Gdy różdżka umiera - Fan Fiction - Harry-Potter.net.pl

O nie! Ta strona potrzebuje włączonej obsługi języka JavaScript!

Twoja przeglądarka nie obsługuje tego języka lub ma wyłączoną jego obsługę. Włącz wykonywanie kodu JavaScript w swojej przeglądarce internetowej, aby skorzystać ze wszystkich funkcji strony
lub skorzystaj z programu obsługującego język JavaScript, np. Mozilla Firefox, Apple Safari, Opera, Google Chrome lub Windows Internet Explorer w wersji wyższej niż 6.

Gdy różdżka umiera

Podstawowe informacje:

Autor:

Talia Filtch

Gatunek: Poezja

Ograniczenie wiekowe: b/o

Przeczytano 1911 razy.

Tytuł mówi sam za siebie...

Smutno patrzeć na czarodzieja
Tak potężnego kiedyś
Tak słabego teraz
Uczucia słabością?

Kończy się życie
Ktoś umiera
Nie czarodziej
To odchodzi przyjaciółka

Wierna dawniej
Dumna przy boku czarodzieja
Ostatnią bitwę stoczyła
W ciszy umiera

Trafiona
Krwawi okropnie
Czarodziej ją tuli
Nic zrobić nie może

Złamanie otwarte
Lecz bólu nie czuje
Kochanie, szepcze czarodziej
Nie odchodź, chlipie

Tak piękna
Choć drewno pospolite
Tak silna
Choć giętka nad wyraz

Tyle razem przeszli
Spotkali się u Olivandera
Miłość od pierwszego wejrzenia
Tak szybko to minęło

Czemu to robisz?
Czemu odchodzisz, moja miła?
Czemu to robisz?
Czemu płaczesz nade mną?

Pytania bez odpowiedzi
Za mało czasu
On płacze bez potrzeby
Ona bezsensownie ginie

Dlaczego? Dlaczego teraz?
Dlaczego w ogóle odchodzisz?
Proszę, nie... Proszę, zaczekaj
Ona nie czeka i odchodzi

Zostaje sam czarodziej
Z gałązką wątłą w ręku
Odeszła odeszła odeszła
Echo rani go niezmiernie

Tyle przygód wspólnych razem
Tyle śmiechu i cierpienia
Tyle zwycięstw prób porażek
Tyle czasu zbyt mało czasu

Bezbronny wstaje
Już nie ma oparcia
Nie ma nawet broni
Po co się bronić? myśli

Morderca
Jego oczy tak szydercze
Jego uśmiech tak podły
Morderca czeka

Czarodziej wie co się stanie
Wie i nie chce nic zmieniać
Po co żyć gdy ukochana...
Po co żyć- i on umiera

Leżą obok siebie
Zaklęci śpią głęboko
Na zawsze już razem
Czarodziej i jego Różdżka
Różdżka i jej Czarodziej...

Komentarze

gordian119 dnia 22.07.2017 12:53

No i znowu przypada mi napisanie pierwszego komentarza

Mi się ten wiersz bardzo podobał, znowu widać w tym ogromny kunszt, ale za to Cię już nachwaliłem co nie miara. Ale poza tym, bardzo ciekawy problem- różdżka jako przyjaciel czarodzieja, żywa istota... Ciekawe

Na ogół powstrzymuję się od oceniania wierszy, ale temu dam Wybitny

Klaudia Lind dnia 22.07.2017 22:33

Jest to smutny, wręcz przygnębiający wiersz. Wyobrażam sobie, jak łatwo i mocno można się przywiązać do różdżki. Jej strata, czy zniszczenie są ogromnym bólem dla właściciela i uważam, że bardzo dobrze to oddałaś w tym wierszu

Podoba mi się, że rymy są niewymuszone i nie zawsze, to fajnie urozmaica utwór

BumSzakalaka dnia 24.07.2017 14:09

Woow, jaki klimat się pojawił. Taki smuteczek i powaga. Idealnie. Brakowało mi tylko znaków interpunkcyjnych, które jakoś by wypowiadane słowa porządkowały. Nie mniej jednak nie są one aż tak konieczne. I bardziej by mi pasowało, gdyby wiersz był po całości biały, aniżeli gdzieniegdzie pojawiały się rymy. W każdym razie Wybitny.

batalion_88 dnia 24.07.2017 20:07

Może i przygnębiający, ale ja też dziś jestem jakiś przygnębiony (i nie o veto prezydenckie chodzi, coby sobie ktoś zaraz nie dopowiedział). Dlatego dla mnie strzał w dziesiątkę <; Czytało się przyjemnie, zaciekawił mnie, ale najbardziej chyba sam tytuł. No i nie wiem czy lepiej by było, gdyby był w całości biały. Ja jestem na tak, choć na poezji się jakoś niespecjalnie znam...

Penelope dnia 06.08.2017 19:50

Temat wybrałaś zacny, ale mi szczerze powoedziawszy nie przypadł raczej do gustu. Masz sporo powtórzeń i często gubisz rytm. Tu rym jest tam go nie ma. Ładnie oddane uczucia, ale to niestety nie wystarcza.

Aneta02 dnia 30.04.2018 18:14

Ten wiersz wywołał we mnie wiele emocji, ale tą dominującą ewidentnie jest żal i smutek. Mogłam niemal poczuć to samo, co czarodziej, czyli oszałamiające przygnębienie

Mnie, tak samo jak i poprzednikom, bardziej przypadłby do gustu wiersz biały. Nie mam żadnych zastrzeżeń do wplatania rymów w losowe części, gdyż sama nie raz napisałam taki wiersz, ale co.do zastosowania ich tutaj mam mieszane uczucia.

Dwa ostatnie wersy dają do myślenia. To czarodziej wybiera rożdżkę czy całkowicie na odwrót? Moim zdaniem to różdżka wybiera swojego pana i nakierowuje go, by się spotkali. No cóż, wiedza o różdżkach jest umiejętnością pełną zagadek i tajemnic

Dodaj komentarz

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Oceny

Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą oceniać zawartość strony
Zaloguj się lub zarejestruj, żeby móc zagłosować.

Wybitny!	100%	[3 głosy]
Powyżej oczekiwań	0%	[0 głosów]
Zadowalający	0%	[0 głosów]
Nędzny	0%	[0 głosów]
Okropny	0%	[0 głosów]

Logowanie

Nie masz jeszcze konta?
Zarejestruj się

Nie możesz się zalogować?
Poproś o nowe hasło

Facebook

Shoutbox

Musisz się zalogować aby wysłać wiadomość.

monciakund [off]

halo, regulamin!
01.04.2023 21:52

Byłam z koleżanką na spacerze na kopcu kraka i potem wracałyśmy przez Kazimierz na rynek na piechotę. I do siebie też bym dalej szła, ale jednak ten deszcz to przesada

monciakund [off]

halo, regulamin!
01.04.2023 21:51

No właśnie było ładnie, ale teraz pada. A autobusy oczywiście jeżdżą rzadko, bo sobota i wieczór

Anastazja Schubert [on]

Pracownik departamentu
01.04.2023 21:46

Wioletta, dużo masz powtórek?
monciakund, teraz znowu pada? Wyszłam dziś do sklepu i zlało mnie w drodze do domu, ale zdawało mi się, że wieczorem było ładnie.

monciakund [off]