Wolność - Fan Fiction - Harry-Potter.net.pl - Magiczny Świat Harry'ego Pottera

O nie! Ta strona potrzebuje włączonej obsługi języka JavaScript!

Twoja przeglądarka nie obsługuje tego języka lub ma wyłączoną jego obsługę. Włącz wykonywanie kodu JavaScript w swojej przeglądarce internetowej, aby skorzystać ze wszystkich funkcji strony
lub skorzystaj z programu obsługującego język JavaScript, np. Mozilla Firefox, Apple Safari, Opera, Google Chrome lub Windows Internet Explorer w wersji wyższej niż 6.

Wolność

Podstawowe informacje:

Autor:

claimbro

Gatunek: Poezja

Ograniczenie wiekowe: b/o

Przeczytano 1928 razy.

Krótka refleksja Harryego Pottera po skończonej wojnie.

Bohaterowie: Harry Potter.

Wolność!
Nocne mary, co bezlitośnie nawiedzają spokojny sen.
Każdy sen. Każdą noc.
Wolność!
Twarze przyjaciół wykrzywione agonicznym bólem.
Już nigdy ich nie spotkam.
Wolność!
A potykam się o ruiny.

Ja jestem ruiną.
Ruiną serca, uczuć, młodości.

Młodość.
Cóż to jest, młodość?
Urodziłem się starcem.

Ocaleni!
A łzy tęsknoty próbujemy zakryć płachtą uśmiechu.

Wybór.
Ja go nie miałem.

Sumienie…
Ach, Sumienie, kiedy zrobiło się tak głośne?
To nie moja wina…
To nie ja to zacząłem…
Dlaczego szepczę?

To właśnie nowy rozdział niekończącej się gry.
Czy kiedyś będzie lepiej?
Obietnica,
Że po wszystkim będzie lepiej.
Obietnica,
Że będziemy wolni.

Czy czujesz się wolny?

Komentarze

ulka_black_potter dnia 06.09.2018 21:09

Haha, wiem że ten wiersz jest bardzo wzniosły, ale wyobraziłam sobie Harryego, w taki sposób:
oi65.tinypic.com/14b101d.jpg

Ten wiersz wzbudził we mnie pozytywne emocje, o czym mówi już sam fakt, że zachciało mi się coś narysować i wrzucić na tiny

Bardzo dawno nie czytałam ficków, ale cięsze się, że rozpoczełam ponowne czytanie takim akcentem, dzięki!

Sarahis dnia 06.09.2018 22:50

Wolność, kocham i rozumiem

No ja przyznam szczerze, że jak zazwyczaj nie lubię tej dziecinnej hpnetowej poezji, to tym razem jestem mile zaskoczona. W końcu jakaś ciekawa forma, w końcu bez tandetnych rymów częstochowskich, w końcu naturalny talent, w końcu emoooocje!

Młodość.
Cóż to jest, młodość?
Urodziłem się starcem.

Uwielbiam ten fragment. Ostatnio po obejrzeniu pierwszych części HP myślałam o tym, że Harry tak łagodnie do wszystkiego podchodził, tak dojrzale. Nigdy nie panikował, nigdy nie okazywał strachu (a przynajmniej tak to zostało przedstawione). Tak jakby te liczne bolesne doświadczenia z dzieciństwa były już jakby kilkoma życiami dla niego. Podoba mi się i śmiem twierdzić, że chyba jesteś najlepszym naszym poetą. Daję W i czekam na więcej prac.

Alette dnia 07.09.2018 09:17

Ja przepraszam, ale popełniłam wielki błąd i przed przeczytaniem wiersza zobaczyłam komentarz ulki i teraz mam przed oczami jej rysunek i zdycham

Widać, że znasz się na rzeczy i bardzo ładnie dodałeś emocje postaci, poszczególne elementy jego życia. Szczególnie podoba mi się końcówka, to pytanie bez odpowiedzi. Dla mnie Harry nigdy nie zazna spokoju. Po tych wszystkich przejściach z pewnością coś mu będzie ciążyło do końca.

Jeszcze tylko - Sara, ale hpnetowe rymowanki to ty szanuj

Sam Quest dnia 28.12.2020 20:12

Zabieram bombkę!

Kurczę, jaki fajny wiersz mnie ominął

Tak jak Sara uważam, że ten fragment o młodości jest najlepszy. Lubię lekkie i przyjemne rymowanki, ale jednak te wiersze bez rymów, ale zachowujące rytm i takt zawsze skradają moje serduszko!