Sam - Fan Fiction - Harry-Potter.net.pl - Magiczny Świat Harry'ego Pottera

O nie! Ta strona potrzebuje włączonej obsługi języka JavaScript!

Twoja przeglądarka nie obsługuje tego języka lub ma wyłączoną jego obsługę. Włącz wykonywanie kodu JavaScript w swojej przeglądarce internetowej, aby skorzystać ze wszystkich funkcji strony
lub skorzystaj z programu obsługującego język JavaScript, np. Mozilla Firefox, Apple Safari, Opera, Google Chrome lub Windows Internet Explorer w wersji wyższej niż 6.

Sam

Podstawowe informacje:

Autor:

Wilena Romus

Gatunek: Poezja

Ograniczenie wiekowe: b/o

Przeczytano 2092 razy.

***

Dostrzegłem rozwiązanie... lecz było już za późno.
Zapomniałem o łączącej nas więzi
I roztrzaskałem straconą nadzieję.
Wpatrywałem się w nią... lecz na próżno.

Zniknąłeś tak nagle za łukiem z kamienia,
Więc czemu równie nagle nie możesz się pojawić?
Czemu nie chcesz do żywych powrócić?
Chociażby pod postacią cienia?

Kto jeszcze stanie między mną a różdżkami?
Oni... Teraz Ty... Kogo jeszcze w to wciągnę?
Ilu jeszcze zginie za moje marne życie?
Iloma je jeszcze opłacę ofiarami?

Choć wszystko było złe, dążyło do lepszego,
Lecz Ty odszedłeś wraz z resztką nadziei.
Zostawiłeś mnie z przyjaciółmi,
Ale jednak... samego...

Komentarze

Zireael dnia 20.05.2015 15:46

Syriusz ;-;
No i brawo! Przez ciebie będę smutna do końca dnia ;-;
Wiersz jest super. Strasznie mi się podoba temat śmierci w poezji i dlatego ten też trafia na pułkę najlepszych! Nadal czekam na jak najwiecej! Powodzenia

Shanti Black dnia 20.05.2015 17:16

aż mi łezka w oku stanęła, nienawidzę Rowling za zabicie Syriusza

Wiersz jest dobry, nic mi nie zazgrzytało, a to bardzo dobrze. Strasznie dużo utworów o śmierci i tęsknocie, ale o tym się pisze najlepiej, także wybaczam banalną tematykę

RazowaPanda dnia 20.05.2015 18:14

Nie masz pojęcia jak bardzo spodobała mi się ostatnia strofa. Szczególnie:
"Zostawiłeś mnie z przyjaciółmi,
Ale jednak... samego...".
To takie prawdziwe. Niesamowicie prawdziwe.

Bardzo dobry wiersz, brawo. Tylko w drugiej strofie coś mi zgrzytało, ale to Ci daruję, bo cała reszta zwyczajnie nadrabia.

_raven_ dnia 20.05.2015 22:51

Generalnie wiersz ładny, bardzo ładny, ale przypomniał mi o w**wie na Rowling i na Pottera

Syriusz

Tekst wydaje mi się nierealny, bo przez całą sagę nie dostrzegłam w Harrym momentu takiej refleksji, jaką tu przedstawiłaś. Po śmierci Syriusza była w nim tylko wściekłość - na Bellatrix, Albusa, Severusa. Wszyscy byli winni, tylko nie cudowny Harry. Tutaj widzimy postać nieco bardziej dojrzałą, świadomą błędów, jakie popełnia. No, ale jest też nutka potterowskiego egoizmu - chęć zobaczenia Syriusza powracającego jako duch. Całość na plus, zmusza do myślenia.

ania potter dnia 22.05.2015 13:45

Najbardziej żałuję jego. Zginął i już nigdy nie powróci na świat chociaż pod postacią ducha czy cienia. bardzo dobrze rozumiem Harry'ego, też bym tak zareagowała. A wiersz mi się bardzo podoba. A najbardziej ostatnia strofa. Taka... prawdziwa.

Nessa Laime dnia 24.05.2015 01:36

Zawsze było mi żal śmierci Syriusza, zapewne jak większości osób. Harry miał strasznie ciężkie życie - został sierotą, mieszkał u okropnych ludzi, praktycznie był zmuszony do całej swojej "sławy", a śmierć ojca chrzestnego, którego znał zaledwie dwa lata musiała być dla niego straszna.
Wykonanie bardzo dobre, raczej nic mi nie zgrzytało, daję W.

Katherine_Pierce dnia 24.05.2015 09:09

Rozwaliłaś mnie emocjonalnie. Do dzisiaj nie wybaczylam JKR tej śmierci mimo iż od czasu jak czytałam po raz pierwszy to minęło już dużo czasu. Wiersz piękny, smutny a czyta się go lekko bez żadnych zgrzytów.

emkak1 dnia 13.06.2015 20:56

Piękne :'

... Aż mi łezka poleciała. Nic mi w wierszu nie zazgrzytało, fajnie się go czytało. Oby tak dalej

monciakund dnia 21.06.2015 09:52

To ja niestety nie zgodzę się z poprzednikami, bo mi ten wiersz się nie podoba

Tematykę sobie wybrałaś ciężką, a do tego dziwny układ rymów. Czytając dwa środkowe wersy w każdej z zwrotek byłam wytrącana z rytmu

Ps: Czy tylko ja nie płaczę po Syriuszu?

EmilyWright dnia 21.06.2015 14:20

Rzadko kiedy spotykam się z takim układem rymów i nie do końca mi on pasuje. Bo to chyba jest okalający, tak? Czy właśnie się zbłaźniłam przez swoją nieznajomość poezji?

Sama tematyka jest spoko, chociaż ja po Syriuszu jakoś nie płakałam, bo czytałam o postaciach, na których mi bardziej zależało i wtedy po prostu nie wytrzymywałam. A Syriusz był mi już bardziej obojętny.

Jednak myślę, że bardzo dobrze oddałaś ten żal po stracie jedynego czarodziejskiego krewnego, jaki mu został, a ostatni wers jest genialny i świetnie podsumowuje całość. Także całość raczej na plus.

Hermiona Jean Granger dnia 10.07.2015 17:15

Prawie się popłakałam

Jak ty to robisz, Wilena? Kocham twoje wiersze <3 Wszystko jest takie... spójne. Prawdziwe. Pisz, pisz więcej, błagam cię ^^

Sam Quest dnia 07.01.2016 10:02

Hmm... Ciężko mi ocenić ten wiersz jednoznacznie. Z jednej strony widzę świetny pomysł i dużo Twoich umiejętności, z drugiej jest kilka niedociągnięć. Szczególnie mnie razi ten fragment:

Zniknąłeś tak nagle za łukiem z kamienia,
Więc czemu równie nagle nie możesz się pojawić?
Czemu nie chcesz do żywych powrócić?
Chociażby pod postacią cienia?

Ten drugi wers kompletnie wybija z rytmu, moim zdaniem tam jest czegos za dużo.

Ale nie chce mi się więcej tego wiersza hejcić, bo tutaj pojawiło się u mnie coś co rzadko mi się przy wierszach zdarza. Emocje wzięły górę nad techniką.
Bo ten wiersz jest bardzo emocjonalny, ból i cierpienie Harry'ego po stracie Syriusza aż kipi z tego utworu. Dobrze pokazałaś to rozgoryczenie Harry'ego, związane z tym że inni oddają za niego życie.

Szczególnie ostatnia strofa

Choć wszystko było złe, dążyło do lepszego,
Lecz Ty odszedłeś wraz z resztką nadziei.
Zostawiłeś mnie z przyjaciółmi,
Ale jednak... samego...

mi się podoba. Pokazuje nam, jak bardzo Harry'emu brakowało rodziny. Bije z tego pewien smutek.
Mi się bardzo podoba w tym wierszu właśnie ta emocjonalność. Bo to jednak jest bardzo ważne by czytelnik odczuwał jakieś emocje przy czytaniu wiersza

Erudieth dnia 23.04.2016 13:00

Mam wrażenie, że pod względem technicznym ten wiersz zdecydowanie nie należy do Twoich najlepszych. Źle napisany nie jest, ale technika nie jest jego najmocniejszą stroną. Czasem mi coś nie grało, zdarzały się zgrzyty w rymach, rytmie. Z drugiej strony jednak mamy dość oryginalną tematykę, która od razu mi się spodobała, bo niby to takie melancholijne, a jednak nie do końca. Poza tym podoba mi się Harry twierdzący, że jego życie jest marne - w całej serii zawsze wkurzała mnie ta jego lekka zarozumiałość, zawyżone poczucie własnej wartości i to, jak ciężko było mu się przyznać do błędu. Stworzyłaś tu jakby lepszego Harry'ego, haha.
Generalnie wiersz jak najbardziej na plus, chociaż czytałam Twoje lepsze utwory.

Only Dream dnia 24.04.2016 20:47

Ja już chyba nie myślę, bo dopiero z komentarzy dowiedziałam się, że chodzi o Syriusza

Naprawdę ze mną kiepsko...
Wiersz fajny, ale jakoś niezbyt do mnie przemawia. Nie mogłam się w niego wczuć. Może przez jakiś taki brak rymów, lub nie mogłam znaleźć rytmu. Podzielam też uczucia innych - śmierć Syriusza to na serio dobijające wydarzenie.
Fajnie ujęłaś myśli Pottera. Aż się wyczuwa to jego rozbicie emocjonalne i żal. Fajnie ci wychodzą takie przemyślenia.

Wioletta dnia 04.08.2016 22:25

powiem tak, nie byłam nigdy jakąś straszną fanką Syriusza, ale jego śmierć była lekko bezsensowna i szybka. został dany i tak szybko zabrany. bardzo emocjonujący jest wiersz. naprawdę. strata Syriusza jest czymś strasznym.

Dodaj komentarz

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Oceny

Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą oceniać zawartość strony
Zaloguj się lub zarejestruj, żeby móc zagłosować.