Rozdziały: [1], [2], [3], [4], [5], [6].

Ostrzeżenia: “pierwszy raz”, alkohol, przekleństwa, scena erotyczna (można uznać za PWP), niewierność, brak kanonu, zignorowane ostatnie tomy HP, mój „pierwszy raz” w pisaniu Scenki

Głównymi postaciami są Harry i Snape; tak więc osoby, które nie lubią tego pairingu (oraz związków homoseksualnych) nie znajdą tutaj nic interesującego.

Ze względu na scenę erotyczną opowiadanie dla dorosłych czytelników.


Poprzednie rozdziały:
1 2 3 4

***

— Chcę dojść w tobie.

Nastolatka przeszły ciarki, gdy słyszał tak podniecająco zachrypnięty, pełen pożądania głos tuż przy własnych ustach. Otarł się o mężczyznę, wyrywając kolejny jęk spomiędzy warg zarówno swoich, jak i jego.

Więcej.

Czuł dłonie na swoich plecach. Jedna podtrzymywała go w talii, druga zsuwała się wzdłuż kręgosłupa, sprawiając, że po ciele przebiegły ciarki. Ponownie zadrżał z przyjemności. To było tak cholernie boskie uczucie.

Więcej.

Dłoń dotarła do zagłębienia pomiędzy pośladkami. Palec wskazujący przemierzał szczelinę między nimi, delikatnie zagłębiając się w wejściu, gdy tylko o nie zahaczał.

Więcej.

Ręka zniknęła, co nastolatek skomentował cichym jękiem protestu. Mężczyzna spił go z jego ust. Palec wrócił na swoje miejsce w otoczeniu dziwnej, chłodnej substancji, zagłębiając się w ciele chłopaka prawie do połowy. Snape stłumił kolejny jęk swego ucznia.

Więcej.

To uczucie nie było tak przyjemne, jak Harry się spodziewał. Jednak i nie bolało. Było po prostu… Dziwne. Dlatego nastolatek wolał skupić swoją uwagę na Snape'ie. Na jego ustach, włosach, pocałunkach. Chociaż miło było mieć świadomość, że byli ze sobą w jakiś sposób połączeni. Nawet jeśli to był tylko… palec.

Więcej.

Doszedł do niego drugi. Potter czuł się dziwnie, będąc wypełniony w taki sposób. Jednak dało się do tego przyzwyczaić, nawet czerpiąc z tego w jakiś sposób przyjemność. Szczególnie w połączeniu z tak utalentowanym językiem pieszczącym jego wrażliwą szyję…

Więcej.

Palce zagłębiały się we wnętrzu nastolatka, by po chwili je prawie w całości opuścić. I ponownie się zagłębiały. I znowu. I znowu. I znowu…

Więcej.

Prawie krzyknął, gdy poczuł trzeciego intruza. Zagłębiającego się głęboko…

Więcej.

Palce mężczyzny poruszały się w nim coraz szybciej. Potter przestał nawet uważać to uczucie za nieprzyjemne. Chociaż może była to wina ust zasysających jeden, konkretny punkcik na jego szyi? Który to już?

Więcej.

Severus uznał, że nastolatek jest już gotowy. Opuścił jego wnętrze, by przytrzymać Harry’ego w biodrach i odwrócić ich pozycje, tak że teraz to on był na górze. Dłonie ciągle zaciśnięte były po bokach młodszego, kciuki kreślące nieznane wzory na jego podbrzuszu, a czarne oczy wpatrzone w zielone, starając się dostrzec najmniejsze oznaki wahania.

Na jego szczęście takowego nie było.

Pochylił się, by skraść kochankowi ostatni pocałunek.

— Będę delikatny — szepnął w jego usta, by odchylić się i zmierzyć ciało nastolatka pożądliwym spojrzeniem.

Mój…

Dłonie zsuwały się coraz niżej. Delikatnie pieściły pośladki, uda, kolana, łydki, ostatecznie zatrzymując się na kostkach. Trzymając je, rozłożył nogi swojego partnera, zajmując miejsce pomiędzy nimi. Harry czuł się tak nagi, tak wyeksponowany… Jednak nie przeszkadzało mu to. Nie z nim. W tej chwili nie miał tajemnic. Nie miał czego się wstydzić. Teraz był cały jego. Oddał się.

Przymknął oczy, czując, jak ręce ponownie kierują się ku górze. Poddał się im. Dał się pokierować.

— Pozwól mi… — kolejny zmysłowy szept. Jak gdyby Harry mógł na coś w tej chwili nie pozwolić…

Mężczyzna założył nogi nastolatka na swoje ramiona. Biodra chłopaka znalazły się dzięki temu wyżej, w dogodniejszej dla niego pozycji. Nie mógł spuścić z niego wzroku. Świadomość, że był pierwszą osobą, która widziała Wybrańca takiego…

— Piękny…

Mój.

Jedna dłoń ponownie podtrzymała Harry’ego w talii, gdy druga sięgnęła po zawartość słoiczka. Severus odszukał wzrokiem oczy nastolatka. Chciał utrzymać kontakt wzrokowy, gdy będzie w niego wchodził. Chciał widzieć wszelkie emocje, jakie targną chłopakiem. Chciał widzieć, że jest dla niego jedynym. Że Potter nie widzi i nie czuje nic oprócz niego.

Rozsmarował substancję na całej długości swojego penisa, delikatnie naprowadzając go na wejście chłopaka.

Dopiero w tym momencie Harry poczuł delikatny strach. Delikatny, jednak na tyle silny, by w pewnym stopniu przyćmił pożądanie. Strach przed bólem. Wykorzystaniem. Opuszczeniem. Samotnością.

W swoim życiu przeżył już naprawdę dużo. Doświadczył wiele bólu, zarówno fizycznego, jak i psychicznego. Ciężkie dzieciństwo wśród osób, które go nienawidziły. Prześladowanie przez śmierciożerców, jak i samego Lorda Voldemorta. Nagonki prasy. Niejedną klątwę Cruciatus. Niejedno zaklęcie tnące, szarpiące, palące, żrące, torturujące. Nieraz został uderzony. Kopnięty.

Tak… Na zbyt lekkie życie nie mógł narzekać.

Wzrosła za to jego wytrzymałość – był w stanie wytrzymać więcej niż normalna osoba. Ale sama myśl o byciu skrzywdzonym przez osobę, do której coś czuje… Zamienienie czegoś, co powinno być konsumpcją miłości, intymności, w torturę… Oddanie się, a potem bycie odrzuconym, wyśmianym…

Snape chyba zauważył jego wahanie, ponieważ zamarł.

Potter za to zrozumiał, że ten człowiek go nie skrzywdzi. Sprawi, by to przeżycie było dla niego jak najbardziej komfortowe. Gotów był nawet w każdej chwili przerwać, byleby tylko go nie zranić, nie bacząc na swój stan i pobudzenie.

Ostatecznie przemówiła do niego troska, czająca się gdzieś w głębi jego oczu. Tak niepasująca do hogwarckiego Mistrza Eliksirów, ale za to tak wiele obiecująca.

Skinął głową, dając znak, że mężczyzna może kontynuować.

Poczuł lekki napór na swoje wejście. Czuł rozchodzący się po jego ciele ból. Chciał skupić się na czymś innym. Ponownie zaznać przyjemności, pogrążając się w niej i na tyle, na ile to możliwe, zapomnieć o tej nieprzyjemnej części. Przyciągnął więc mężczyznę do siebie, do kolejnego pocałunku, w którym mógł zupełnie się zatracić. Palce wplątały się w te ciemne, lekko przetłuszczone kosmyki, czekając na nieuniknione. Zaciskając się na nich w fali bólu.

Przynajmniej Snape mógł spić pełen boleści krzyk prosto z jego ust, tak, jakby chciał uwolnić swojego kochanka od wszystkiego, co złe. Co było w pewien sposób… dobre. To uczucie, że komuś na tobie zależy.

Ale ból, sam w sobie, już dobry nie był. Może i mniejszy niż to, co przeżywał do tej pory, jednak w jakiś sposób… gorszy. To z powodu miejsca, z którego się rozchodził, czy osoby, która go wywoływała?

Zamknął oczy, palce zacisnęły się boleśnie na włosach mężczyzny.

Usta.

Język.

Dłonie.

Ciepło.

Snape.

Bolało. Cholernie bolało. Otworzył oczy, napotykając czarne tęczówki, wpatrujące się w niego z taką troską, smutkiem i winą.

Nie. Nie mógł tego zrobić. Snape starał się zrobić wszystko, by było mu jak najlepiej. Starał się. Naprawdę się starał, by sprawić mu jak najmniej bólu. Nie mógł więc teraz powodować u niego poczucia winy, w podzięce za cały ten trud. Wytrzyma. Potem będzie lepiej. A teraz…

Zmusił usta do lekkiego uśmiechu, oddając pocałunek. Zamknął oczy, by mężczyzna nie zauważył w nich cierpienia, poruszył za to lekko biodrami, dając znak, że jest gotowy na więcej.

Początkowe ruchy były jakby niepewne, wyrywające z ust nastolatka kolejne jęki bólu. Naprawdę nie tak wyobrażał sobie seks, o którym tyle mówiono. Jednak… dało się do tego przyzwyczaić. Tak samo jak do wszystkiego, co przeżył w przeszłości. Po kilkunastu razach nawet Cruciatus tracił na swej mocy. Zaraz… Czy on naprawdę porównywał seks do zaklęcia torturującego? Przecież to…

— Merlinie! — wykrzyknął nastolatek, gdy jego ciało przeszył silny prąd. Co jak co, ale to na pewno nie było niemiłe. Wręcz przeciwnie. To było cholernie dobre. Czuł się tak, jak jeszcze nigdy. W całym swoim życiu. — Ja pier… — zaczął, gdy mężczyzna ponownie pchnął, trafiając w to samo magiczne miejsce, sprawiając, że po jego ciele przeszła kolejna fala przyjemności.

Czy ktoś tu porównywał seks do tortur?

—Ssssn… Sssssev… — Nie miał nawet pojęcia, jak zwracać się do swojego kochanka. Ale to nie było ważne. Nie teraz. Teraz liczyły się uczucia. — Jeszcze raz, proszę, proszę, proszę…

Ponownie wygiął się w łuk, gdy mężczyzna spełnił jego prośbę. I spełniał ją raz za razem. A chłopak miękł w jego ramionach. Był w stanie tylko się mu poddawać. Reagować na kolejne pchnięcia, kolejne pieszczoty, kolejne pocałunki.

— Proszę…

On naprawdę czuł jeszcze chwilę temu ból? Jeśli tak, to teraz był on gdzieś daleko, zapomniany. W tej chwili istniała wyłącznie przyjemność.

— Mocniej…

Snape już się nie hamował. Nie starał się być delikatny. Dał się ponieść żądzy, która go ogarnęła. Jednak żaden z nich nie miał powodów do narzekania. Chcieli czuć siebie nawzajem tak, jak tylko było to możliwe. W każdy sposób. Jak najgłębiej. Jak najdokładniej. Jak najbliżej. Jak najwięcej.

— Ssssss…

Harry nawet nie wiedział, kiedy zaczął syczeć. To była wężowa mowa, czy po prostu chciał zwrócić się do swojego kochanka? Wykrzyczeć jego imię? Nazwisko? Żaden z nich tego nie wiedział.

— Merlinie… Ja zaraz…

Wiedział, że był cholernie blisko. Zaraz miał dojść trzeci raz. To więcej, niż kiedykolwiek. Pomijając fakt, że jeszcze nigdy nie uprawiał seksu. Taki mały, nic nieznaczący fakt.

Severus też był już blisko. Połączył ich usta w kolejnym, pełnym pasji pocałunku, prawie leżąc na swoim kochanku, z jego nogami owiniętymi wokół swoich bioder, wykonując coraz bardziej chaotyczne pchnięcia. W ogóle nie miał kontroli nad sytuacją. Nie teraz.

Dłoń mężczyzny zacisnęła się na członku nastolatka. Wystarczyło zaledwie kilka ruchów ręką, by Harry pogrążył się w błogim niebycie, po raz ostatni tego dnia głośnym krzykiem wyrażając swoje spełnienie. To był jego koniec. Przeżywał wszystko tak, jak jeszcze nigdy. Nawet pomimo tego, że jeszcze niedawno czuł się wypompowany po dwóch poprzednich orgazmach.

Miał ochotę zamknąć oczy i kompletnie dać się pochłonąć przyjemności, jednak nie mógł oderwać wzroku od tak cholernie podniecającego i działającego na wszelkie zmysły widoku. Czy ktokolwiek mówił, że Snape nie był seksowny? Och… Był. I to jak. A już zwłaszcza ten Snape. Bez żadnej maski. Tak prawdziwy. Tak żywy. Tak… piękny.

Potter połączył ich usta w ostatnim pocałunku, by mogli razem przeżywać tę chwilę. Czarne tęczówki wpatrywały się w zielone, zielone w czarne. To była ich chwila. Ich moment. I mógł trwać wieki.

Snape opadł obok swojego kochanka, dysząc ciężko. Zamknął oczy, by jeszcze chwilę w spokoju przeżywać swoje spełnienie, czując delikatny ciężar na swojej klatce piersiowej, oraz dłoń przerzuconą przez swoje biodro. Spod wpółprzymkniętych powiek spojrzał na nastolatka spoczywającego wygodnie na nim.

Spał.

Mężczyzna westchnął, świadomy, że nic już na to nie poradzi. To był pierwszy raz, gdy ktoś, z kim uprawiał seks, tak się w niego wtulił. Nie był przyzwyczajony do czyjegoś ciężaru na swoim ciele. Musiał jednak przyznać, że nie było to nieprzyjemne uczucie. Szczególnie po tak zadowalającym spełnieniu.

Jego dłoń nieświadomie poruszała się po plecach młodego kochanka, aż mężczyzna również zasnął, pogrążając się w błogim niebycie.

***

CDN

Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą oceniać zawartość strony
Zaloguj się lub zarejestruj, żeby móc zagłosować.

Brak ocen. Może czas dodać swoją?