Dzień absolutnie doskonały - Fan Fiction - Harry-Potter.net.pl

O nie! Ta strona potrzebuje włączonej obsługi języka JavaScript!

Twoja przeglądarka nie obsługuje tego języka lub ma wyłączoną jego obsługę. Włącz wykonywanie kodu JavaScript w swojej przeglądarce internetowej, aby skorzystać ze wszystkich funkcji strony
lub skorzystaj z programu obsługującego język JavaScript, np. Mozilla Firefox, Apple Safari, Opera, Google Chrome lub Windows Internet Explorer w wersji wyższej niż 6.

Dzień absolutnie doskonały

Podstawowe informacje:

Autor:

Anciol

Gatunek: Poezja

Ograniczenie wiekowe: b/o

Przeczytano 1985 razy.

Tematem wiersza jest Gilderoy Lockhart i jeden z jego głupich pomysłów.

Poprawiając swą fryzurę,
Podwijając rękaw szaty,
Wkroczył dumnie na śniadanie,
Licząc na głośne wiwaty.

Rady był ze swojego dzieła
(Bo mu wyszło znakomicie)
Dużo różu, stos błyskotek,
Dźwięki harf i serca bicie.

Stanął dumnie się prostując,
Obserwował uczniów minki,
I ogłosił śpiewnym tonem:
Witajcie nam w WALENTYNKI!

Ze zdziwieniem zauważył,
Sztuczne uśmiechy Ślizgonów.
Liczył przecież na poparcie,
Uczniów wszystkich szkolnych Domów!

Puchonów stoicki spokój,
Wcale go nie uradował.
Jeden chłopiec z czwartej klasy,
Chyba serio wymiotował!

Jakieś Krukonki z niesmakiem,
Z włosów wyjęły konfetti.
Lecz on ma asa w rękawie!
Jeszcze im ten dzień uświetni!

Kiedy klasnął szybko w dłonie,
Jego słodkie kupidyny,
Wleciały do Wielkiej Sali,
powodując... chwila... kpiny?

Co jest z tymi Gryfonami!
To przeszło ludzkie pojęcie!
Mogliby choć raz do roku,
Młodszych uczniów mieć na względzie!

Lecz czy warto się przejmować?
Przecież to są tylko dzieci...
Nie widzą błysku geniuszu,
A on dziś jak gwiazda świeci!

Komentarze

Angelina Johnson dnia 31.01.2014 13:13

Tak podejrzewałam, że to Twój wiersz ;>
Jejku, już aż nie powinnam się tak zachwycać Twoimi wierszami, bo nam tu za bardzo urośniesz, Poetko. Ale jednak trzeba przyznać, że wiersz jest cudny i trzyma poziom tego ostatniego, pięknego wiersza o lustrze. Idealnie oddałaś charakter Lockharta, który, biedak, nie rozumie, czemu nikt nie docenia jego wspaniałych, różowych pomysłów ;D
Podoba mi się ilość strof, dużo osób pisze ich maksymalnie pięć i często mam niedosyt. Tutaj tak nie mam.
No i cóż mam jeszcze napisać - czekam na kolejny wiersz ;> z niecierpliwością

Christina dnia 31.01.2014 15:26

Nie lubię poezji... bo sama nie umiem pisać ^^
A już tak na poważnie, to wiersz wyszedł Ci znakomicie. Bardzo fajnie się go czytało, tak lekko.
Mogłaś poczekać trochę z publikacją, może byłby jakiś konkurs na Walentynki... kto wie.

Jeden chłopiec z czwartej klasy,
Chyba serio wymiotował!

mój ulubiony fragment ^^
Świetnie przedstawiłaś Lokharta i emocje uczniów.

Anciol dnia 31.01.2014 17:57

Mam nadzieję, że coś będzie

Chętnie jeszcze wtedy stworze kolejny ;D Ang ze zwrotkami zawsze jest na dwoje babka wróżyła. Raz nie jesteś w stanie przejść przez utwór bo tak się ciągnie, a raz własnie zaczniesz to już koniec

Fajnie, że tym razem trafiłam

Malwkaaa dnia 31.01.2014 17:58

Anciol, podziel się swoją tajemną wiedzą o pisaniu wierszy, bo chcę się w końcu dowiedzieć jak one powstają. *.* Czemu one Ci wychodzą zawsze perfekcyjnie? Za dobrze piszesz. :<
Nie przyćmij mnie

Bez kitu: świetne. Fajny temat sobie wybrałaś. Lockhart: organizator Walentynek

Anciol dnia 31.01.2014 23:28

hahahaha boże jaka jesteś milutka ;* jak chcesz to napisz sowę, dam Ci kilka tajemnych sekretów moich i udoskonalisz swoje i tak bardzo dobre wiersze!

Lossiril dnia 01.02.2014 17:07

Jezzzzu, jak ja ci zazdroszczę talentu, Ann

Zachowałaś atmosferę świata Rowling, co jest naprawdę trudne, a chyba już szczególnie przy pisaniu wierszy. Podczas czytania nie miałam problemów z wyobrażeniem sobie tej całej sytuacji, przedstawiłaś to naprawdę magicznie (:

Penelope dnia 04.02.2014 12:03

No wiersz jak zawsze suuuuuuuuuper

Normalnie stajesz się moim ulubionym autorem wierszy (Tuwima jeszcze nie przegoniłaś

) Co do tych tajemnych sekretów, ze mną też się podzielisz? Proszee

Upadly Aniol dnia 06.04.2014 22:39

Anciol ma tyle wierszy na 'koncie', że nie sposób ich oceniać jednakowo. A bynajmniej ja nie potrafię. Uważam jednak, że ten do tych najlepszych po prostu nie należy. A już przy wierszu Hogsmeade zwyczajnie się nie umywa. No takie moje zdanie. Walentynki + Lockhart + wiersz = średnia jakość.

monciakund dnia 16.08.2014 17:22

Rady był ze swojego dzieła
(Bo mu wyszło znakomicie)

Ta skromność

Wiersz świetny, istne cudo. W pełni oddaje nietypowy charakter Gilderoy'a. Piękne opisy tylko dodają lekkości i dopracowania twojemu dziełu. Brawo.

Katherine_Pierce dnia 20.03.2015 07:30

Hahaha

genialny ten wiersz. Naprawdę bardzo mi się podoba. Rymy dokładne, niewymuszone, do tego z taką nutką humoru. No po prostu perełka. Braaaawo

Only Dream dnia 15.11.2015 20:36

Nawet bez przeczytania opisu podejrzewałam,że chodzi tu o Gilderoy'a.
Wierszyk całkiem fajny. Szybko się go czyta, można się uśmiechnąć, lekko poprawi humor. Najbardziej podobają mi się opisy reakcji uczniów różnych Domów

Kluski najlepsze

Błędów też nie zauważyłam, więc nie ma się do czego czepiać

Inga Clinton dnia 15.11.2015 23:42

Trolololo!!!:fall: haq haq haq

Rozbrajasz

Tak samo jak Ang, chyba już nie powinnam tak cię chwalić, ale trudno jest się oprzeć. Masz taką łatwość pisania wierszy, że jak jeszcze trochę podrośniesz, to chętnie kupię książkę z twoimi wierszami. Rekst jest bezbłędny i jak zwykle poprawił mi humor. Często ostatno mówię, że trudno wywołać u mnie jakiekolwiek emocje, tak ty tutaj wywołałaś u mnie lekki uśmiech na twarzy. To jest już sukces! Brawo!

Wioletta dnia 31.07.2016 00:27

tyle się Twoich wierszy naczytałam, że tylko spojrze na fragment i wiem, ze jest Twój. masz swoj specyficzny styl. całkiem przyjemny był ten wierszyk, szybko się go czytało, nie było źle.

batalion_88 dnia 09.03.2017 02:57

Ku mojemu ogromnemu zdziwieniu mi też bardzo się podoba (nie sugerować się poprzednim komentarzem, bo jest zły) ;p Rymy co prawda mogłyby być odrobinę
bardziej wyszukane a nawet prostsze, ale całość jest w porządku. Uważam też, że tytuł każdego miłośnika poezji
może nieco zbić z pantałyku. Bardzo dobrze.

Talia Filtch dnia 08.07.2017 16:13

Naprawdę kawał dobrej roboty

Wiersz ciekawy i zabawny, ukazuje fantastycznie wyolbrzymione ego Lockharta, a reakcje uczniów również genialne

Jedyne, co trochę mi przeszkadzało w odbiorze, to rytm sylab, gdyż akcenty przypadały w nienaturalny trochę sposób, co niszczyło czar słów, jednak ogólnie świetny utwór

Trzymaj tak dalej, Poetko i się nie poddawaj! Życzę wielu sukcesów pisarskich

Dodaj komentarz

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Oceny

Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą oceniać zawartość strony
Zaloguj się lub zarejestruj, żeby móc zagłosować.