Harry's Tale - Fan Fiction - Harry-Potter.net.pl - Magiczny Świat Harry'ego Pottera

O nie! Ta strona potrzebuje włączonej obsługi języka JavaScript!

Twoja przeglądarka nie obsługuje tego języka lub ma wyłączoną jego obsługę. Włącz wykonywanie kodu JavaScript w swojej przeglądarce internetowej, aby skorzystać ze wszystkich funkcji strony
lub skorzystaj z programu obsługującego język JavaScript, np. Mozilla Firefox, Apple Safari, Opera, Google Chrome lub Windows Internet Explorer w wersji wyższej niż 6.

Harry's Tale

Podstawowe informacje:

Autor:

Finnigan

Gatunek: Poezja

Ograniczenie wiekowe: b/o

Przeczytano 1896 razy.

Pierwsza z kilku części mojej wersji losów głównego bohatera. Dla odmiany będzie to wiersz biały.

Mroczna siła narastała z każdą chwilą, było ją widać i czuć.
Efekty które niosła ze sobą, były coraz bardziej przerażające.
Wiele osób uległo jej wpływom, przynosząc im śmierć nieubłaganą.
Raz po raz rozlegało się złowieszcze zaklęcie "Avada Kedavra"

Na miejsce tragicznie poległych, pojawiały się nowe posiłki.
Każdy był gotów poświęcić się w obronie słusznej sprawy.
Żadna ze stron nie zamierzała ułaskawiać pokonanych w walce.
Kto padł trafiony na ziemię, rozstawał się ze swoim życiem.

Kiedy obie strony zostały zdziesiątkowane, rozpoczęto nowy plan.
Poplecznicy Czarnego Pana eliminowali przeciwników pojedynczo.
Wielu potężnych czarodziejów pochłonęła ciemna peleryna śmierci.
A jednak ostateczna rozgrywka nie osiągnęła punktu kulminacyjnego.

Z ust pewnej osoby wypłynęły słowa, które odmieniły znacząco zmagania.
Przywódca mrocznej armii postanowił unicestwić nieoczekiwanego rywala.
Jednak stała się niesłychana rzecz, której on nie przewidział w porę.
Dzięki potężnej sile ofiarowanej dziecku, moc złego czarodzieja osłabła.

Wybranego chłopca ukryto z dala od mściwych rąk morderczej armii zła.
Żył w nieświadomości przez kilka lat, niczym niepokojony wśrod mugoli.
Wraz z nadejściem odpowiedniej pory, rozpoczął się nowy rozdział dla niego.
Zjawił się po niego posłaniec aby wskazać mu jego miejsce na kolejne lata.

Kiedy obaj rozpoczęli podróż po nowym, nieznanym dla chłopca świecie magii.
Młodzieniec wpatrywał się jak urzeczony we wszystko co widział dookoła.
Kiedy ujrzał to, co pozostało mu w spadku po rodzicach, był oszołomiony.
Pomyślał, że jest w stanie osiągnąć wiele, jeśli tylko mocno o to powalczy.

Będąc w drodze do jego nowego miejsca przeznaczenia, poznaje nowe osoby.
Z czasem okazują się jego najlepszymi przyjaciółmi, a także zajadłymi wrogami.

Komentarze

Ana_Black dnia 27.11.2014 18:51

Podoba mi się, choć to bardziej jest historyjka podzielona na zwrotki niż wiersz. W sumie to na początku niewiele jest z historii Harry'ego, bo dwie pierwsze zwrotki nie mają z nim nic wspólnego i równie dobrze można by było użyć jej w historii jakiegoś innego czarodzieja.

Kiedy obaj rozpoczęli podróż po nowym, nieznanym dla chłopca świecie magii.
Młodzieniec wpatrywał się jak urzeczony we wszystko co widział dookoła.

Po pierwszym wersie powinien być przecinek, nie kropka, bo razem z drugim tworzy to raczej jedno zdanie.

Finnigan dnia 27.11.2014 20:17

Ana, w sumie mógłbym tak zrobić i pewnie jakoś by to wyglądało, ale czasem napisałabyś, że to znów jakieś zdanie tasiemiec, więc podzieliłem to zdanie.

Cookie dnia 27.11.2014 20:27

Finni. nie jest źle. Ogólnie wolę bardziej regularne rymy ale ujdzie. Najbardziej spodobał mi się piąty akapit. Po prostu najlepiej jak dla mnie brzmi.
Wybitnego Ci nie dam, ponieważ to nie byłoby zgodne z moim małym czarnym serduszkiem, ale na Powyżej Oczekiwań z plusikiem. :3

fuerte dnia 27.11.2014 20:39

Mnie nie przekonuje ten tekst. Za mało głębi, emocji, po prostu czegoś więcej. Dla mnie wiersze białe zazwyczaj są naszpikowane emocjami, są niemal wstrząsające. Tutaj nie było nawet małego trzęsienia, po prostu przeczytałam i tyle. Dobrze więc, że to będzie cykl, bo może wtedy postarasz się bardziej oddać emocje, włożyć w tekst więcej serca. Na razie jest zbyt prosto, treść przechodzi bez echa, a jeśli się postarasz może wyjść naprawdę dobry wiersz.

Finnigan dnia 27.11.2014 21:23

Fuerte, taki miałem zamysł, że ta pierwsza część może byc uznana jako prolog, z pierwszymi nawiązaniami do głównej fabuły utworu, więc nie dziw się że początek nie zawiera wyraźnych emocji.

Ana_Black dnia 28.11.2014 11:53

Ana, w sumie mógłbym tak zrobić i pewnie jakoś by to wyglądało, ale czasem napisałabyś, że to znów jakieś zdanie tasiemiec, więc podzieliłem to zdanie.

Wtedy to byłoby zdanie złożone. Tasiemiec to by był, gdyby to było kilkuczęściowe zdanie.

Nieoryginalna dnia 28.11.2014 12:12

W sumie sama nie wiem, co myśleć o tym wierszu. Z jednej strony czyta się go dobrze, jest napisany bez zgrzytów i bez błędów, a z drugiej... Czy to w ogóle ma coś z wiersza? Mi się wydaję bardziej, że jest to historia zapisana w wersach. Są one długie, poza tym, jak piszesz, kilka wierszy będzie stanowiło jedną całość.

Cóż, jak na razie podchodzę do tego wiersza dość sceptycznie, ale czekam na kontynuację.

Angelina Johnson dnia 28.11.2014 15:48

Miałam problem z tym wierszem, ale głównie z tego powodu, że nie znam się dostatecznie dobrze na tej kategorii. Wiersze białe są okej, ale dla mnie tutaj nie ma poezji. Ja, czytając to, czułam po prostu prozę zapisaną w wersy i zwrotki. Oczywiście wiem czym jest wiersz biały, ale nawet biały powinien być poetycki, mieć coś wspólnego z poezją. A ja naprawdę widzę tutaj po prostu prozę. Trochę za mocno też widać tutaj Twoje starania, by to wszystko opisać tak tajemniczo, a wychodzi jednak... zupełnie inaczej. No ale, zobaczymy jak to pójdzie z kolejnym wierszem. Tylko oby to była rzeczywiście poezja!

Penelope dnia 28.11.2014 20:40

Jak dla mnie ten wiersz ma coś w sobie

Spodobała mi się Twoja historia, a raczej to w jaki sposób ją opisujesz.
Na Twoim miejscu zrobiłabym trochę inny podział wersów.
Czekam z niecierpliwością na kontynuację tego cyklu

dobrosia1 dnia 29.11.2014 11:33

Stwierdzam, że chyba nie lubię białych wierszy. Nie wiem jak z innymi, ale to dla mnie totalnie nie jest wiersz, nawet brak jakiegokolwiek powiązania z poezją. Sam tekst nie jest zły, wręcz dobry, ale nie pasuje zbytnio do żadnej kategorii. Ot, nabazgrana historyjka. Ani to drabble, miniaturka też nie.
Czuć również taką tajemniczość, mam nadzieję, że kolejne będą trochę lepsze. No chyba, że ja już kompletnie nie rozróżniam, co jest poezją.

EmilyWright dnia 01.01.2015 19:27

Jakoś do mnie nie docierają białe wiersze, ale ty napisałeś go fajnie, ciekawie, co nie zmienia faktu, że nie za bardzo to do mnie trafia. Cóż.

Katherine_Pierce dnia 04.03.2015 08:40

Wiersz ma coś w sobie, ale jakoś... nie przepadam za tego typu poezją

wolę jak są rymy

I też brakuje mi trochę jakieś głębi, takie to z lekka puste. Z drugiej strony naprawdę fajnie to napisałeś i czyta się lekko. Więc raczej na plus.

ania potter dnia 01.07.2015 10:22

Ja jednak wolę jak wiersz ma rytm i rymy. Nie lubię wierszy białych, ale tego nie będę wytykać autorowi tekstu, bo to zwyczajnie nie jego wina. Ale za to ten wiersz jest ciekawy, mimo tego ze niema rymów.. Czyta się go lekko... Ty, Finnigan masz naprawdę talent do pisania wierszy.

Wioletta dnia 04.08.2016 20:34

nie jestem jakoś szczególnie w wierszach obeznana, ale dla mnie ten wiersz miał niewiele z poezją związanego. taka sobie historyjka, napisana w formie stylistycznej wiersza i tak to widzę. to nie jest mój typ. wolę rymy.

Dodaj komentarz

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Oceny

Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą oceniać zawartość strony
Zaloguj się lub zarejestruj, żeby móc zagłosować.