Dom państwa Potter - Fan Fiction - Harry-Potter.net.pl

O nie! Ta strona potrzebuje włączonej obsługi języka JavaScript!

Twoja przeglądarka nie obsługuje tego języka lub ma wyłączoną jego obsługę. Włącz wykonywanie kodu JavaScript w swojej przeglądarce internetowej, aby skorzystać ze wszystkich funkcji strony
lub skorzystaj z programu obsługującego język JavaScript, np. Mozilla Firefox, Apple Safari, Opera, Google Chrome lub Windows Internet Explorer w wersji wyższej niż 6.

Dom państwa Potter

Podstawowe informacje:

Autor:

Anciol

Gatunek: Poezja

Ograniczenie wiekowe: b/o

Przeczytano 2084 razy.

Wiersz biały o czterech strofach.

Przepełniony ogród i puste pokoje,
Podłogi zmarłe, skrzypiące żalem.
Jak długo jeszcze będziemy upadać?
Jak długo czekać na światło dnia?

Teraz już nie widać żadnej z gwiazd,
Jesteśmy sami, pośrodku wieczności.
Moi przyjaciele odeszli z początkiem jesieni.
Jesień odeszła z początkiem rozpaczy.

Zielony symbol na niebie jak księżyc,
Co niesie przesłanie pożegnań.
Lecz jeśli nie umiałeś się żegnać,
Niepotrzebnie patrzyłeś tam przyjacielu.

Za mało czasu było dane szczęściu,
Zbyt wiele na rozrost bluszczu i traw.
Przybędą inni by zapamiętać,
Nagrobek miłości mrący od lat.

Komentarze

Angelina Johnson dnia 02.01.2014 17:51

Hmm... wydał mi się ładny... i tyle. Nie zachwycił mnie, nie ujął, po prostu miło się go czyta. Może dlatego, że ogólnie nie przepadam za wierszami przepełnionymi bólem, cierpieniem i smutkiem, jakoś zawsze wydają mi się sztuczne i takie same (z wyjątkami oczywiście). Jednak jestem fanką Twojej poprzedniej poezji. O nieco innej tematyce

Malwkaaa dnia 02.01.2014 17:53

Nie wiem jak inni, ale ja czytając ten wiersz płakałam. (racja... ostatnio często płaczę

) Daję W!

Sixth Gun dnia 04.01.2014 13:56

Faktycznie, zbyt dużo tego żalu i bólu, natomiast i tak jest to jeden z Twoich lepszych wierszy. Bardzo rzadko podobają mi się wiersze bez rymów, a ten całkiem przypadł mi do gustu.
Podoba mi się słownictwo i zwroty, wiersz ma swój nastrój, jednak zdecydowanie wolę inną poezje Twojego autorstwa

Bad wolf dnia 04.01.2014 14:59

Nie potrafię pisać wierszy bez rymów. Może to głupie ale naprawdę nie potrafię, bo zawsze mi nie pasuje co nieco i na końcu jest to na wpół rymowane, na wpół próbowane, dlatego Cię podziwiam. Bardzo mi się podoba, choć w sumie nie było to w ogóle powiązane z HP (a słyszałam, że musi). Ale podoba mi się, naprawdę. ;]

Anciol dnia 04.01.2014 16:26

To jakaś masakra.
Ten wiersz nie ma nic wspólnego po 1. Z WIERSZEM po 2. Z HP!!!??
Dziewczyna pisze jakby miała 11 lat i w dodatku poważnego niedorozwoja.
Do tego błąd logiczny bo wszyscy wiedzą, że nikt z tego domu nie odszedł. ICH WYMORDOWANO KRETYNKO.
Powinnaś sobie darować dziewczyneczko, pisanie bo tylko wzbudzasz we mnie litość. Albo i byś wzbudzała bo nienawidzę autorów takich szmir. Ktoś to musiał sprawdzać i poświecić swój czas imbecylu!
Zastanów się nastepnym razem zanim coś dodasz. A najlepiej nic nie dodawaj.

Ana_Black dnia 04.01.2014 18:46

Wiersz ten jest piękny
choć bardzo smutny
i przepełniony cierpieniem
że aż łzy ciekną strumieniem.
Ode mnie zaszczytny
W czyli Wybitny.

Gryfonek dnia 05.01.2014 08:31

Dużo pracy pewnie było,ale mnie jakoś nie wciągnął,bo..nei rozumiem treści

.
Po za tym jak ktoś już napisał miło się go czyta.

Angie Davis dnia 05.01.2014 23:03

Ja też jestem chyba jakimś anty wierszowym osobnikiem, bo nie poruszyło mnie to ni w ząb, chociaż, gdy przeczytałam "zielony symbol", od razu pomyślałam o Slytherinie, a więc sprawiłeś/aś, że mimo, iż wiersz ma charakter raczej "smutny", to ja przeczytawszy go mam uśmiech na twarzy. Nie wystawiam oceny, bo ta aluzja do Slytherinu każe mi dać W, a nie chce się tym kierować ;d.

Upadly Aniol dnia 06.04.2014 19:58

A mi nie chodzi o poruszenie czy też jego brak. Mi za bardzo tytuł nie przypadł do gustu. O ile sam wiersz ma dobre i mocne "momenty", to już właśnie tytuł czyni z niego "nieatrakcyjną poezję".

Penelope dnia 15.05.2014 16:04

Wiersz wzruszający i dość smutny. Napisałaś go tak delikatnie bez zbędnych dyrdymałów i to właśnie mi się w nim podoba najbardziej.

monciakund dnia 16.08.2014 17:37

Do tego błąd logiczny bo wszyscy wiedzą, że nikt z tego domu nie odszedł. ICH WYMORDOWANO KRETYNKO.

Haha, butelka. Pozdrowienia z II edycji

Wiersz fajny, ale bez zbytniej rewelacji. Jak dla mnie, wiersz bez rymów to nie wiersz. Bardziej kojarzy mi się to z opowiadaną historią. Jednak nadal na najwyższym szczeblu.

EmilyWright dnia 14.03.2015 14:05

Nie jestem fanką białych wierszy, ale mi się podoba

Taki lekko smutny i dołujący, ale zapewne o to ci chodziło. Ode mnie W i życzę weny

Hermionka78 dnia 15.11.2015 13:32

Może by ale naj lepiej, ale też mi się podoba

. Więc jeśli się nie zasmucisz Anciol to dam Ci PO. Brawa bardzo ładny i fajny wierszyk, lekki do czytania. Gratulację

Inga Clinton dnia 15.11.2015 13:34

Osobiście mam bardzo tępe uczucia. Ludzie mogą umierać nie wiem co tam jeszcze, ale ja po prostu dalej jem chrupki jakby nigdy nic

. Jestem fanką białych wierszy, bo sama nie potrafię pisać rymów, więc piszę same białe wiersze

. Ładnie ci to wyszło. Uczuciami nie rozwala, bo jestem bezuczuciowa ( jak już mówiłam ), ale zapwwne, gdybym była wrażliwa to bym się poryczała czy coś w tym stylu. Pozdro.

Wioletta dnia 30.07.2016 22:07

kurcze, chyba nie trafia do mnie twój styl. jest dla mnie cięzki w odbiorze. nie czuje tej lekkości. ładnie piszesz tego nie powiem, ale jakoś cieżko mi się czyta. może się jeszcze w drążę w Twój styl.

potterekking dnia 29.11.2016 20:45

Zachwycił mnie twój wiersz, nie za bardzo lubię smutne wierszyki, ale spodobał mi się. Trochę nie zrozumiałem czemu tak negatywnie określiłaś dom Potterów. Najpierw myślałem, że nie coś nie dopasowałaś rymy dopóki nie przeczytałem opisu, że to wiersz biały

batalion_88 dnia 10.03.2017 20:05

Styl też mnie nie zachwycił (powielam więc to co zauważyły Angelina Johnson i Wioletta). Zgadzam się w 100%. Także odbieram ten wiersz po prostu jako... Wiersz bez większych fascynacji. Brak czegoś co nadałoby tej formie poezji jakiejś wyjątkowości, 'przenikliwości', mało walorów artystycznych.

Przyznam, że tytuł rzucił mi się w oczy. Jednak na tym element zaskoczenia zakończony/

Dodaj komentarz

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Oceny

Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą oceniać zawartość strony
Zaloguj się lub zarejestruj, żeby móc zagłosować.