To właśnie w tym temacie możecie umieszczać swoje oceny prac, w poszczególnych etapach.

Zasady oceniania
1. Oceniający wybiera trzy najlepsze prace i argumentuje swój wybór (min. 5 zdań). Prace otrzymują odpowiednio: 3 punkty - I miejsce, 2 punkty - II miejsce, 1 punkt - III miejsce.
2. Członek jury wybiera trzy najlepsze prace i argumentuje swój wybór (min. 5 zdań). Prace otrzymują odpowiednio: 4 punkty - I miejsce, 3 punkty - II miejsce, 2 punkt - III miejsce.

Katherine_Pierce
Matka Hogwartu (albo ojciec, zależy jak się dogadała z Sam Quest) i uczestniczka II Turnieju Fan Fiction, co za fejm!

Penelope
Zna się na koniach, jednorożcach i pegazach lepiej niż Hagrid, więc jak masz zamiar pisać o magicznym stworzeniu, to lepiej uważaj!

Na brodę Merlina, ona też? Cóż za zaskoczenie! Przecież ona jedynie opiekuje się działem Fan Fiction od czasu Założycieli Hogwartu!

losiek13
IV Juror, który dzięki ogromnej aktywności i wykazaniu zainteresowania IV Turniejem Fan Fiction, dołączył na Wielki Finał do grona Jurorów!

Zacznę od tego, że uwielbiam wywiady i oczywiście ten z naszą Samicą również był bardzo ciekawy. Widzisz Samciu, człowiek nie może być ciągle zabawny, haha. Jednak spieszy mi się do oceniania, więc biegnę czytać!

Niektóre prace bedę oceniać na bieżąco, inne po przeczytaniu! : )

Praca A
Przeczytałam tę pracę jednym tchem i muszę przyznać, że bardzo mną poruszyła, chociaż do najdłuższych nie należy. Nie żeby długie prace poruszały bardziej, ale do rzeczy. Błądząc od słowa do słowa czułam co raz większy niepokój i jakiś sprzeciw. No bo jak takie dziecko mogło zrobić coś takiego... W innym przypadku, w innym ff, może uznałabym pomysł na tak szybkie przekonanie chłopca do siebie przez pannę Lokhart za czysty absurd, tutaj jednak ta teoria bardzo pasuje, chociaż mogłaby być ciut bardziej rozwinięta. Autentycznie zrobiło mi się smutno, a wzbudzenie we mnie emocji to nie lada gratka. Nie podobają mi się tylko sama końcówka. Jakoś tak te zdanie nie wpasowują się w całość. Pięknie stylistycznie!

Praca B
Tekst nie wyjustowany i wielki kloc. Wiedz autorze tej pracy, że nienawidzę czytać takiej kupy teksty! Od początku widzę, że autor próbuje być na siłę zabawny, brakuje lekkości i już dwa razy musiałam się wracać do początku, żeby zrozumieć o co chodzi.

Musiałam wygooglować kim jest Phydilla Spore...

Niestety tekst ani trochę nie przypadł mi do gustu. Jest strasznie niechlujny, cięzko się go czyta i jest o nauczycielu, którego mało kto zna, a prawie nic o nim nie wiemy. Wydaję mi się, że wybór tej postaci miałby sens, gdybyś drogi autorze potrafił nam to ciekawie przedstawić. Niestety, mnie się nie podobało :<

Praca C
Ciekawa praca. Nie czułam sie poruszona ani zasmucona, ale pomysł przypadł mi do gustu. Może to głupie, ale gdyby ten fick nie był o Dubledorze, a na przykład o Sybilli Trelawney, to uwierzyłabym w ten ogromniasty wielokropek, haha. Jednak Dumbledore musiał być inteligentny od dziecka. A może przesadzam, może on rzeczywiście tak pisał. Ogólnie ten pamiętnik jest napisany bo dziecięcemu, co pasuje do dziesięciolatka. Nie jestem tylko pewna czy to pasuje do Albusa. A no i mnie się zawsze wydawało, że ltoś Arianę zgwałcił, a nie tylko zwyzywał... Ale może to tylko moje zdanie.

Praca D
Ooo, jak jeszcze myślałam, że wezmę udział w turnieju to napisała akapit o tej właśnie postaci : D Zobaczymy czy mój pomysł powieli się choć trochę z tym przedstawionym w ficku "Szklane łzy".

Nie, nie, nie! Przecież ja od początku wiedziałam, że to Sybilla, więc ten ostatni fragment jest nie na miejscu. Chciałeś Autorze zrobić nam niespodziankę, że to Trelawney, ale nie wyszło. Poza tym ten fick jest opisem jednego zdarzenia. nie ma w nim żadnych uczuć, które jakoś by na mnie wpłynęły. Sybilla jest wdzięczną postacią, o której wiele można napisać, a tutaj widzę zupełny brak pomysłu. Nie podoba mi się, Już wolę Phydillę z pracy B.

Praca E
Znowu nazwisko Smith? Czy to przez Paule Smith, wszyscy wybierają to nazwisko?

Kurczę już w pierwszym akapicie tyle powtórzeń, niefajnie bo tekst wydaje się być ładnie napisany.

Okej, ta praca jest całkiem przyjemna! Podoba mi się, że dziewczynka sepleni jak mówi i ci chłopcy, którzy ja obrażają też seplenię. To wszystko jest takie urocze, że aż pojawił się uśmiech na mojej twarzy. Tak naprawdę to raz się zaśmiałam, bo myślałam, że ta pani chce pokazać dziewczynce Christiano Ronaldo, haha. Dopiero później zczaiłam, że chodzi o Rolandę! Swoją drogą co to za imię. Opowiadanko choć krótkie to przemówiło do mnie swoją prostotą.

Praca F
Powinnam to skomentować z szacunku dla autora, ale nie potrafię. Always, ble. Nie no, nie potrafię ocenić tekstu kiedy występuję w nim Severus i Lily. Nie i koniec. Nie cierpię takich ficków.

Praca G
Praca ciekawa. Tylko nie oge sobie przypomnieć tej czarownicy. Albo to była ta nauczycielka na SUMach u Harry'ego, albo chodziło o tę osobę, którą Hagrid zastąpił na stanowisku nauczyciela ONMS. Później sobie sprawdzę.
Życie to ona miała trochę jak Harry i kiedy tak czytałam początek, liczyłam że ten fick będzie o Trelawney i że od matki nauczyła się pijaństwa, ale jednak nie. Tekst mógłby być rozdzielony akapitami, żeby łatwiej się czytało. Ogółnie jest w porządku, chociaż mnie nie porwało.

Praca H
A ja zawsze powtarzałam, żeby uczestnicy przed oddaniem pracy, wrzucali ją na HPneta i tu robili całą korektę. Wszystkie akapity, justowanie itp. Wtedy wiadomo jak to będzie wyglądać wrzucone na forum. Tutaj ciekawy tekst ale wygląda jak kupa. Zaciekawiłam się szczerze ( i dzięki Bogu nie napisałam pracy, bo była by trzecia o Sybilli x D) i ie mogłam doczekac się końca. Super, że autor ułożył takie wierszowane przepowiednie! Widać to osóbka zaznajomiona z poezją. Podoba mi się cały pomysł, podoba mi sie zakończenie, nie podobają mi się te wstawki "parę dni pozniej" no i ta kupa tekstu jest niefajna. Oczywiście tekst też mógłby być lepiej napisany, ale doceniam pomysł. Jest dobrze ;D

Praca I
Dziękuję! Ta praca jest niesamowita. Ktoś tu zabłysnął niezłym poczuciem humoru, lekkością i wspaniałym oddaniem charakteru Gilderya. Przez cały czas miałam uśmiech na twarzy. A finał tego ff jest tak niebanalny, że aż się zdziwiłam, że coś tak dobrego mogło tu trafić, hahah. Podobało mi się wszystko od początku do końca. Cieszę się, że to nie jest smutne opowiadanie... Chociaż nie, trochę jest! Gilderoy był już postacia tragiczną w wieku dziecięcym, to jest smutne, Jednak ta nazwa książki, haha. Co tu duzo pisać, chłopcy tacy już są! Brawo!



Ogólnie to myślę, że większość z Was chciał być oryginalny i wybierał nauczycieli mniejszego kalibru. Do tej pory pamiętam ficka o McGonagall na hawajach "ona, kokos i Hawaje" i wiem, że jednak lepiej czyta się o randomach. Jednak tutaj bywało różnie. Na podium chciałabym wsadzić cztery prace, jednak mogę tylko trzy i wiem, że wybór trzeciego miejsca to będzie dla mnie katorga, tak samo tragedią jest dla mnie wybrać, który Gilderoy był lepszy. Praca A sprawiła, że poczułam się dziwnie, nieprzyjemnie i nie chciałam jej doczytywać. Praca I pokazała, że można się jednocześnie uśmiechnąć ale i zastanowić nad tym jacy jesteśmy. Prace H i E mają w sobie coś przyciągającego i najchętniej postawiłabym je na jednym miejscu, ale nie mogę, co zrobić.

1. miejsce - Praca I
2. miejsce - Praca A
3. miejsce - praca H

Liczę na to, że pani Hooch też przejdzie, bo ten fanfick jest przeuroczy. Nie postawiłam tej pracy na trzecim miejscu, bo ja jednak wolę Sybillę! Wybacz Autorze!


P.S. Bardzo fajny pomysł z przedstawieniem organizatorów. Dzięki tym pytaniom możemy się troszkę o nich dowiedzieć, hahahaha. Piękne fotografie na kartach!

Głos jury

Będę na bieżąco edytować, bo nie wiem czy teraz uda mi się ogarnąć wszystkie prace

Praca A
Mam mieszane uczucia co do tej pracy. Wydaje mi się, że autor bądź autorka trochę na siłę starają się nas wzruszyć i wywołać jakieś emocje. W tym ff Lockharta nie lubię jeszcze bardziej niż do tej pory ale to nie wada ff. Emocje, nawet te negatywne, są zawsze mile widziane. Było mi mega smutno jednak nie rozumiem, jak w świecie magii można zrobić taki przekręt? Przecież ta super księga wpisuje dzieci magiczne do listy uczniów tuż po ich narodzeniu i nie tak łatwo byłoby zmienić nazwisko ucznia, jego życiorys itd. Baa, wydaje mi się to wręcz niemożliwe. I to właśnie najbardziej mi zaszwankował. Przecież MM na pewno ma rejestr magicznych dzieci, ich rodzin itd. Więc nie sposób od tak przywłaszczyć sobie dziecko.

Praca B
Brakuje mi tu tytułu. Poza tym praca jest niedopracowana. Brak wyraźnie oddzielonych akapitów, tekst niewyjustowany. O ZGROZO. Tak się nie robi. No i nauczycielka, której totalnie nie kojarzyłam no ale to akurat niekoniecznie wada.
Nie podoba mi się niekonsekwencja... np. "Nagle w ulicy pojawiła się piątka zbójców" a zaraz potem: "Oto stała przed dziesiątką zbójców". To w końcu ilu ich było?


PS. Czas też się zmieniał co chwilę a narracja do mnie nie przemówiła.

Praca C
Z jednej strony mi się podobało, z drugiej nie pasuje mi to trochę do Albusa. Jednak ja na razie jest to praca (z tych trzech dotychczasowych), która podoba mi się najbardziej. Jedynie zraził mnie fragment początkowy, gdzie Albus był taki na "nie" z góry dla zabaw z mugolami. Zawsze wolałam myśleć, że nie był uprzedzony od początku, a miał tą jazdę z "większym dobrem" dopiero po ataku na siostrę. No i po przyjaźni z G.

Praca D
Kolejna praca z okropnymi mugolami ja się dziwię, że nauczyciele Hog nie stawali tłumnie za Voldkiem, skoro tak w dzieciństwie byli traktowani. Szkoda, bo z S. liczyłam na coś z humorem, jajem, a nie kolejny dramat. To mnie trochę rozczarowało. Dobór postaci do gatunku mi nie podpasował.
Jednak praca napisana naprawdę ładnie, opisy super i bardzo smutno było czytać o tej scenie ze ślimakami.

Praca E
Podoba mi się w niej to, że tymi "złymi" nie byli tu znów mugole, a jacyś czarodzieje z sąsiedztwa
Praca przyjemna, taka obyczajówka. Podoba mi się, choć nie wiem czy postawię ją na podium (na razie do tych prac, które przeczytałam do tej pory, tak) bo mimo iż jest fajniutka to też czegoś mi zabrakło, ale nie wiem czego. Może odnajdę to coś w kolejnych pracach.

Praca F
Przykro mi ale nie. nie. nie. i jeszcze raz nie. Właśnie tego bałam się najbardziej jak ustalaliśmy wymagania. Że pojawi się praca o Severusie i Lily. Jestem ich anty fanką i po prostu to do mnie nie przemawia, szczególnie końcówka z "wtulaniem się w kurtkę". Niestety, jestem na nie dla tej pracy z przyczyn właśnie takich... nieobiektywnych ale cóż, nie będę udawała, że tematyka pracy jest dla mnie równie ważna co jej wykonanie.

Praca G
Kolejny dramat, ale tym razem raczej z happy endem, także nie jest źle. Ogólnie praca napisana ładnie, fajne opisy i raczej dość przyjemna w odbiorze. To co mi się podobało na tle innych prac, to to, że dziecko nie było wyśmiewane przez rówieśników.

Praca H
Mam mieszane uczucia. Pomysł jeden z lepszych ale wykonanie słabe. Praca bardzo, ale to bardzo chaotyczna, do tego za dużo dialogów, przez co momentami musiałam część fragmentów czytać dwa razy żeby je zrozumieć. Niestety wykonanie tej pracy mnie do siebie nie przekonało.

Praca I
Zdecydowanie mój faworyt praca z humorem, do tego napisała ładnie i (co ważniejsze) nie było tutaj kolejnego dramatu. Może metody wychowawcze matki GL nie są najlepsze, ale dzieciak miał w tym ff wesołe dzieciństwo.


I miejsce - zdecydowanie praca I <3

II miejsce - praca E (jednak jest podium)

III miejsce - praca G.

Mam nadzieję, że praca A też przejdzie. Bo mimo iż nielogiczność trochę mnie zraziła to jednak sama w sobie jest też fajna.

Ogólnie jestem trochę zawiedziona tym etapem. Większość poszła w dramaty, pewnie chcąc pograć na emocjach, jednak nikt nie wziął pod uwagę faktu, że inni zrobią to samo. Brakowało mi jakiegoś słodkiego ff, np o Pomonie piekącej ciasteczka z babcią, albo o Lupinie przed przemianą w wilkołaka. Liczę na to, że kolejny etap będzie bardziej podnoszący na duchu.

Zacznę od oceny każdej pracy po kolei, później podium i ogólne wrażenia.

PRACA A

Pewien mało rozgarnięty polityk powiedział kiedyś (mniej więcej), że nieważne jak się zaczyna, a ważne jak się kończy. Tutaj się to powiedzonko nie sprawdza niestety, bo w pierwszym akapicie błąd na błędzie błędem pogania. Miałam nadzieję, że w drugim będzie lepiej, ale niestety - znów masa powtórzeń. Dalej tak samo. Trudno w ogóle wczuć się w opowieść, jak ciągle natrafia się na powtarzające się słowa. Później jest trochę lepiej. Historia jest dziwna i dramatyczna, ale myślę, że o ile wybór Gilderoya nie jest super oryginalny, to kwestia ojca i panny Lockhart już dodaje opowieści charakteru. Plus, że wygląda to estetycznie.

PRACA B

Dobrze, że sobie narrator przypomniał w trakcie, o kim ma opowiadać. Ogólnie cały sposób prowadzenia narracji przypomina mi pisanie referatów na zaliczenie przedmiotu - autor szuka wielu wyszukanych słów, po czym ciągle używa tych samych i w sumie robi to trochę bez sensu. Nie przemawia to do mnie kompletnie. Myślałam, że może fabularnie tekst się wybije, ale niestety. Ja po prostu nie wiem, o czym to właściwie jest. Mimo tej dziwnej narracji, językowo lepiej niż poprzednik.

PRACA C

W sumie to poprawnie, jak to w dzienniku. Mam tylko wrażenie, że Albus był jednak o wiele mądrzejszym dzieckiem od innych i nie do końca pasuje mi jego styl wypowiedzi. Nie wiem do końca, jak ocenić ten tekst. Nie porwał, nie ma w tym zbyt wiele inwencji, bo wszystkie fakty, które opisuje Dumbledore znamy z książki. Poprawnie, ale szału nie ma.

PRACA D

Kolejny tekst o tym, że niektóre dzieci to mendy. Za krótko, za mało wprowadzenia, a za dużo dramatyzmu, który nie znalazł ujścia w słowach. Dorosła Sybilla lubiła sobie chlapnąć, więc może stąd poszukiwanie wytłumaczenia w trudnym dzieciństwie, no ale trafia to do mnie.

PRACA E

Plus za to, że to Rolanda, ale cały opis jakiś lichy. Nie wiem, zabrakło jakichś większych emocji, opowieści o tym, czym naprawdę dla Rolandy był quidditch i zasady. Żadne struny nie zostały poruszone.

PRACA F

Zbyt oczywiste. Wiadomo przecież, że jak Severus w wieku dziecięcym, to się pojawi temat jego nieszczęśliwego dzieciństwa i przyjaźni z Lily. Tylko, że nawet przy takim temacie można napisać coś, co uczyni historię ciekawszą. Bo my to wszystko już wiemy. Wiemy, że ojciec Severusa był okrutnym pijakiem, wiemy, że Severus przyjaźnił się z Lily, a Petunia ich szpiegowała. A w ff chyba chodzi o to, żeby dodać coś od siebie. Tu tego zabrakło.

PRACA G

Fajnie, że główną bohaterką jest nauczycielka, o której w książce zostało zaledwie wspomniane. Musiałam w sumie sprawdzić, co to za babka, bo nie kojarzyłam. Ale znowu pojawia się problem, że fabuła jest słaba. Nic zaskakującego, no po prostu dziecko kończy 11 lat, dostaje list z Hogwartu i ma porytą matkę. Nic nowego.

PRACA H

Podoba mi się w tej pracy to, że widać, że autora albo autorka włożyli w nią sporo pracy. Tekst nie jest odklepany, pomysł może nie jest wybitny, ale coś się przynajmniej dzieje. Nie wiem w sumie, czy sam proces przepowiadania miał wyjść dramatycznie, bo mnie rozbawił, ale przy całym tym dramatyzmie w reszcie prac, to duży plus. Końcówka już standardowo melodramatyczna, pewnie konstrukcje zdań trochę od czapy, ale ten tekst mnie już trochę ruszył.

PRACA I

Kolejny Lockhart, ale tutaj przynajmniej pojawił się jakiś humor. Nie jest to może Monty Python, ale nareszcie żadne dziecko nie jest prześladowane ani nie musi wpierdzielać ślimaków. No i sam pomysł na "genezę" tytułu książki Gilderoya jest całkiem w porządku. Sam bohater jest wiarygodny w tym, co robi, a to też istotne. Jestem sobie absolutnie w stanie wyobrazić, jak Lockhart coś takiego odwala.


I miejsce - praca I

Czytałam tę pracę przypadkiem jako pierwszą już wczoraj i bez tła innych tekstów wydawała mi się ledwie przeciętna. Natomiast po przeczytaniu reszty prac wyrosła na faworyta. Przede wszystkim dlatego, że w końcu nie było żadnych dramatów, a i tekst jest napisany całkiem przyzwoicie.

II miejsce - praca H

Za to, że widać w tym tekście pracę, że wyszło trochę śmiesznie a trochę dramatycznie, a nie jednostajnie. Napisane może nie wybitnie, ale całkiem nieźle mi się to czytało, więc myślę, że zasługuje na drugie miejsce.

III miejsce - praca C

Chyba z braku laku. Może też za to, że na tle innych prac wyróżniało się tym, że to jedyny pamiętnik. Nie wiem do końca w czym szukać pozytywów, ale coś mi podpowiada, że od tego autora możemy dostać coś ciekawego w kolejnym etapie, o ile się tam znajdzie. No i nie wiem, może dlatego, że lubię dzienniki. Chociaż niekoniecznie takie.


Ogólnie wrażenie jest dość marne. Nudy, nudy, nudy. A już to, że wszyscy postawili na jakieś dramatyczne sytuacje z dzieciństwa, to trochę kisnę. Lubię czytać dramaty, tyle w nich najważniejsze są emocje i pod tym względem, pisanie tego gatunku jest trudne. I myślę, że właśnie to zgubiło autorów. Bo wydaje się, że można sobie złożyć w głowie smutną historię i ona wygląda w sumie przekonująco, ale potem się okazuje, że "na papierze" to już tak super nie wygląda. Żadna z tych smutnych historii o smutnych dzieciach alkoholików i despotów nie została opisana jak należy. Tu trzeba grać na emocjach, no niestety. Przyznam, że zmęczyło mnie czytanie tych prac i to dość mocno. W poprzednich edycjach poziom był wyższy. Tutaj może większość prac była bardziej dopracowana, jeśli chodzi o jakieś literówki, ale fabularnie większość leży. W poprzednich latach zarzutem raczej było niechlujstwo, ale historie były ciekawsze.