Tekst jest tłumaczeniem treści zamieszczonych na Pottermore

W małej zamkniętej wieży, do której nigdy nie zawitał żaden z uczniów Hogwartu, leży starożytna księga, nietknięta od czasów postawienia zamku, gdy umieściło ją tam czterech założycieli. Oprócz księgi oprawionej w czarną skórę węża, znajduje się tam również niewielki srebrny kałamarz, w którym osadzono długie, wyblakłe już pióro. Te przedmioty to Księga Wstępu i Pióro Przyjęcia, i to właśnie one odpowiadają za proces rekrutacji do Szkoły Magii i Czarodziejstwa w Hogwarcie.

Jeżeli kiedykolwiek znalazł się ktoś, kto zrozumiał ten potężny i odwieczny rodzaj magii kierujący Księgą i Piórem, ten ktoś się do tego nie przyznał. Niewątpliwie dlatego (jak raz wspomniał Albus Dumbledore), że pozwala to uniknąć konieczności składania nużących wyjaśnień wściekłym rodzicom, żądającym odpowiedzi na pytanie, dlaczego ich dziecko nie zostało zakwalifikowane do Hogwartu. Decyzja Księgi i Pióra jest ostateczna i nikt nigdy nie został przyjęty, jeśli wpierw jego imię nie zostało zapisane na pożółkłych kartach książki.

W momencie, w którym dziecko zaczyna przejawiać pierwsze oznaki magii, Pióro, które - jak się sądzi - zostało pobrane od Lelka Wróżebnika (irlandzkiego ptaka przypominającgo feniksa - tłumacz), wypływa z kałamarza i dokonuje próby wpisania nazwiska do Księgi (pióra Lelka Wróżebnika odpychają atrament; kałamarz jest pusty i nikt nigdy nie zbadał dogłębnie srebrnej substancji wydobywającej się z czarodziejskiego Pióra).

Ci, którzy mieli okazję obserwować cały ten proces (niektórzy dyrektorzy spędzali ciche godziny w wieży, mając nadzieję na ujrzenie Pióra i Księgi w akcji) twierdzą, że Pióro jest łagodniejsze od Księgi. Dla Pióra zaledwie delikatny powiew magii jest wystarczający, natomiast Księga często zamyka się z trzaskiem i nie pozwala na wpisanie imienia, dopóki nie otrzyma ewidentnego dowodu zdolności magicznych.

W gruncie rzeczy, sroga natura Księgi ma sens: Księga doskonale wyłapuje charłaków i trzyma ich z dala od Hogwartu. Niemagiczne dzieci magicznych rodziców czasami mają wokół siebie wątłą magiczną aurę, jednak wraz z jej zniknięciem, staje się jasne, że dzieci te nigdy nie będą w stanie dokonywać czarów. Wrażliwość Pióra połączona z nieugiętością Księgi, jeszcze nigdy nie popełniły błędu.

Tłumaczenie: Mikasa