Już jutro w kioskach i sieci pojawi się nowy numer magazynu FAULT, w którym będzie można przeczytać wywiad z Matthew Lewisem (Neville Longbottom).

Aktor rozmawiał, między innymi, o śmierci Alana Rickmana, projektach, które rozpoczął po zakończeniu kręcenia Harry'ego Pottera oraz o rozwoju swojej kariery.

FAULT Magazine: Alan Rickman musiał być podporą zarówno dla ciebie, jak i twojej kariery. Jak zareagowałeś na wieści o jego śmierci?
Matthew Lewis: Byłem wtedy w Leavsden Studios, gdzie odwiedzałem plan Fantastycznych zwierząt. Był tam również David Heyman, producent wszystkich filmów o Harrym Potterze, który oprowadzał mnie po studio, kiedy nadeszły wieści. Obydwaj byliśmy kompletnie zszokowani.
Z drugiej jednak strony, być w takim miejscu w takim momencie... Nagle okazało się, że każdy pokój, do którego wchodziłem, każdy korytarz, który przeszedłem przypominały mi o Alanie. To było trochę dziwne, nawet surrealistyczne, ale także potężnie poruszające. Całkiem miło było tam być. Wszystkie radosne wspomnienia wprawiły mnie w nostalgię. Kiedy wróciłem do domu obejrzałem mnóstwo wywiadów z Alanem. Ciężko to opisać.

Ostatniego dnia [na planie] piliśmy herbatę w jego przyczepie i rozmawialiśmy o przyszłości mojej kariery i o tym, co teraz powinienem zrobić. Alan doradził mi, w którą stronę powinienem pójść, i wzbudził we mnie pewność siebie. Kiedy słyszysz takie słowa od osoby o takim statusie, to naprawdę bardzo wiele znaczy.

Opowiesz mi o życiu po HP? Jak potoczyła się twoja kariera po 10 latach w świecie magii?
ML: Zdecydowałem się zagrać w sztuce. Na początku w ogóle nie wiedziałem co robię. To była zupełnie inna nauka aktorstwa niż się spodziewałem. Stając na scenie, wszystko musi być większe. Dla widowni to musi być duże doświadczenie.
Na początku tego nie rozumiałem i krzyczałem na scenie. Ktoś opisał mój głos jako "torturujący". Pamiętam, że czytałem tę recenzję i pomyślałem: o cholera, jeszcze 191 przedstawień przede mną. Myślę, że musiałem po prostu przysiąść i obserwować innych aktorów i reżyserów. Na trzy-cztery miesiące przed zakończeniem, po prostu załapałem. Na zakończenie touru recenzje były zupełnie odwrotne. Nauczyłem się jak używać głosu, zamiast wrzeszczeć.

Trudno było uwolnić się od zaszufladkowania w roli z HP?
ML: Nieszczególnie. Zaraz po HP zagrałem niezbyt sympatycznego faceta. To nie była szczególnie pożądana postać. W kolejnym filmie zagrałem prymitywa, który pokazuje mięśnie, co było kompletnym przeciwieństwem Neville'a.
Nie dostaję już ról słodkich i bezbronnych postaci. To nie tak, że dostaję je i odrzucam, po prostu nikt ich nie proponuje. Neville był dość jednorodną postacią, ale sam wolę postaci niejednoznaczne.
Nie wierzę, że coś jest albo czarne, albo białe. Wolę postaci, które pozwalają mi zadawać pytania. Dlaczego postać postąpiła akurat w ten sposób? Dlaczego tego chciała? Dlaczego tak się zachowuje? To jest dla mnie interesujące, a nie dostaniesz tego od bohatera, który nie jest złożony.

Kilka ujęć z sesji dla FAULT oraz zdjęcia z premiery filmu Zanim się pojawiłaś w Londynie, znajdziecie tutaj.

Źródło: SnitchSeeker