Tak naprawdę po raz pierwszy Harry Potter poleciał na dziecinnej, zabawkowej miotełce, którą otrzymał na pierwsze urodziny od swojego chrzestnego - Syriusza Blacka. Szybko stała się ona jedną z jego ulubionych zabawek. Latał na niej bardzo często, nieraz przysparzając kłopotów rodzicom. Kiedyś bowiem podczas zabawy rozbił wazon, który Potterowie dostali w prezencie od Petunii Dursley, a nawet o mały włos zabiłby swojego kota.

Zabawkowe miotły były dostosowane specjalnie do użytku przez dzieci i bardzo popularne w magicznych rodzinach. Były one w stanie unieść wsiadającą na nie osobę na wysokość dwóch stóp nad ziemią (około 60 centymetrów). Innym znanym posiadaczem tejże zabawki, oprócz Harry'ego Pottera, był Fred Weasley.

Druga miotła - Nimbus 2000

Nimbus 2000 (z łac. nimbus - chmura) był wysokiej klasy miotłą wyścigową. Został wypuszczony na rynek w 1991 roku przez najpopularniejszą firmę produkującą miotły sportowe w Europie - Miotły Sportowe Nimbus (ang. Nimbus Racing Broom Company). Była to bardzo znana spółka, założona w 1967 roku przez Devlina Whitehorna, który z tego powodu dostąpił wyróżnienia, jakim jest umieszczenie na kartach z czekoladowych żab.



Do zalet Nimbusa 2000 można zaliczyć szybkość i sterowność, jednak po kilku latach użytkowania miała miejsce widoczna utrata prędkości. Wyposażony był w mahoniową rączkę, ozdobioną złotym napisem z nazwą, oraz ogon wykonany ze starannie dobranych witek. Cechowała go również smukłość i połysk. Oprócz funkcjonalności był więc on również ładny, przez co zyskał ogromną popularność nie tylko wśród zwykłych czarodziejów, ale także wśród graczy quidditcha.



"- Ojejku - westchnął Ron, kiedy miotła potoczyła się na łóżko Harry'ego. Nawet Harry, który w ogóle nie znał się na miotłach, pomyślał, że naprawdę wygląda wspaniale."

Harry Potter po raz pierwszy ujrzał Nimbusa 2000 na sklepowej wystawie na Ulicy Pokątnej. Miotła ta bardzo go wtedy zafascynowała i zachwyciła, podobnie zresztą jak pozostałych stojących obok chłopców. Chwilę po przyjęciu do drużyny Gryffindoru, Harry otrzymał swój egzemplarz od Minerwy McGonagall. Służył mu on przez około dwa lata, do momentu, kiedy spadł z miotły z powodu dementora podczas meczu z Hufflepuffem. Nimbus wyleciał mu z rąk, a wiatr zwiał go wprost na Wierzbę Bijącą, po spotkaniu z którą z pięknej miotły pozostał jedynie stosik drzazg.




Błyskawica (ang. Firebolt) została uznana za za najlepszą miotłę sportową na świecie w latach 90. XX wieku. Została stworzona w 1993 roku przez Randolpha Spudmore'a i okazała się przełomowym odkryciem ze względu na użycie w niej wykonanych przez gobliny żelaznych produktów (m.in. podnóżek, stojak, obręcz trzymająca witki). Istnieją teorie, że te elementy dodają Błyskawicy dodatkowej energii, szczególnie przy niesprzyjających warunkach atmosferycznych. Gracze quidditcha pokochali ten model ze względu na wygodne antypoślizgowe uchwyty na stopy, rączkę z polerowanego hebanu oraz brzozowe lub leszczynowe witki (brzozowe nadają się do wysokich lotów, zaś leszczynowe do dynamicznego latania). Ogromną zaletą tej miotły jest osiągana przez nią prędkość - 100 mil na godzinę (czyli około 240 km/h). Jest w stanie rozpędzić się do tego stopnia w czasie zaledwie 10 sekund. Odznacza się ona również precyzją i równowagą. Dodatkowo wyposażona jest w czujnik specjalnego zaklęcia hamującego, które nie poddaje się żadnym znanym przeciwzaklęciom. Każdy egzemplarz posiada złoty numer rejestracyjny.





Harry Potter otrzymał Błyskawicę jako prezent bożonarodzeniowy od Syriusza Blacka w roku, kiedy jego poprzednia miotła uległa zniszczeniu. Po przejściu kontroli bezpieczeństwa u nauczycieli, miotła okazała się dla drużyny Gryffindoru ogromną przewagą techniczną nad innymi zespołami. Cieszyła się również dużą popularnością wśród uczniów, którzy oblegali Harry'ego, chcąc na nią choćby popatrzeć lub jej dotknąć, albo się na niej przelecieć. W 1995 roku Błyskawica znalazła się w gabinecie Dolores Umbridge, gdzie była strzeżona przez trolle. Została skonfiskowana za rzekome niewłaściwe zachowanie Pottera. Odzyskał on swoją miotłę po zwolnieniu Umbridge. Utracił ją jednak dwa lata później, w bitwie nad Little Whinging.

Błyskawica była popularna podczas Mistrzostw Świata w Quidditchu 1994 - każdy członek drużyn Bułgarii i Irlandii posiadał właśnie tę miotłę.