Wróżba z przeszłości - Fan Fiction - Harry-Potter.net.pl

O nie! Ta strona potrzebuje włączonej obsługi języka JavaScript!

Twoja przeglądarka nie obsługuje tego języka lub ma wyłączoną jego obsługę. Włącz wykonywanie kodu JavaScript w swojej przeglądarce internetowej, aby skorzystać ze wszystkich funkcji strony
lub skorzystaj z programu obsługującego język JavaScript, np. Mozilla Firefox, Apple Safari, Opera, Google Chrome lub Windows Internet Explorer w wersji wyższej niż 6.

Wróżba z przeszłości

Podstawowe informacje:

Autor:

KHZP

Gatunek: Poezja

Ograniczenie wiekowe: b/o

Przeczytano 2330 razy.

Wiersz (fry)wolny, napisany pod wpływem natchnienia nabytego łykiem herbaty. Zostawiam go waszej interpretacji. ;D

Witam! Witam!
Wchodźcie! Wchodźcie!
Są już goście!
Są już goście!

Szale wdzięcznie powiewają,
Damy suknie poprawiają.
Mroczną aurą otoczone,
Wróżyć będą właśnie one.

Gospodyni w jasnej szacie,
Niesie tacę z pysznościami.
Wszystko, co potrzebne macie?
Czas już pałać się czarami.

Jedna z drugą dłoń unosi,
Filiżankę swą podnosi.
Trzecia z czwartą poprawiają,
Proste włosy upinają.

Czas nam przepaść w przyszłość.
Czy którąś spotka miłość?
Może próby i cierpienie?
Może śmierci tchnienie?

Raz, dwa, trzy!
Obrót. Łyk.

Fusy dają pierwszej znaki.
Słońce... Koty...
Kto to taki?

Pokaż!
Wróżę tobie pacholęcia,
Ale najpierw znajdziesz księcia.

Chichot. Wrzawa.
Jakże miła ta zabawa!

Raz, dwa, trzy!
Obrót. Łyk.

Wróżba drugiej się objawia.
Kropla... Buty...
Mój mąż zawsze jest napruty.

Daj mnie!
Dalekie podróże,
Rejsy mimo burze.

Chichot. Wrzawa.
Jakże miła ta zabawa!

Raz, dwa, trzy!
Obrót. Łyk.

Trzecia w fusy się wpatruje.
Ogon... Rogi...
Ktoś tu chyba zdradę knuje?

Pozwól.
To znak szczęścia jest na pewno,
Wszelkie bogactwo zbierzesz w jedno.

Chichot Wrzawa.
Jakże miła ta zabawa!

Raz, dwa, trzy!
Obrót. Łyk.

Gospodyni w białej szacie.
Widzę węża... Paszczę besti...
Coś pożera serce moje!

Zerknę i ja.
Widzę... smoka.
I pożoga!
Straszna wróżba jej przypada.
Czarną magią bowiem włada!

Dziewczę siedzi przerażone.
Mojry w dom swój sprowadziła.
Los tym spotkaniem przesądziła.
Nikt nie pojmie ją za żonę...

Wróżki patrzą wciąż po sobie.
Każda milczy. Nic po słowie.
Gospodyni spuszcza głowę.

Szata biała ma gdzieś skazę.
Nić się snuje. Ma urazę.
Z bieli w szarość, w czerń przemienia.
Włos się jeży, skręca, zmienia.

W oczy jej nie spojrzy żadna,
Chociaż była całkiem ładna.
Trwoga je wszystkie ogarnęła.
Bliskość szaleństwa nimi wstrząsnęła.

Zgrzyt!
Zatrzęsło porcelaną.

Pisk!
Zgrzypnęła filiżanka.

Trzask!
Rozbity opadł spodek.

Szeroki uśmiech.

Błędne spojrzenie.

Sama spełnię swe marzenie...

Los nie ma władzy, to tylko szepty...

Różdżka się wznosi wysoko nad głową.
W całym pokoju pioruny szaleją.

Crucio! Crucio! Crucio!

Dźwięk sądu to bolesne krzyki.
Porzućcie wróżebne wybryki.
Są one podpisaniem wyroku.
Skazaniem siebie na życie w amoku.

Komentarze

kospirre dnia 03.08.2018 18:12

Bardzo... energiczne. Musiałam łapać wdech pomiędzy czytaniem zwrotek!
Ale to jak najbardziej na plus.
Wiersz dosłownie żyje, skacze, pląsa i śpiewa, uwielbiam takie teksty, które aż zachęcają czytelnika do ponownej lektury.
Nic nie zgrzyta, a pomysł jest nietuzinkowy, wręcz wybitny i właśnie taką ocenę wystawiam Twojej pracy!
Co do "naszej interpretacji" widzę tutaj Bellatrix pląsającą po leżących na trawie zwłokach

Gratuluję! I więcej takich wierszyków przy herbacie proszę!

Rue Riddle dnia 03.08.2018 18:17

Hmmm... Bardzo ciekawy wiersz i interpretacja wróżbiarstwa. Pod względem technicznym wiersz trochę leży, bo jest tu kilkanaście błędów wynikających albo z nieuwagi, albo z czegoś innego, jednak trochę mnie rażą. Ale narzekania to tyle, teraz lecą pochwały

Pomysł może trochę oklepany, ale naprawdę podoba mi się to, jak to napisałeś. Wiersz jest lekki i przyjemnie się go czyta, może rymy zgrzytały tu i ówdzie, ale to się często zdarza, więc w porządku ;) Można go interpretować różnie i nie jest taki strasznie banalny, więc to też na plus. Tak więc dałabym Ci coś między P, a W

Angelina Johnson dnia 03.08.2018 18:23

Mi jakoś to do Belli nie pasuje, bo ona chyba nigdy nie była "biała". Przecież Blackowie zawsze byli pomyleni na punkcie czarnej magii i czystej krwi. Z drugiej strony końcówka rzeczywiście jakby ją opisuje, ten błędy wzrok, szaleństwo, rzucanie wszędzie Crucio.... No nie wiem, dla mnie to jednak nie byłoby konsekwentne.

Sam wiersz, już bez wchodzenia w interpretacje, podoba mi się bardzo. Lubię takie zabawy słowem, gdzie człowiek czyta i brakuje mu tchu (pjona, kospirre!), gdzie są wyrazy dźwiękonaśladowcze, dużo się dzieje, jest akcja i jakaś historia do opowiedzenia.
Podoba mi się również to, że początek jest taki radosny i nic nie zwiastuje tego, że zaraz zacznie się masakra. To było zaskakujące, a czytanie tego utworu to naprawdę ciekawe doświadczenie.
Jest super!

Scarllet dnia 03.08.2018 18:31

Jejku świetny! Tak mi się go przyjemnie i energicznie czytało! I zgodzę się na początku z Ang, że początek taki radosny a tu na koniec o. Jednak wiersz jest tak napisany, że nawet ta masakra jaka się w nim dzieje, wydaje się być taka skoczna i energiczna. Nie znam się za bardzo, ale mi osobiście nic nie zgrzytało. Podoba mi się treść i powiem szczerze, że wcale nie taka oklepana. Przedstawiłeś w taki.. niebanalny sposób wróżenie, jak jakąś zabawę tych wiedźm. I chociaż skończyło się rozlewem krwi to wydaje mi się, że czytając ten wiersz nie da się chociaż łzy uronić ponieważ jego żywość i energiczność tryskają od pierwszego do ostatniego słowa. Jeżeli będziesz wstawiał nam tu takie teksy to stanę się fanką i będę męczyła Cie o autograf

Na prawdę super! Daje W!

Takoizu dnia 03.08.2018 22:43

Po prostu świetny!
Z początku myślałam, że ot wesoły wiersz. Energiczny. Jakieś spotkanie wróżbitek. A tu takie zaskoczenie na końcu.
Jak poprzedniczki czytając musiałam pamiętać o oddychaniu, bo wstrzymywałam oddech!
Bardzo podoba mi się przejście od radosnego, frywolnego stylu do mroczniejszej końcówki!
Bez zawahania daję W!

Bad wolf dnia 03.08.2018 23:13

Ja zdania nie zmieniłam. Nie jestem w stanie napisać tego, co poprzednio, bo tym oficjalnym, tym razem, wyglądem, wiersz zrobił na mnie jeszcze większe wrażenie.
Moją opinię znasz, więc komentuję tylko po to żeby napisać wszystkim, że to jest ta wspaniała poezja, która zasługuje na wybitny. To jest to natchnienie, które powinno wypełniać cały dział fanfiction, bo przez to natchnienie inspirujesz też innych. Ode mnie wybitny

Sarahis dnia 04.08.2018 01:29

Jezu, ale nuda. I te gubienie rytmu nie ma ani grama uroku w sobie. Za długo, za ciężko.
Ale, ale, ale - jest to jeden z najlepszych wierszy jaki czytałam na hpnecie, serio. Jak nie najlepszy. Masz tu jakiś pomysł, czego innym autorom poezji brak i wywołujesz emocje - nie ważne, czy pozytywne, czy negatywne. Także mam nadzieję, że pociągniesz poziom naszej poezji do góry - bo myślę, że dasz radę (oby).

ania919 dnia 04.08.2018 12:05

O wow, naprawdę super, mimo że wiersz jest długi szybko się go czyta bo jest rytmiczny, energiczny, dużo się dzieje. Fajnie udało ci się to napisać. Jestem pod wrażeniem.

BumSzakalaka dnia 15.09.2018 10:18

Najpierw jest skocznie, później już niestety nie. Im dalej czytałam, tym nudniej się dla mnie robiło i ciężej było mi przebrnąć. Dodatkowo w opisie piszesz, że wiersz biały, ale starasz się rymować.

W każdym razie podoba mi się pomysł na niego. Czytając cały wiersz miałam ciągle przed oczami schadzkę starych bab, które usilnie wierzą we wróżby naciągaczy. Nie przypięłam tej poezji do świata HP, aż do momentu z rzucanym zaklęciem.

Ewelaina dnia 17.09.2018 15:01

Przyjemny wiersz! Bardzo skoczny, pełny pozytywnej energii mimo końcówki nie traci wesołości co jest na plus. Przysięgam, że nie spodziewałam się takiego zakończenia, szczególnie przy takiej energii jaka bije od tego wiersza. Mimo długości utworu to słowa dobrane są dobry sposób, szybko idzie przez nie przebrnąć. Bardzo dobry wiersz i super mi się go czytało

Dodaj komentarz

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Oceny

Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą oceniać zawartość strony
Zaloguj się lub zarejestruj, żeby móc zagłosować.