Wspomnienie o Tomie - Fan Fiction - Harry-Potter.net.pl

O nie! Ta strona potrzebuje włączonej obsługi języka JavaScript!

Twoja przeglądarka nie obsługuje tego języka lub ma wyłączoną jego obsługę. Włącz wykonywanie kodu JavaScript w swojej przeglądarce internetowej, aby skorzystać ze wszystkich funkcji strony
lub skorzystaj z programu obsługującego język JavaScript, np. Mozilla Firefox, Apple Safari, Opera, Google Chrome lub Windows Internet Explorer w wersji wyższej niż 6.

Wspomnienie o Tomie

Podstawowe informacje:

Autor:

Finnigan

Gatunek: Poezja

Ograniczenie wiekowe: b/o

Przeczytano 1849 razy.

Trochę opisów o samym Voldemorcie

W głębi swej duszy złe cienie skrywa,
nieprzenikniony w swym mrocznym świecie.
Choć młodym będąc, jeszcze jest nieznany,
jego zamysły wkrótce twarz ukażą.

Własne talenty przed światem chowa,
a czarna sztuka nie jest mu obca.
Teraz młodzieńcem jest, lecz w przyszłości,
będą odkryte zamiary chłopca.

Z dziwnych pobudek strach wywołuje,
budząc potwora, co żniwo zbiera.
W swoim mniemaniu, słusznie uczynił,
licząc na chwałę bohatera.

Niecny plan w głowie jego się tworzy,
podrzeć swą duszę na strzępów kilka.
Aby przypadkiem nikt ich nie odnalazł,
w ukryte miejsca powinien je włożyć.

Zło wszechobecne, władzę w nim przejmuje,
które ofiary liczne pociąga za sobą.
On niezrażony, armię śmierci tworzy
złożoną z ludzi z obcą im trwogą.

Wtem wojna faktem, bezwzględnym się stała,
która ciał ludzkich wiele pozbiera.
On pyszniąc się w chwale, niespiesznie, pomału,
przez swą nieuwagę spada z piedestału.

Trochę mu zajmuje powrót do świetności,
teraz w jego sercu żądza zemsty płonie.
Czas sam wyznaczy odpowiednią porę,
na porachunki, których tak pożąda.

Ostateczna wojna, teraz się wyjaśni,
czyja strona wygra w tysiącletniej waśni.
Szala się przechyla, w jedną, w drugą stronę,
w końcu młodszy zbiera laury zasłużone.

Śmierć wzięła starszego, taka kolej rzeczy,
choć miał wielkie plany, temu nikt nie przeczy.
Zniweczone klęską z ręki oponenta,
dziś o Voldemorcie, nikt już nie pamięta.

Komentarze

Angelina Johnson dnia 21.08.2014 14:07

No i to są wiersze, jakie uwielbiam. Dużo ładnych słów, wszystko przemyślane, ciekawe figury słowne i klimat... Klimat jest tutaj najlepszy. Świetnie opisane życie Lorda Voldemorta, od pełnego chęci chwały młodzieńca, do przepełnionego zemstą potwora. Jedynie, czytając, nieco zgrzytał mi ten fragment:

Wtem wojna faktem, bezwzględnym się stała,
która ciał ludzkich wiele pozbiera.

Dodatkowo ciężko zgodzić mi się z końcem. Wydaje mi się, że Voldemort w świecie czarodziejów to taki odpowiednich Hitlera, o takich oprawcach się nie zapomina.

ania potter dnia 21.08.2014 14:12

Ja w artykułach cenię długość zdjęcia i cytaty.
A w wierszach tto co ma ten wiersz-Dużo ładnych słów.
Zgadzam się z Angeliną.Klimat jest tu najlepszy.
Według mnie ten wiersz zasługuję na W

Finnigan dnia 21.08.2014 14:35

Angelino nie chodzi o ten "zgrzyt", bo to akurat jest połączenie obu wojen, a wiadomo, że było wiele ofiar w pierwszej jak i drugiej, i nie wszystkie były wyłącznie przeciwnikami jego samego, bo na pewno wśród jego popleczników były również ofiary

Angelina Johnson dnia 21.08.2014 14:43

Mi jako zgrzyt chodziło o to, że topornie się ten fragment czytało, a nie, że nie zgadzałam się z nim

Po prostu jak już wpadłam w rytm, czytając ten wiersz, to na tym fragmencie mi się on posypał.

Finnigan dnia 21.08.2014 14:52

Czyli musisz wejść w temat ogółu moich ff, że widząc, kto jest autorem, możesz się przygotować, że na pewno będzie dziwaczny w którymś miejscu, jak pozostałe moje ff

Alette dnia 21.08.2014 15:56

Ja się w ogóle nie znam na wierszach i nie pałam do nich szczerą miłością. Widać, że włożyłeś w to sporo pracy i ładne słowa tutaj wybrałeś. Jednak ja z poezji lubię tylko rymowanki dla dzieci i pewnie dlatego nie rozumiem głębi. Mimo to podoba mi się ostatnie zdanie. Z całości najbardziej do mnie przemówiło.

Zireael dnia 21.08.2014 17:55

Nie mam bladego pojęcia, co jeszcze dodać. No cóż... Powiem, że bardzo mi się podoba. Widać, że masz wielki talent i czekam na następne dzieło, które wyjdzie spod twojego pióra. Naprawdę cię podziwiam ^^

Potterhead123 dnia 21.08.2014 19:24

Wszystko o tej genialnej poezji zostało już powiedziane. Ja ogólnie wierszów nie lubię czytać, wolę opowiadania, ale ten tu był naprawdę super, a i słownictwem bym tu nie pogardziła. Oceniam na W.

Syriusz32 dnia 22.08.2014 15:17

Wszystko ok. fajnie się czyta, długi ale ta jak niektórzy wolę opowiadania. Ale jako wiersz naprawdę mi się spodobał dam W . Nic więcej nie ma co dodać bo dodali inni. Czekam na więcej

Smierciojadek dnia 22.08.2014 21:10

Jestem pod wrażeniem - to jeden z lepszych wierszy na tej stronie. Operujesz niebanalnym słownictwem, układ jest odpowiedni, rytm oraz sam sens. Widać, że masz skłonności do tworzenia bardziej skomplikowanych teksów, z których jasno nie wynika przesłanie, to chociaż składania czytelnika do refleksji. Mnie się podoba.

Penelope dnia 10.09.2014 22:13

Teraz kolej na mnie

Im więcej Twoich wierszy czytam, tym bardziej je rozumiem. Masz specyficzny styl, który po dłuższym zastanowieniu mi się podoba ;] Wiersz dobrze opisuje zmianę Toma, od młodzieńca pragnącego chwały, do potwora, którym stał się na końcu swojego życia. Widać, że przemyślałeś to co napisałeś.

Christina dnia 16.10.2014 18:30

Czytając ten wiersz widzę, jak ładnie się rozwijasz. Ten wiersz jest kiepski - w porównaniu z tymi nowymi

Operujesz coraz lepszym słownictwem, coraz lepiej dobierasz rymy.
Cieszę się, że uczysz się na błędach i idziesz w stronę świetlistej przyszłości

alekskot dnia 08.11.2014 21:51

Śliczne!Tak ładnie opisane, takie ładne metafory, po prostu kocham ten wiersz!

.Wszystko jest przemyślane .Daję W!

dobrosia1 dnia 09.11.2014 11:04

Och, ale bomba! Kurcze, tytuł troszkę, powiem szczerze, mnie zmylił. Myślałam, że będzie to coś w stylu "O, biedny chłopiec, musiał być w sierocińcu". A tu zaskoczenie, bo tak ładnie opisałeś praktycznie całe jego życie. Nie wydaje mi się, żeby "W głębi swej duszy złe cienie skrywał", ponieważ on ich nie skrywał, całe jego zło było widoczne, to okrucieństwo, w którym się pławił. No i ładnie wykorzystujesz wszelkie środki poetyckie, porównania, przenośnie, epitety.... To dodaje "punktów" Twoim dziełom

EmilyWright dnia 16.01.2015 21:21

Świetny wiersz.

pod względem stylistycznym jest super. Wszystko pięknie opisane. Zgrzytał mi jedynie fragment:

Wtem wojna faktem, bezwzględnym się stała.

Napisałam bym tam raczej : " Wtem wojna bezwzględnym faktem się stała. " i wtedy nie potrzebowałbyś tego przecinka, który mi przeszkadzał. Po za tym nie wydaje mi się, żeby ktoś zapomniał o Voldemorcie, tak wielkim czarnoksiężniku i okrutnym oprawcy. Po za tym wszystko było cud, miód i malina

Daję W.

Wioletta dnia 04.08.2016 13:47

z każdym Twoim wierszem, coraz bardziej rozumiem Twoj styl i sposób w jaki piszesz. niekoniecznie mi się podoba. ten niby jest dobry, ma dużo ładnych słów, opowiada fajnie historie, ale szczerze mnie znudził niestety. oceniam go przeciętnie.

ania919 dnia 13.04.2020 21:19

Bardzo dobry wiersz, rytmiczny, płynnie się go czyta chociaż nie ma rymów. Udało ci się oddać klimat, dobrze opisałaś życie voldemorta, podoba mi się ten wiersz.

Dodaj komentarz

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Oceny

Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą oceniać zawartość strony
Zaloguj się lub zarejestruj, żeby móc zagłosować.