bo ABCB. ^^ Czytając wiersz na początku poczułem podniosłość i byłem przekonany, że będzie po prostu opisywał istotę Feniksa, dopiero ostatni wers...

Ta zmiana wydaje mi się największym atutem pracy, zakończenie jakby przeklejone z innego wiersza ;D
Do końca nie wiem co chciała przekazać autorka, czy opisać Feniksa, czy rozbawić czytelnika. Pewnie to i to.

W moim przypadku po przeczytaniu skupiłem się na tym drugim

Podoba mi się rozumowanie Sam Quest, jestem tylko ciekaw czy wiersz miał na celu właśnie to przekazać, ja zapamiętam z niego najbardziej ten element zaskoczenia.

Katherine_Pierce dnia 27.04.2016 18:23

Hahahahaha

Zakończenie jest genialneeeee

Uwielbiam Twoje wiersze, a to jeden z moich ulubionych

Do tego widać, kto tu zasłużył na awardsa bo po prostu sam w sobie wiersz też mistrzowski

Brawo

Wioletta dnia 05.08.2016 00:35

Feniks to piękny ptak, pięknie przedstawiony w książce. bardzo lubię to zwierzę. przedstawilas to w fajny sposób, zabawny. końcówka świetna. dodała humoru, wiersz przemyślany, dobrze wykonany, temat oczywiście też ciekawy. wszystko ładnie pięknie wyszło. gratulacje.

Klaudia Lind dnia 27.04.2018 21:30

Bardzo ciekawy wiersz, autorka naprawdę się postarała. Rymy są dokładne, chociaż mają nietypową formę, tzn. rymują się tylko drugi i czwarty wers, ale brzmi to fanie. Chętnie wrócę myślami do tego dzieła, kiedy wspomnę feniksa, myślę, że wiersz na to zasługuje.
Końcówka jest absolutnie humorystyczna, odbiega od poważnej treści, mimo to podoba mi się, bo zaskakuje

Krnabrny dnia 27.04.2018 22:15

Muszę napisać, że podobał mi się ten wiersz, najbardziej przedostatnia strofa. Ja akurat lubię taką wzniosłość, patetyczność w poezji. Nie jestem w tej chwili pewny czy będę powracał do tego utworu chociaż nie jest to wykluczone, czytając naprawdę mogłem się wczuć. Rytmiczność, którą też czuć to dodatkowy atut. No i zakończenie - zwała z fotela, zaskakujące i genialne choć lekko tragiczne. Najgorsze, że jest w tym jakaś prawda o ludziach - przez swoją głupotę potrafimy zniszczyć czy zabić nawet najpiękniejsze i wydawałoby się najbardziej pożyteczne istoty i stworzenia.

Aneta02 dnia 29.06.2018 01:16

Hahaha, nie wierzę, musiałam kilka razy przeczytać ostatni wers

Sam tytuł zasugerował mi, że wiersz będzie raczej uroczysty, może emocjonalny, bo w końcu feniks to godne stworzenie, zasługujące na szacunek.
Rymy nadały ciekawy charakter, rytm dobrze utrzymany. Ale dlaczego mam się do tego odnosić skoro po głowie wciąż chodzi mi te okrutne zakończenie. Moja kreatywność została zabita poprzez wyobrażenie sobie przygotowywania feniksa do zrobienia rosołu.
Daję W

Liliana2194 dnia 30.06.2018 14:16

Nie jestem jakoś szczególnie zainteresowana wierszami, ale ten bardzo mi przypadł do gustu. Całość przyjemna, rymowana, do pewnego momentu odpowiednio poważna, a końcówka przewrotna, zupełnie się takiej nie spodziewałam. Głównie ze względu na nią tak bardzo mi się spodobało

Daję W.

EmilyWright dnia 01.07.2018 14:36

W sumie to smutne, że taki dostojny, piękny ptak tak marnie skończył ;d

Spoiler ::

No może nie tak marnie, bo rosół jest pycha, chociaż nie wiem czy taki z feniksa też.

Wiersz czytało się lekko i bez zgrzytów, jest rytmiczny i w sumie nie wiem co mogę dodać. A, wiem. Fajny jest ten podniosły nastrój, który stworzyłaś na początku i fajnie go zburzyłaś na końcu. Mimo tego, że się nie zaśmiałam, to mi się podobało

KHZP dnia 02.07.2018 11:35

Rymy piękne, podniosłe. Rozmarzyłem się tym patosem.
Muszę przyznać, że trochę krótkie. Wybitne, wystarczające, wyśmienite, ale ja jeszcze jestem głodny.
Idę zjeść jakąś sklątkę lub

Spoiler ::

rosół.

P.S. A macie pewność co jecie w "Mc'u"?

Pozdro, Puchon KHZP

Sam Quest dnia 31.03.2020 20:48

Wróciłam do tego wiersza po czasie i zapomniałam jaki jest plot twist i tak czytam i miałam już mindficka, bo zdziwiłam się, że tak mi się spodobał wiersz, w który jest taki podniosły i patetyczny. Gdy go przeczytałam, to wiedziałam dlaczego tak lubię ten wiersz. Ma ten plot twist, który sprawia, że ta patetyczność robi się śmieszna.

Szkoda, że już dla nas nie piszesz